¹A był niektóry chory Łazarz z Betanii, z miasteczka Maryi i Marty, siostry jej.

¹어떤 병든 자가 있으니 이는 마리아와 그 형제 마르다의 촌 베다니에 사는 나사로라

²(A to była ona Maryja, która pomazała Pana maścią, i ucierała nogi jego włosami swojemi, której brat Łazarz chorował.)

²이 마리아는 향유를 주께 붓고 머리털로 주의 발을 씻기던 자요 병든 나사로는 그의 오라비러라

³Posłały tedy siostry do niego, mówiąc: Panie! oto ten, którego miłujesz, choruje.

³이에 그 누이들이 예수께 사람을 보내어 가로되 `주여, 보시옵소서 사랑하시는 자가 병들었나이다' 하니

⁴A usłyszawszy to Jezus, rzekł: Ta choroba nie jest na śmierć, ale dla chwały Bożej, aby był uwielbiony Syn Boży przez nią.

⁴예수께서 들으시고 가라사대 `이 병은 죽을 병이 아니라 하나님의 영광을 위함이요 하나님의 아들로 이를 인하여 영광을 얻게 하려 함이라' 하시더라

⁵A Jezus umiłował Martę i siostrę jej, i Łazarza.

⁵예수께서 본래 마르다와 그 동생과 나사로를 사랑하시더니

⁶A gdy usłyszał, iż choruje, tedy został przez dwa dni na onemże miejscu, gdzie był.

⁶나사로가 병들었다 함을 들으시고 그 계시던 곳에 이틀을 더 유하시고

⁷Lecz potem rzekł do uczniów swoich: Idźmy zasię do Judzkiej ziemi.

⁷그 후에 제자들에게 이르시되 `유대로 다시 가자' 하시니

⁸Rzekli mu uczniowie: Mistrzu! teraz szukali Żydowie, jakoby cię ukamionowali, a zasię tam idziesz?

⁸제자들이 말하되 `랍비여 방금도 유대인들이 돌로 치려 하였는데 또 그리로 가시려 하나이까 ?'

⁹Odpowiedział Jezus: Azaż nie dwanaście jest godzin dnia? Jeźli kto chodzi we dnie, nie obrazi się; bo widzi światłość tego świata.

⁹예수께서 대답하시되 `낮이 열 두시가 아니냐 ? 사람이 낮에 다니면 이 세상의 빛을 보므로 실족하지 아니하고

¹⁰A jeźli kto chodzi w nocy, obrazi się; bo w nim światła nie masz.

¹⁰밤에 다니면 빛이 그 사람 안에 없는고로 실족하느니라'

¹¹To powiedziawszy, potem rzekł do nich: Łazarz, przyjaciel nasz, śpi; ale idę, abym go ze snu obudził.

¹¹이 말씀을 하신 후에 또 가라사대 `우리 친구 나사로가 잠들었도다 그러나 내가 깨우러 가노라'

¹²Tedy rzekli uczniowie jego: Panie! jeźliże śpi, będzie zdrów.

¹²제자들이 가로되 `주여, 잠들었으면 낫겠나이다' 하더라

¹³Ale Jezus mówił o śmierci jego; lecz oni mniemali, iż o zaśnięciu snem mówił.

¹³예수는 그의 죽음을 가리켜 말씀하신 것이나 저희는 잠들어 쉬는 것을 가리켜 말씀하심인줄 생각하는지라

¹⁴Tedy im rzekł Jezus jawnie: Łazarz umarł.

¹⁴이에 예수께서 밝히 이르시되 `나사로가 죽었느니라

¹⁵I raduję się dla was, (abyście wierzyli), żem tam nie był; ale pójdziemy do niego.

¹⁵내가 거기 있지 아니한 것을 너희를 위하여 기뻐하노니 이는 너희로 믿게 하려 함이라 그러나 그에게로 가자' 하신대

¹⁶Rzekł zatem Tomasz, którego zwano Dydymus, spółuczniom: Pójdźmy i my, abyśmy z nim pomarli.

¹⁶디두모라 하는 도마가 다른 제자들에게 말하되 `우리도 주와 함께 죽으러 가자' 하니라

¹⁷Przyszedłszy tedy Jezus, znalazł go już cztery dni w grobie leżącego.

¹⁷예수께서 와서 보시니 나사로가 무덤에 있은 지 이미 나흘이라

¹⁸(A była Betania blisko Jeruzalemu, jakoby na piętnaście stajan.)

¹⁸베다니는 예루살렘에서 가깝기가 한 오 리쯤 되매

¹⁹A przyszło było wiele Żydów do Marty i Maryi, aby je cieszyli po bracie ich.

