¹Kto miłuje ćwiczenie, miłuje umiejętność; a kto ma w nienawiści karność, głupim jest.

¹Orang yang cinta kepada pengetahuan senang mendapat teguran; tapi orang yang tidak suka ditegur adalah orang dungu.

²Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi.

²Orang baik disenangi TUHAN, tapi orang yang merancangkan kejahatan akan menerima hukuman.

³Nie zmocni się człowiek z niezbożności; ale korzeó sprawiedliwych nie będzie poruszony.

³Tak ada seorang pun yang dapat tetap jaya oleh kejahatan; tapi orang yang jujur tetap kukuh, tak tergoyahkan.

⁴Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do haóby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego.

⁴Istri yang baik adalah kebanggaan dan kebahagiaan suaminya, istri yang membuat suaminya malu adalah bagaikan penyakit tulang yang menggerogoti.

⁵Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe.

⁵Orang jujur memikirkan hal-hal yang baik; orang jahat merencanakan tipu daya.

⁶Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich.

⁶Kata-kata orang jahat mematikan; kata-kata orang jujur menyelamatkan.

⁷Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje.

⁷Orang jahat akan jatuh dan binasa tanpa bekas; tapi orang baik akan tetap teguh turun-temurun.

⁸Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie.

⁸Orang dipuji sesuai dengan kebijaksanaannya; orang dihina sesuai dengan kedunguannya.

⁹Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba.

⁹Lebih baik menjadi rakyat kecil yang mempunyai pekerjaan, daripada berlagak orang besar padahal kekurangan makanan.

¹⁰Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest.

¹⁰Orang baik memperhatikan ternaknya; tapi orang jahat menyiksanya.

¹¹Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest.

¹¹Petani yang bekerja keras mempunyai banyak makanan, tapi orang yang menghabiskan waktunya untuk hal yang tak berguna adalah orang bodoh.

¹²Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeó sprawiedliwych daje ją.

¹²Orang jahat ingin mendapat keuntungan dari orang durhaka; orang baik bagaikan pohon yang berbuah.

¹³W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi.

¹³Orang jahat terjerat oleh kata-kata buruk yang diucapkannya; orang baik luput dari kesukaran.

¹⁴Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda.

¹⁴Setiap orang mendapat ganjaran sesuai dengan kata-kata dan perbuatannya; masing-masing diberi upah yang setimpal.

¹⁵Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest.

¹⁵Orang dungu merasa dirinya tak pernah salah, tapi orang bijaksana suka mendengarkan nasihat.

¹⁶Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa haóbę swoję.

¹⁶Kalau orang bodoh tersinggung, saat itu juga ia menyatakan sakit hatinya; tapi orang bijaksana tidak peduli bila dicela.

¹⁷Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę.

¹⁷Dengan mengatakan yang benar, orang menegakkan keadilan; dengan berdusta, orang mendatangkan ketidakadilan.

¹⁸Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem.

¹⁸Omongan yang sembarangan dapat melukai hati seperti tusukan pedang; kata-kata bijaksana bagaikan obat yang menyembuhkan.

¹⁹Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy.

¹⁹Dusta akan terbongkar dalam sekejap mata, tapi kata-kata benar akan tetap sepanjang masa.

²⁰Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele.

²⁰Orang yang merencanakan kejahatan suka akan ketidakadilan; orang yang mengusahakan kebaikan akan bahagia.

²¹Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego.

²¹Orang baik tak akan kena musibah; orang jahat akan selalu kena susah.

²²Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się.

²²TUHAN benci kepada pendusta; tapi Ia senang dengan orang yang jujur.

²³Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo.

²³Orang bijaksana tidak menonjolkan pengetahuannya; orang bodoh mengobralkan kebodohannya.

²⁴Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie daó dawała.

²⁴Kerja keras membuat orang berkuasa; kemalasan memaksa orang menjadi hamba.

²⁵Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je.

²⁵Rasa khawatir mematahkan semangat, tetapi kata-kata ramah membesarkan hati.

²⁶Zacniejszy jest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ich.

²⁶Orang baik lebih beruntung dari tetangganya; orang jahat sesat karena kejahatannya.

²⁷Nie upiecze chytry obłowu swojego; ale człowiek pilny majętności kosztownych nabędzie.

²⁷Dengan bermalas-malas takkan tercapai yang diidamkan; dengan bekerja keras orang mendapat kekayaan.

²⁸Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki jej niemasz śmierci.

²⁸Orang yang mengikuti jalan yang benar akan hidup bahagia; orang yang mengikuti jalan yang jahat menuju kepada maut.