¹I stało się słowo Paóskie do mnie, mówiąc:

¹TUHAN berbicara lagi kepadaku, kata-Nya,

²Nie pojmuj sobie żony, ani miej synów ani córek na tem miejscu.

²"Jangan kawin dan mendapat anak di tempat ini.

³Albowiem tak mówi Pan o synach i o córkach spłodzonych na tem miejscu, i o matkach ich, które ich zrodziły, i o ojcach ich, którzy ich spłodzili w tej ziemi:

³Akan Kukatakan kepadamu apa yang akan terjadi dengan anak-anak yang lahir di sini dan dengan orang tuanya.

⁴Śmierciami ciężkiemi pomrą; nie będą ich płakać, ani ich pochowają, ale miasto gnoju na wierzchu ziemi będą; a mieczem i głodem wytraceni będą; i będą trupy ich pokarmem ptastwu niebieskiemu i i zwierzowi ziemskiemu.

⁴Mereka akan mati diserang penyakit yang membawa maut, dan mereka akan tewas dalam pertempuran atau mati kelaparan. Tak seorang pun akan menangisi atau menguburkan mereka. Mayat mereka akan terserak seperti pupuk di tanah, dan dimakan burung serta binatang buas.

⁵Bo tak mówi Pan: Nie wchodź do domu żałoby, ani chodź na płacz, ani ich żałuj; bom odjął pokój mój od ludu tego, miłosierdzie i litość, mówi Pan.

⁵Janganlah pergi ke rumah orang yang sedang berduka, Yeremia. Jangan berkabung untuk siapa pun. Aku tidak akan memberkati umat-Ku lagi dengan kesejahteraan, dan tidak juga akan menunjukkan rasa sayang atau belas kasihan kepada mereka.

⁶Gdy pomrą wielcy i mali w tej ziemi, nie będą pogrzebieni, ani ich płakać będą; i nie będą się rzezać, ani sobie łysiny czynić dla nich;

⁶Orang kaya dan orang miskin di negeri ini akan mati tanpa ada yang menguburkan mereka. Tak seorang pun akan menyiksa diri atau menggunduli kepalanya sebagai tanda berkabung untuk mereka.

⁷Ani im dadzą jeść, aby ich w smutku cieszyli nad umarłym; ani im dadzą pić z kubka pocieszenia po ojcu ich i po matce ich;

⁷Tak ada pula yang mau mengadakan selamatan untuk menghibur orang yang sedang berkabung. Tidak ada yang ikut berduka cita bahkan dengan orang yang kehilangan ayah atau ibunya.

⁸Także do domu uczty nie wchodź, abyś zasiadał z nimi, i jadł, i pił.

⁸Jangan masuk ke rumah orang yang sedang berpesta. Jangan makan minum dengan mereka.

⁹Albowiem tak mówi Pan zastępów, Bóg Izraelski: Oto Ja sprawię, iż ustanie na tem miejscu przed oczyma waszemi, i za dni waszych głos wesela, i głos radości, głos oblubieóca, i głos oblubienicy.

⁹Dengarkan apa yang Aku, TUHAN Yang Mahakuasa, Allah Israel, hendak katakan kepadamu. Suara gembira dan sukacita serta keramaian pesta kawin akan Kuhentikan semua. Hal itu akan disaksikan oleh orang-orang yang hidup di zamanmu ini.

¹⁰A gdy opowiesz ludowi temu wszystkie te słowa, a rzekliby do ciebie: Przecz Pan wyrzekł przeciwko nam to wszystko wielkie złe? I cóż jest za nieprawość nasza, i co za grzech nasz, którymeśmy zgrzeszyli przeciwko Panu, Bogu naszemu?

¹⁰Apabila engkau menyampaikan semua ini kepada mereka, barangkali mereka akan bertanya mengapa Aku mau menghukum mereka begitu keras. Mereka akan bertanya apa kesalahan dan dosa mereka terhadap Aku, TUHAN Allah mereka.

¹¹Tedy rzeczesz do nich: Przeto, iż mię opuścili ojcowie wasi, (mówi Pan) a chodzili za bogami cudzymi, i służyli im, i kłaniali się im, lecz mnie opuścili, i zakonu mego nie przestrzegali.

¹¹Beritahukanlah kepada mereka bahwa Aku berkata begini, 'Leluhurmu telah meninggalkan Aku untuk menyembah dan beribadat kepada ilah-ilah lain. Mereka mengabaikan Aku dan tidak mau taat kepada peraturan-peraturan-Ku.

