¹Syn mądry rozwesela ojca: ale syn głupi smutkiem jest matki swojej.

¹Inilah petuah-petuah Salomo: Anak yang bijaksana adalah kebanggaan ayahnya; anak yang bodoh menyusahkan hati ibunya.

²Nie pomogą skarby niezbożności; ale sprawiedliwość wyrywa od śmierci.

²Kekayaan yang didapat dengan curang tidak memberi keuntungan; sebaliknya, kejujuran akan menyelamatkan.

³Nie dopuści Pan łaknąć duszy sprawiedliwego; ale majętność niezbożników rozproszy.

³TUHAN tak akan membiarkan orang baik kelaparan; tetapi Ia menghalang-halangi orang jahat supaya orang itu tidak memperoleh yang diinginkannya.

⁴Do nędzy przywodzi ręka zdradliwa; ale ręka pracowita ubogaca.

⁴Orang malas akan jatuh miskin; orang yang rajin akan menjadi kaya.

⁵Kto zbiera w lecie, jest syn roztropny; kto dosypia we żniwa, jest syn pohaóbienia.

⁵Orang bijaksana mengumpulkan panen pada musimnya, tapi orang yang tidur saja pada musim panen, mendatangkan malu pada dirinya.

⁶Błogosławieóstwo jest nad głową sprawiedliwego; ale usta bezbożnych pokrywają nieprawość.

⁶Orang baik akan mendapat berkat. Kekejaman tersembunyi di balik kata-kata orang jahat.

⁷Błogosławiona jest pamiątka sprawiedliwego; ale imię niezbożnych śmierdzi.

⁷Kenangan akan orang baik merupakan berkat, tetapi orang jahat segera dilupakan.

⁸Mądre serce przyjmuje przykazanie; ale głupi od warg swoich upadnie.

⁸Orang yang pandai, suka menerima nasihat; orang yang bicaranya bodoh akan sesat.

⁹Kto chodzi w szczerości, chodzi bezpiecznie; ale kto jest przewrotnym w drogach swoich, wyjawion będzie.

⁹Orang jujur, hidupnya aman; orang yang menipu akan ketahuan.

¹⁰Kto mruga okiem, przynosi frasunek, ale głupi od warg swoich upadnie.

¹⁰Siapa menyembunyikan kebenaran, menimbulkan kesusahan; siapa yang mengeritik dengan terang-terangan, mengusahakan kesejahteraan.

¹¹Usta sprawiedliwego są źródło żywota; ale usta niezbożników pokrywają nieprawość.

¹¹Tutur kata orang baik membuat hidup bahagia, tetapi di balik kata-kata orang jahat tersembunyi hati yang keji.

¹²Nienawiść wzbudza swary; ale miłość wszystkie przestępstwa pokrywa.

¹²Kebencian menimbulkan pertengkaran; cinta kasih mengampuni semua kesalahan.

¹³W wargach roztropnego znajduje się mądrość; ale kij na grzbiecie szalonego.

¹³Orang yang pikirannya tajam mengucapkan kata-kata bijaksana; orang bodoh perlu didera.

¹⁴Mądrzy tają umiejętność; ale usta głupiego bliskie upadku.

¹⁴Orang bijaksana menghimpun pengetahuan; jika orang bodoh berbicara, ia memancing kecelakaan.

¹⁵Majętność bogatego jest miastem jego mocnem; ale nędza jest ubogich zniszczeniem.

¹⁵Kekayaan melindungi si kaya, kemelaratan menghancurkan orang miskin.

¹⁶Praca sprawiedliwego jest ku żywotowi; ale dochód niepobożnych jest ku grzechowi.

¹⁶Kalau berbuat baik, upahnya ialah hidup bahagia; kalau berbuat dosa, akibatnya lebih banyak dosa.

¹⁷Ścieszką żywota idzie, kto przyjmuje karność; ale kto gardzi strofowaniem, w błąd się zawodzi.

¹⁷Siapa mengindahkan teguran akan hidup sejahtera, siapa enggan mengakui kesalahan berada dalam bahaya.

¹⁸Kto pokrywa nienawiść wargami kłamliwemi, i kto rozgłasza haóbę, głupi jest.

¹⁸Orang yang menyembunyikan kebencian adalah penipu. Orang yang menyebarkan fitnah adalah dungu.

¹⁹Wielomowność nie bywa bez grzechu; ale kto powściąga wargi swoje, ostrożny jest.

¹⁹Makin banyak bicara, makin banyak kemungkinan berdosa; orang yang dapat mengendalikan lidahnya adalah bijaksana.

²⁰Srebro wyborne jest język sprawiedliwego; ale serce niezbożnych za nic nie stoi.

²⁰Perkataan orang yang baik bagaikan perak asli; buah pikiran orang yang jahat tidak berarti.

²¹Wargi sprawiedliwego wiele ich żywią; ale głupi dla głupstwa umierają.

²¹Perkataan orang yang baik, merupakan berkat bagi banyak orang; kebodohan orang bodoh membunuh dirinya sendiri.

²²Błogosławieóstwo Paóskie ubogaca, a nie przynosi z sobą utrapienia.

²²Karena berkat TUHAN sajalah orang menjadi kaya; kerja keras tak dapat menambah harta.

²³Za śmiech sobie ma głupi, popełnić niecnotę, ale mąż roztropny dzierży się mądrości.

²³Orang bodoh senang berbuat salah; orang bijaksana gemar mencari hikmat.

²⁴Czego się boi niezbożnik, to naó przychodzi; ale czego żądają sprawiedliwi, Bóg im daje.

²⁴Orang tulus mendapat apa yang diinginkannya; orang jahat mendapat apa yang paling ditakutinya.

²⁵Jako przemija wicher, tak się niepobożni nie ostoją; ale sprawiedliwy ma grunt wieczny.

²⁵Jika topan melanda, lenyaplah orang jahat; tetapi orang jujur tetap teguh selamanya.

²⁶Jako ocet zębom, i jako dym oczom, tak jest leniwy tym, którzy go posyłają.

²⁶Jangan menyuruh orang malas, ia hanya menjengkelkan saja, seperti cuka melinukan gigi atau asap memedihkan mata.

²⁷Bojaźó Paóska dni przyczynia; ale lata niezbożnego ukrócone bywają.

²⁷Hormatilah TUHAN, maka engkau akan hidup lama; orang jahat mati sebelum waktunya.

²⁸Oczekiwanie sprawiedliwych jest wesele, ale nadzieja niezbożnych zginie.

²⁸Harapan orang baik menjadikan dia bahagia; harapan orang jahat kosong belaka.

²⁹Droga Paóska jest mocą szczeremu; ale strachem tym, którzy broją złości.

²⁹TUHAN melindungi orang jujur, tetapi membinasakan orang yang berbuat jahat.

³⁰Sprawiedliwy się na wieki nie poruszy; ale niezbożnicy nie będą mieszkali na ziemi.

³⁰Orang tulus akan hidup aman sejahtera; orang jahat tidak akan tinggal di tanah pusaka.

³¹Usta sprawiedliwego rozmnażają mądrość; ale język przewrotny będzie wycięty.

³¹Orang tulus menuturkan kata-kata bijaksana; orang jahat akan dibungkamkan mulutnya.

³²Wargi sprawiedliwego znają, co się Bogu podoba; ale usta niepobożnych są przewrotne.

³²Kata-kata orang tulus menyenangkan hati; kata-kata orang jahat selalu menyakiti.