¹⁹많은 유대인이 마르다와 마리아에게 그 오라비의 일로 위문하러 왔더니

²⁰Marta tedy, gdy usłyszała, że Jezus idzie, bieżała przeciwko niemu; ale Maryja w domu siedziała.

²⁰마르다는 예수 오신다는 말을 듣고 나가 맞되 마리아는 집에 앉았더라

²¹I rzekła Marta do Jezusa: Panie! byś tu był, nie umarłby był brat mój.

²¹마르다가 예수께 여짜오되 `주께서 여기 계셨더면 내 오라비가 죽지 아니하였겠나이다

²²Ale i teraz wiem, że o cokolwiek byś prosił Boga, da ci to Bóg.

²²그러나 나는 이제라도 주께서 무엇이든지 하나님께 구하시는 것을 하나님이 주실 줄을 아나이다'

²³Rzekł jej Jezus: Wstanieć brat twój.

²³예수께서 가라사대 `네 오라비가 다시 살리라'

²⁴Rzekła mu Marta: Wiem, iż wstanie przy zmartwychwstaniu w on ostateczny dzieó.

²⁴마르다가 가로되 `마지막 날 부활에는 다시 살 줄을 내가 아나이다'

²⁵I rzekł jej Jezus: Jam jest zmartwychwstanie i żywot; kto w mię wierzy, choćby też umarł, żyć będzie.

²⁵예수께서 가라사대 `나는 부활이요 생명이니 나를 믿는 자는 죽어도 살겠고

²⁶A wszelki, który żyje, a wierzy w mię, nie umrze na wieki. Wierzyszże temu?

²⁶무릇 살아서 나를 믿는 자는 영원히 죽지 아니하리니 이것을 네가 믿느냐 ?'

²⁷Rzekła mu: I owszem Panie! Jam uwierzyła, żeś ty jest Chrystus, Syn Boży, który miał przyjść na świat.

²⁷가로되 `주여, 그러하외다 주는 그리스도시요 세상에 오시는 하나님의 아들이신 줄 내가 믿나이다'

²⁸A to rzekłszy szła i potajemnie zawołała Maryję, siostrę swoję, mówiąc: jest tu nauczyciel, i woła cię.

²⁸이 말을 하고 돌아가서 가만히 그 형제 마리아를 불러 말하되 선생님이 오셔서 너를 부르신다 하니

²⁹Ona skoro usłyszała, wnet wstała i szła do niego.

²⁹마리아가 이 말을 듣고 급히 일어나 예수께 나아가매

³⁰(A Jezus jeszcze był nie przyszedł do miasteczka, ale był na temże miejscu, gdzie Marta była wyszła przeciwko niemu.)

³⁰예수는 아직 마을로 들어오지 아니하시고 마르다의 맞던 곳에 그저 계시더라

³¹Żydowie tedy, którzy z nią byli w domu, a cieszyli ją, ujrzawszy Maryję, iż prędko wstała i wyszła, szli za nią, mówiąc: Idzie do grobu, aby tam płakała.

³¹마리아와 함께 집에 있어 위로하던 유대인들은 그의 급히 일어나 나가는 것을 보고 곡하러 무덤에 가는 줄로 생각하고 따라가더니

³²Ale Maryja, gdy tam przyszła, gdzie był Jezus, ujrzawszy go, przypadła do nóg jego i rzekła: Panie! byś tu był, nie umarłby był brat mój.

³²마리아가 예수 계신 곳에 와서 보이고 그 발 앞에 엎드리어 가로되 `주께서 여기 계셨더면 내 오라비가 죽지 아니하였겠나이다' 하더라

³³Jezus tedy, gdy ją ujrzał płaczącą, i Żydy, którzy byli z nią przyszli, płaczące, rozrzewnił się w duchu i zafrasował się,

³³예수께서 그의 우는 것과 또 함께 온 유대인들의 우는 것을 보시고 심령에 통분히 여기시고 민망히 여기사

³⁴I rzekł: Gdzieście go położyli? Rzekli mu: Panie! pójdź, a oglądaj.

³⁴가라사대 `그를 어디 두었느냐 ?' 가로되 `주여, 와서 보옵소서' 하니

³⁵I zapłakał Jezus.

³⁵예수께서 눈물을 흘리시더라

³⁶Tedy rzekli Żydowie: Wej! jakoć go miłował.

³⁶이에 유대인들이 말하되 `보라 그를 어떻게 사랑하였는가 ?' 하며

³⁷A niektórzy z nich mówili: Nie mógłże ten, który otworzył oczy ślepego, uczynić, żeby ten był nie umarł?