¹²A wy dalekoście gorzej czynili, niż ojcowie wasi; albowiem oto każdy chodzi za uporem złego serca swego, nie słuchając mię;

¹²Tapi kamu melakukan yang lebih jahat lagi. Kamu keras kepala dan hanya mengikuti kemauanmu sendiri yang jahat. Kamu tidak mau taat kepada-Ku.

¹³Dlatego wyrzucę was z tej ziemi do ziemi, którejście nie znali, wy i ojcowie wasi, a tam służyć będziecie bogom cudzym we dnie i w nocy, dokąd wam nie okażę miłosierdzia.

¹³Karena itu, kamu akan Kuusir dari negeri ini dan Kubuang ke sebuah negeri yang sama sekali asing bagimu dan bagi leluhurmu. Di sana kamu akan beribadat siang malam kepada ilah-ilah lain, dan Aku tidak akan berbelaskasihan kepadamu.'"

¹⁴Przetoż oto dni idą, mówi Pan, że nie rzeką więcej: Jako żyje Pan, który wywiódł synów Izraelskich z ziemi Egipskiej.

¹⁴TUHAN berkata, "Akan datang waktunya orang tidak lagi bersumpah demi Aku, Allah yang hidup, yang membawa umat Israel keluar dari Mesir,

¹⁵Ale: Jako żyje Pan, który wywiódł synów Izraelskich z ziemi północnej, i ze wszystkich ziem, do których ich był wygnał, gdy ich zasię przywiodę do ziemi ich, którąm dał ojcom ich.

¹⁵melainkan demi Aku, Allah yang hidup, yang membawa umat Israel keluar dari sebuah negeri di utara dan dari semua negeri lain di mana mereka telah Kuceraiberaikan. Mereka akan Kubawa kembali ke tanah air mereka, negeri yang telah Kuberikan kepada leluhur mereka."

¹⁶Oto Ja poślę do wielu rybitwów, (mówi Pan) aby ich łowili; potem poślę do wielu łowców, aby ich łapali na wszelkiej górze i na wszelkim pagórku, i w dziurach skalnych.

¹⁶TUHAN berkata, "Aku hendak memanggil banyak nelayan untuk menangkap orang-orang ini. Kemudian Aku akan memanggil banyak pemburu untuk memburu mereka di setiap gunung dan bukit, dan di gua-gua bukit batu.

¹⁷Oczy moje patrzą na wszystkie drogi ich; nie są utajone przed obliczem mojem, ani jest zakryta nieprawość ich przed oczyma mojemi.

¹⁷Aku melihat segala yang mereka lakukan. Tak ada yang tersembunyi bagi-Ku; dosa-dosa mereka pun sudah Kulihat.

¹⁸I oddam im pierwej w dwójnasób za nieprawości ich, i za grzechy ich, przeto, że ziemię moję splugawili trupami obrzydliwości swojej, i sprosnościami swemi napełnili dziedzictwo moje.

¹⁸Dosa dan kejahatan mereka akan Kubalas dengan hukuman dua kali lipat, karena mereka sudah menajiskan negeri-Ku dengan banyak berhala. Berhala-berhala itu tak bernyawa seperti mayat."

¹⁹Panie, mocy moja i siło moja, i ucieczko moja w dzieó utrapienia! do ciebie przyjdą narody od koóczyn ziemi, i rzekną: Zaiste się fałszu trzymali ojcowie nasi, i marności, w których żadnego pożytku nie było.

¹⁹TUHAN, Engkaulah yang melindungi aku dan memberikan kekuatan kepadaku; Engkau menolong aku pada masa kesukaran. Bangsa-bangsa dari ujung bumi akan datang kepada-Mu dan berkata, "Leluhur kami hanya mempunyai ilah palsu yang sama sekali tak berguna.

²⁰Izali sobie człowiek uczynić może bogów? ponieważ sami nie są bogami.

²⁰Dapatkah manusia membuat ilahnya sendiri? Tentu tidak! Yang dibuatnya itu pasti bukan Allah."

²¹Dlatego oto Ja sprawię, aby poznali tym razem; sprawię, mówię, aby poznali rękę moję i moc moję, i dowiedzieli się, że imię moje jest Pan.

²¹"Karena itu," kata TUHAN, "sekali ini Aku akan membuat bangsa-bangsa merasakan kekuasaan dan kekuatan-Ku supaya untuk selama-lamanya mereka akan tahu bahwa Akulah TUHAN."