1(Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy.)
1Laulujuhatajale: viisil 'Liiliad'; Taaveti laul.
2Wybaw mię, o Boże! boć przyszły wody aż do duszy mojej.
2Päästa mind, Jumal, sest veed tõusevad mu hinge hukutama!
3Pogrążony jestem w głębokiem błocie, gdzie dna niemasz; przyszedłem w głębokości wód, a nawałność ich porwała mię.
3Ma olen vajunud sügavasse, põhjatusse mutta, mul pole jalgealust. Ma olen sattunud vee sügavusse ning voolas vesi uputab mu.
4Spracowałem się wołając, wyschło gardło moje; ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mojego.
4Ma olen väsinud hüüdmast, mu kurk on kähe, mu silmad on väsinud, oodates oma Jumalat.
5Więcej jest tych, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny, niż włosów na głowie mojej; zmocnili się ci, którzy mię wygubić usiłują, a są nieprzyjaciółmi mymi niesłusznie; czegom nie wydarł, musiałem nagradzać.
5Neid, kes mind asjata vihkavad, on enam kui juuksekarvu mu peas; vägevaks on saanud mu hävitajad, kes on ilmaaegu mu vaenlased. Mida ma pole riisunud, pean ma tasuma.
6Boże! ty znasz głupstwo moje, a występki moje nie są tajne przed tobą.
6Sina, Jumal, tunned mu meeletust, ja mu süüd ei ole varjul sinu eest.
7Niechajże nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy na cię oczekują, Panie, Panie zastępów! niech nie przychodzą dla mnie do haóby ci, którzy cię szukają, o Boże Izraelski!
7Ärgu sattugu minu pärast häbisse need, kes ootavad sind, Issand, Issand Sebaot; ärgu laimatagu minu pärast neid, kes sind otsivad, Iisraeli Jumal!
8Bo dla ciebie ponoszę urąganie, a zelżywość okryła oblicze moje.
8Sest sinu pärast ma kannatan teotust, mu palet katab häbistus.
9Stałem się obcym braciom moim, a cudzoziemcem synom matki mojej,
9Olen saanud oma vendadele võhivõõraks ja tundmatuks oma ema lastele.
10Przeto, że gorliwość domu twego zżarła mię, a urąganie urągających tobie przypadło na mię.
10Sest püha viha su koja pärast on mind ära söönud, ja nende teotamised, kes sind teotavad, on langenud minu peale.
11Gdym płakał i trapił postem duszę moję, stało mi się to pohaóbienie.
11Ma olen nutnud ja mu hing on paastunud, kuid see on saanud mulle teotuseks.
12Gdym wziął na się wór miasto szaty, byłem u nich przypowieścią.
12Ma riietusin kotiriidesse, kuid ma sain neile pilkesõnaks.
13Mówili o mnie ci, którzy siedzieli w bramie, a byłem piosnką u tych, którzy pili mocny napój.
13Väravasuus istujad lobisevad minust ja pillil laulavad minust õllejoojad.
14Ale jaobracam modlitwę moję do ciebie, Panie! czas jest upodobania twego; o Boże! według wielkości miłosierdzia twego wysłuchajże mię, dla prawdy zbawienia twego.
14Aga mina palvetan sinu poole, Issand, sulle meelepärasel ajal, oh Jumal. Oma suurest heldusest vasta mulle, oma ustava abiga päästa mind!
15Wyrwij mię z błota, abym nie był pogrążony; niech będę wyrwany od tych, którzy mię nienawidzą, jako z głębokości wód;
15Kisu mind välja porist, et ma sisse ei vajuks, et ma pääseksin oma vihkajate eest ja vete sügavusest!
16Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.
16Ära lase voolast vett mind uputada ega sügavust mind neelata, ja ärgu sulgegu kaev oma suud minu üle!
17Wysłuchajże mię, Panie! boć dobre jest miłosierdzie twoje; według wielkiej litości twojej wejrzyj na mię.
17Vasta mulle, Issand, sest hea on sinu heldus; pöördu minu poole oma rohket halastust mööda
18Nie zakrywajże oblicza twego od sługi swego, bom jest w utrapieniu; pośpieszże się, wysłuchaj mię.
