¹Człowiek, narodzony z niewiasty, dni krótkich jest, i pełen kłopotów;

¹Sejak lahir manusia itu lemah, tidak berdaya; hidupnya singkat serta penuh derita.

²Wyrasta jako kwiat, i bywa podcięty, a ucieka jako cieó, i nie ostoi się.

²Ia bersemi dan layu seperti kembang; lenyap seperti bayangan, terus menghilang.

³Wszakże i na takiego otwierasz oczy twoje, a przywodzisz mię do sądu z sobą.

³Ya Allah, masakan Engkau mau memandangku, dan menghadapkan aku ke pengadilan-Mu!

⁴Któż pokaże czystego z nieczystego? Ani jeden;

⁴Dapatkah manusia yang berdosa mendatangkan hal yang sempurna?

⁵Gdyż zamierzone są dni jego, liczba miesięcy jego u ciebie; zamierzyłeś mu kres, którego nie może przestąpić.

⁵Jumlah umur manusia sudah Kautentukan; jumlah bulannya sudah Kaupastikan. Kautetapkan pula batas-batas hidupnya; tidak mungkin ia melangkahinya.

⁶Odstąpże od niego, aż odpocznie, aż przejdzie jako najemniczy dzieó jego.

⁶Biarkanlah ia beristirahat, jangan ganggu dia; supaya ia dapat menikmati hidupnya sampai selesai tugasnya.

⁷Albowiem i o drzewie jest nadzieja, choć je wytną, że się jeszcze odmłodzi, a latorośl jego nie ustanie.

⁷Masih ada harapan bagi pohon yang ditebang; ia akan bertunas lagi, lalu bercabang.

⁸Choć się zstarzeje w ziemi korzeó jego, i w prochu obumrze pieó jego:

⁸Meskipun di dalam tanah akarnya menjadi lapuk, dan tanggulnya mati karena busuk,

⁹Wszakże gdy uczuje wilgotność, puści się, i rozpuści gałęzie, jako szczep młody.

⁹tetapi bila disentuh air, ia tumbuh lagi; seperti tanaman muda, tunas-tunasnya muncul kembali.

¹⁰Ale człowiek umiera, zemdlony będąc, a umarłszy człowiek gdzież jest?

¹⁰Tapi bila manusia mati, habis riwayatnya; ia meninggal dunia, lalu ke mana perginya?

¹¹Jako uchodzą wody z morza, a rzeka opada i wysycha.

¹¹Seperti air menguap dari dalam telaga, seperti sungai surut sampai habis airnya,

¹²Tak człowiek, gdy się układzie, nie wstanie więcej, a pokąd stoją nieba, nie ocuci się, ani będzie obudzony ze snu swego.

¹²begitu pula manusia yang telah mati: ia tidak akan dapat bangkit kembali. Ia tak akan terjaga selama langit masih ada, tak pernah lagi bangun dari tidurnya.

¹³Obyżeś mię w grobie ukrył i utaił, ażby się uciszył gniew twój, a iżbyś mi zamierzył kres, kędy chcesz wspomnieć na mię!

¹³Sembunyikanlah aku di dalam dunia orang mati; lindungilah aku sampai Kau tidak marah lagi. Tapi tentukanlah waktu untuk mengingat diriku.

¹⁴Gdy umrze człowiek, izali żyć będzie? Po wszystkie dni wymierzonego czasu mego będę oczekiwał przyszłej odmiany mojej.

¹⁴Sebab, apabila manusia mati, dapatkah ia hidup kembali? Hari demi hari aku menunggu sampai masa pahitku ini lalu.

¹⁵Zawołasz, a ja tobie odpowiem; a spraw rąk twoich pożądasz.

¹⁵Maka Engkau akan memanggil aku, dan aku pun akan memberi jawaban; Engkau akan sayang lagi kepadaku, makhluk yang Kauciptakan.

¹⁶Aczkolwiekeś teraz kroki moje obliczył, ani odwłóczysz karania za grzech mój.

¹⁶Lalu akan Kauawasi setiap langkahku, tapi tidak lagi Kauperhatikan dosaku.

¹⁷Zapięczętowane jest w wiązance przestępstwo moje, a zgromadzasz nieprawości moje.

¹⁷Dosaku akan Kauampuni dan Kausingkirkan; salahku waktu dulu akan Kauhapuskan.

¹⁸Prawdziwie jako góra padłszy rozsypuje się, a skała przenosi się z miejsca swego.

¹⁸Kelak gunung-gunung akan runtuh dan porak poranda, dan gunung batu yang kokoh bergeser dari tempatnya.

¹⁹Jako woda wzdrąża kamienie, a powodzią zalane bywa, co samo od siebie rośnie z prochu ziemi: tak nadzieję ludzką w niwecz obracasz.

¹⁹Batu-batu akan dikikis oleh air yang mengalir kuat; tanah akan dihanyutkan oleh hujan yang lebat. Demikianlah Kauhancurkan harapan manusia.

²⁰Przemagasz go ustawicznie, a on schodzi; odmieniasz postać jego, i wypuszczasz go.

²⁰Kaukalahkan dia untuk selama-lamanya; Kausuruh dia pergi dan Kauubah wajahnya.

²¹Będąli zacni synowie jego, tego on nie wie; jeźli też wzgardzeni, on nie baczy.

²¹Anak-anaknya menjadi orang mulia, tetapi ia tidak mengetahuinya. Dan apabila mereka menjadi hina, tak ada yang memberitahukan kepadanya.

²²Tylko ciało jego, póki żyw, boleje, a dusza jego w nim kwili.

²²Hanya nyeri tubuhnya yang dirasakannya; hanya pilu hatinya yang dideritanya."