¹Nie chlub się ze dnia jutrzejszego; bo nie wiesz, coć przyniesie dzieó dzisiejszy.

¹Jangan membual tentang hari esok, karena engkau tidak tahu apa yang akan terjadi nanti.

²Niechaj cię kto inny chwali, a nie usta twoje; obcy, a nie wargi twoje.

²Janganlah memuji dirimu sendiri; biarlah orang lain yang melakukan hal itu, bahkan orang yang tidak kaukenal.

³Ciężkić jest kamieó, i piasek ważny; ale gniew głupiego cięższy, niż to oboje.

³Batu dan pasir itu masih ringan, bila dibandingkan dengan sakit hati yang ditimbulkan oleh orang bodoh.

⁴Okrutnyć jest gniew, i nagła popędliwość; ale przed zazdrością któż się ostoi?

⁴Kemarahan itu kejam dan menghancurkan, tetapi menghadapi cemburu siapa tahan?

⁵Lepsza jest przymówka jawna, niżeli miłość skryta.

⁵Lebih baik teguran yang terang-terangan daripada kasih yang tidak diungkapkan.

⁶Lepsze są rany od przyjaciela, niż łagodne całowanie człowieka nienawidzącego.

⁶Kawan memukul dengan cinta, tetapi musuh merangkul dengan bisa.

⁷Dusza nasycona i plastr miodu podepcze; ale głodnej duszy i gorzkość wszelaka słodka.

⁷Kalau kenyang, madu pun ditolak; kalau lapar, yang pahit pun terasa enak.

⁸Jako ptak odlatuje od gniazda swojego: tak człowiek odchodzi od miejsca swego.

⁸Orang yang meninggalkan rumahnya, seperti burung yang meninggalkan sarangnya.

⁹Jako maść i kadzenie uwesela serce: tak słodkość przyjaciela uwesela więcej, niż własna rada.

⁹Sebagaimana minyak harum dan wangi-wangian menyenangkan hati, demikian juga kebaikan kawan menyegarkan jiwa.

¹⁰Przyjaciela twego, i przyjaciela ojca twego nie opuszczaj, a do domu brata twego nie wchodź w dzieó utrapienia twego; bo lepszy sąsiad bliski, niż brat daleki.

¹⁰Jangan lupa kawanmu atau kawan ayahmu. Dalam kesukaran janganlah minta bantuan saudaramu; tetangga yang dekat lebih berguna daripada saudara yang jauh.

¹¹Bądź mądrym, synu mój! a uweselaj serce moje, abym miał co odpowiedzieć temu, któryby mi urągał.

¹¹Anakku, hendaklah engkau bijaksana, agar aku senang dan dapat menjawab bila dicela.

¹²Ostrożny, upatrując złe, ukrywa się; ale prostak wprost idąc, w szkodę popada.

¹²Orang bijaksana menghindar apabila melihat bahaya; orang bodoh berjalan terus lalu tertimpa malapetaka.

¹³Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.

¹³Siapa mau menanggung utang orang lain, layak diambil miliknya sebagai jaminan janjinya.

¹⁴Temu, który przyjacielowi swemu wielkim głosem rano wstawając błogosławi, poczytane to będzie za przeklęstwo.

¹⁴Siapa pagi-pagi mengucapkan salam kepada kawannya dengan suara yang kuat, dianggap mengucapkan laknat.

¹⁵Kapanie ustawiczne w dzieó gwałtownego deszczu, i żona swarliwa są sobie podobni;

¹⁵Istri yang suka pertengkaran seperti bunyi hujan yang turun seharian.

¹⁶Kto ją kryje, kryje wiatr, a wonią wyda; jako olejek wonny w prawej ręce jego.

¹⁶Tak mungkin ia disuruh diam, seperti angin tak bisa ditahan dan minyak tak bisa digenggam.

¹⁷Żelazo żelazem bywa naostrzone; tak mąż zaostrza oblicze przyjaciela swego.

¹⁷Sebagaimana baja mengasah baja, begitu pula manusia belajar dari sesamanya.

¹⁸Kto strzeże drzewa figowego, pożywa owocu jego; także kto strzeże pana swego, uczczony będzie.

¹⁸Siapa memelihara pohon, akan makan buahnya. Pelayan akan dihargai bila memanjakan tuannya.

¹⁹Jako się w wodzie twarz przeciwko twarzy ukazuje: tak serce człowiecze przeciw człowiekowi.

¹⁹Sebagaimana air memantulkan wajahmu, demikian juga hatimu menunjukkan dirimu.

²⁰Piekło i zatracenie nie mogą być nasycone; także i oczy ludzkie nasycić się nie mogą.

²⁰Di dunia orang mati, selalu ada tempat; begitu pula keinginan manusia tidak ada batasnya.

²¹Tygiel srebra a piec złota doświadcza, a człowieka wieść sławy jego.

²¹Emas dan perak diuji dalam perapian; orang dikenal dari sikapnya terhadap pujian.

²²Choćbyś głupiego i w stępie między krupami stąporem stłukł, nie odejdzie od niego głupstwo jego.

²²Sekalipun orang bodoh dipukul sekeras-kerasnya, tak akan lenyap kebodohannya.

²³Doglądaj pilnie dobytku twego, a miej pieczę o trzodach twoich.

²³Peliharalah ternakmu baik-baik,

²⁴Boć nie na wieki trwa bogactwo, ani korona od narodu do narodu.

²⁴karena kekayaan tidak akan kekal, bahkan kuasa untuk memerintah pun tidak akan tetap selama-lamanya.

²⁵Gdy wzrasta trawa, a ukazują się zioła, tedy z gór siano zbierają.

²⁵Rumput di ladang dan di gunung dipotong dan dikumpulkan untuk ternakmu itu, tapi sementara itu tumbuhlah rumput yang baru.

²⁶Owce będą na szaty twoje, a nagrodą polną kozły.

²⁶Dari bulu domba-dombamu engkau mendapat pakaian, dan dari uang penjualan sebagian kambing-kambingmu engkau dapat membeli tanah yang baru.

²⁷Nadto dostatek mleka koziego na pokarm twój, na pokarm domu twego, i na pożywienie dziewek twoich.

²⁷Dari kambing-kambingmu yang lain engkau mendapat susu untuk dirimu dan keluargamu serta pelayan-pelayanmu.