18ja ära peida oma palet oma sulase eest, sest ma olen kitsikuses; kuule mind pea!
19Przybliż się do duszy mojej, a wybaw ją; dla nieprzyjaciół moich odkup mię.
19Tule ligi mu hingele, lunasta tema; vabasta mind mu vaenlaste pärast!
20Ty znasz pohaóbienie moje, i zelżywość moję, i wstyd mój: przed tobąć są wszyscy nieprzyjaciele moi.
20Sina tead mu teotust ja mu häbi ja mu laimu, kõik mu vastased on su ees.
21Pohaóbienie pokruszyło serce moje, z czegom był żałośny; oczekiwałem, azaliby się mię kto użalił, ale nikt nie był; azaliby mię kto pocieszył, alem nie znalazł.
21Teotus on murdnud mu südame, ma olen haigeks jäänud; ma ootasin kaastunnet, kuid seda ei olnud, ja trööstijaid, kuid neid ma ei leidnud.
22Owszem, miasto pokarmu podali mi żółć, a w pragnieniu mojem napoili mię octem.
22Vaid nad andsid mulle süüa mürkrohtu ja mu janus nad jootsid mind äädikaga.
23Niechajże im będzie stół ich przed nimi sidłem, a szczęście ich na upadek.
23Nende laud saagu püüniseks nende ees ja heaolu silmuseks!
24Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli, a biodra ich niech się zawżdy chwieją.
24Nende silmad saagu pimedaks, et nad ei näeks, ja pane nende niuded alaliselt vankuma!
25Wylij na nich rozgniewanie swoje, a popędliwość gniewu twego niech ich ogarnie.
25Vala välja oma meelepaha nende peale ja su vihaleek tabagu neid!
26Niech będzie mieszkanie ich puste, w namiotach ich niech nikt nie mieszka.
26Nende telklaager saagu lagedaks; ärgu olgu nende telkides elanikke!
27Bo tego, któregoś ty ubił, prześladują, a o boleści poranionych twoich rozmawiają.
27Sest nad jälitavad seda, keda sina oled löönud, ja jutustavad nende valust, keda sina oled haavanud.
28Przydajże nieprawość ku nieprawości ich, a niech nie przychodzą do sprawiedliwości twojej.
28Lisa neile süütegu süüteo peale, ärgu nad jõudku sinu õiglusesse!
29Niech będą wymazani z ksiąg żyjących, a z sprawiedliwymi niech nie będą zapisani.
29Kustutatagu nad maha eluraamatust ja ärgu pandagu neid kirja koos õigetega!
30Jamci utrapiony, i zbolały; lecz zbawienie twoje, Boże! na miejscu bezpiecznem postawi mię.
30Aga mina olen vilets ja täis valu. Sinu abi, oh Jumal, kaitsku mind!
31Tedy będę chwalił imię Boże pieśnią, a będę je wielbił z dziękczynieniem.
31Ma kiidan lauluga Jumala nime ja tänulauluga ma ülistan teda.
32A będzie to przyjemniejsze Panu, niżeli wół albo cielec rogaty z rozdzielonemi kopytami.
32See on Issandale meeldivam kui härg, kui härjavärss, kel on sarved ja sõrad.
33To widząc pokorni rozradują się, szukając Boga, a ożyje serce ich;
33Viletsad näevad seda ja rõõmustavad; teiegi süda, kes nõuate Jumalat, peab elama.
34Iż wysłuchiwa Pan ubogich, a więźniami swymi nie gardzi.
34Sest Issand kuuleb vaeseid ega pea halvaks oma vange.
35Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich rucha.
35Kiitku teda taevas ja maa, meri ja kõik, mis seal liigub!
36Bógci zaiste zachowa Syon, i pobuduje miasta Judzkie; i będą tam mieszkać, a ziemię tę dziedzicznie otrzymają.
36Sest Jumal tahab päästa Siioni ja uuesti ehitada Juuda linnad, et nad asuksid sinna elama ja päriksid selle.
37Także i nasienie sług jego dziedzicznie ją otrzyma, a którzy miłują imię jego, będą w niej mieszkać.
37Ja tema sulaste järeltulev sugu peab selle saama pärandiks, ja need, kes armastavad tema nime, asuvad sinna elama.