¹Gdy mawiał Efraim, strach bywał, bo był wywyższony w Izraelu; ale gdy zgrzeszył przy Baalu, tedy umarł.

¹(12-2) Segala sesuatu yang dilakukan oleh orang Israel dari pagi sampai malam tak berguna dan bersifat memusnahkan seperti angin timur. Kecurangan dan kekejaman meningkat di antara mereka. Mereka membuat perjanjian-perjanjian dengan Asyur dan membawa minyak ke Mesir sebagai tanda persahabatan."

²A teraz jeszcze przyczyniają grzechu; bo sobie czynią i leją z srebra swego według przemysłu swego straszne bałwany, co wszystko tylko jest robotą rzemieślnika, o których jednak sami mówią: Ludzie, którzy chcą ofiarować, niech całują cielce,

²(12-3) TUHAN mempunyai perkara dengan bangsa Yehuda; Ia juga akan menghukum Israel karena tingkah laku mereka. Ia akan membalas perbuatan mereka.

³(Przetoż się staną jako obłok poranny, a jako rosa poranna przechodząca, i jako plewy od wichru porwane z bojewiska, i jako dym z komina.)

³(12-4) Sejak di dalam kandungan, Yakub leluhur mereka telah menyerobot Esau saudara kembarnya; dan setelah dewasa, Yakub bergelut dengan Allah.

⁴Gdyżem Ja jest Pan, Bóg twój, od wyjścia z ziemi Egipskiej; a Boga oprócz mnie nie poznałeś, i niemasz zbawiciela oprócz mnie.

⁴(12-5) Ia bergelut dengan seorang malaikat, dan ia menang. Lalu ia menangis dan minta diberkati. Kemudian di Betel, Allah datang kepada Yakub leluhur kita itu, dan berbicara dengan dia.

⁵Jam cię poznał na puszczy w ziemi bardzo suchej.

⁵(12-6) Allah itu ialah TUHAN Yang Mahakuasa. Namanya ialah TUHAN. Dengan nama itulah Ia menghendaki orang beribadat kepada-Nya.

⁶Dobremi pastwiskami swemi nasyceni są; ale gdy się nasycili, podniosło się serce ich; przetoż mię zapomnieli.

⁶(12-7) Karena itu, hai kamu keturunan Yakub, percayalah kepada Allahmu dan kembalilah kepada-Nya. Hiduplah dengan penuh kasih dan kejujuran, dan tunggulah dengan sabar sampai Allahmu bertindak.

⁷Dlatego będę im jako lew srogi, jako lampart przy drodze będę czyhał.

⁷(12-8) TUHAN berkata kepada bangsa Israel, "Kamu curang seperti orang Kanaan; pedagang-pedagangmu suka menipu langganannya dengan timbangan yang tidak benar.

⁸Zabierzę im jako niedźwiedż osierociały, a roztargam zawarcie serca ich, i pożrę ich tam jako lew, jako zwierz dziki szarpając ich.

⁸(12-9) 'Kita sekarang kaya,' kata mereka. 'Kita untung! Tak seorang pun bisa menuduh bahwa kita mendapat kekayaan itu secara tak jujur.'

⁹Zginienie twoje z ciebie, o Izraelu! ale ze mnie wspomożenie twoje.

⁹(12-10) Tetapi Aku, TUHAN Allahmu, yang membawa kamu keluar dari Mesir, akan membuat kamu tinggal lagi di kemah-kemah seperti dahulu ketika Aku datang kepadamu di padang gurun.

¹⁰Gdzież jest król twój? gdzież jest? Niech cię zachowa we wszystkich miastach twoich! I sędziowie twoi, o którycheś mówił: Daj mi króla i książąt.

¹⁰(12-11) Aku telah berbicara kepada nabi-nabi, dan memberikan banyak penglihatan kepada mereka. Melalui mereka Aku memberitahukan rencana-rencana-Ku untuk kamu, umat-Ku,

¹¹Dałem ci tedy króla w zapalczywości mojej, alem go odjął w zagniewaniu mojem.

¹¹(12-12) namun demikian masih ada yang menyembah berhala di Gilead, dan mempersembahkan sapi di atas mezbah di Gilgal. Tapi mereka yang menyembah berhala itu akan mati, dan mezbah-mezbah di Gilgal itu akan menjadi timbunan batu di ladang-ladang."

¹²Związana jest nieprawość Efraimowa, schowany jest grzech jego.

¹²(12-13) Yakub leluhur kita lari ke Mesopotamia, lalu untuk mendapat istri, ia berhamba kepada orang di sana dan menggembalakan domba-domba orang itu.

¹³Boleści rodzącej ogarną go; on synem niemądrym, bo inaczej nie zostawałby tak długo w żywocie matki.

¹³(12-14) TUHAN mengutus seorang nabi untuk membawa orang Israel keluar dari perbudakan di Mesir, dan untuk menjaga mereka.

¹⁴Z ręki grobu wybawię ich, od śmierci wykupię ich. O śmierci! będę śmiercią twoją; o grobie! będę skażeniem twojem; żałość skryta będzie od oczów moich.

¹⁴(12-15) Orang Israel telah membuat TUHAN marah sekali; mereka patut dihukum karena kejahatan mereka. TUHAN akan menghukum mereka karena mereka telah membuat orang menghina Dia.

¹⁵Bo on między braćmi owoc przyniesie; pierwej jednak przyjdzie wiatr ze wschodu, wiatr Paóski od puszczy występujący, i wysuszy źródło jego, wysuszy i zdrój jego; onci rozchwyci skarby wszelkiego naczynia pożądanego.