³⁷그 중 어떤 이는 말하되 `소경의 눈을 뜨게 한 이 사람이 그 사람은 죽지 않게 할 수 없었더냐 ?' 하더라

³⁸Ale Jezus zasię rozrzewniwszy się sam w sobie, przyszedł do grobu; a była jaskinia, a kamieó był położony na niej.

³⁸이에 예수께서 다시 속으로 통분히 여기시며 무덤에 가시니 무덤이 굴이라 돌로 막았거늘

³⁹I rzekł Jezus: Odejmijcie ten kamieó. Rzekła mu Marta, siostra onego umarłego: Panie! jużci cuchnie; bo już cztery dni w grobie.

³⁹예수께서 가라사대 `돌을 옮겨 놓으라' 하시니 그 죽은 자의 누이 마르다가 가로되 `주여, 죽은 지가 나흘이 되었으매 벌써 냄새가 나나이다'

⁴⁰Powiedział jej Jezus: Azażem ci nie rzekł, iż jeźli uwierzysz, oglądasz chwałę Bożą?

⁴⁰예수께서 가라사대 `내 말이 네가 믿으면 하나님의 영광을 보리라 하지 아니하였느냐 ?' 하신대

⁴¹Odjęli tedy kamieó, gdzie był umarły położony. A Jezus podniósłszy oczy swe w górę, rzekł: Ojcze! dziękuję tobie, żeś mię wysłuchał.

⁴¹돌을 옮겨 놓으니 예수께서 눈을 들어 우러러 보시고 가라사대 아버지여 내 말을 들으신 것을 감사하나이다

⁴²A jamci wiedział, że mię zawsze wysłuchiwasz; alem to rzekł dla ludu wokoło stojącego, aby wierzyli, żeś ty mię posłał.

⁴²항상 내 말을 들으시는 줄을 내가 알았나이다 그러나 이 말씀 하옵는 것은 둘러선 무리를 위함이니 곧 아버지께서 나를 보내신 것을 저희로 믿게 하려 함이니이다'

⁴³A to rzekłszy, zawołał głosem wielkim: Łazarzu! wynijdź sam!

⁴³이 말씀을 하시고 큰 소리로 `나사로야 나오라 !' 부르시니

⁴⁴I wyszedł ten, który był umarł, mając związane ręce i nogi chustkami, a twarz jego była chustką obwiązana. Rzekł im Jezus: Rozwiążcie go, a niechaj odejdzie.

⁴⁴죽은 자가 수족을 베로 동인 채로 나오는데 그 얼굴은 수건에 싸였더라 예수께서 가라사대 `풀어 놓아 다니게 하라' 하시니라

⁴⁵Wiele tedy z Żydów, którzy byli przyszli do Maryi, a widzieli to, co uczynił Jezus, uwierzyło weó.

⁴⁵마리아에게 와서 예수의 하신 일을 본 많은 유대인이 저를 믿었으나

⁴⁶Niektórzy też z nich odeszli do Faryzeuszów i powiedzieli im, co uczynił Jezus.

⁴⁶그 중에 어떤 자는 바리새인들에게 가서 예수의 하신 일을 고하니라

⁴⁷Tedy się zebrali przedniejsi kapłani i Faryzeuszowie w radę, i mówili: Cóż uczynimy? Albowiem ten człowiek wiele cudów czyni.

⁴⁷이에 대제사장들과 바리새인들이 공회를 모으고 가로되 `이 사람이 많은 표적을 행하니 우리가 어떻게 하겠느냐 ?

⁴⁸A jeźli go tak zaniechamy, wszyscy weó uwierzą, i przyjdą Rzymianie, a wezmą nam to miejsce nasze i lud.

⁴⁸만일 저를 이대로 두면 모든 사람이 저를 믿을 것이요 그리고 로마인들이 와서 우리 땅과 민족을 빼앗아 가리라' 하니

⁴⁹A jeden z nich, Kaifasz, będąc najwyższym kapłanem onego roku, rzekł im: Wy nic nie wiecie,

⁴⁹그 중에 한 사람 그 해 대제사장인 가야바가 저희에게 말하되 `너희가 아무 것도 알지 못하는도다

⁵⁰Ani myślicie, iż nam jest pożyteczno, żeby jeden człowiek umarł za lud, a żeby wszystek ten naród nie zginął.

⁵⁰한 사람이 백성을 위하여 죽어서 온 민족이 망하지 않게 되는 것이 너희에게 유익한 줄을 생각지 아니하는도다' 하였으니

⁵¹A tegoć nie mówił sam od siebie, ale będąc najwyższym kapłanem roku onego, prorokował, iż Jezus miał umrzeć za on naród;

⁵¹이 말은 스스로 함이 아니요 그 해에 대제사장이므로 예수께서 그 민족을 위하시고

⁵²A nie tylko za on naród, ale żeby też syny Boże rozproszone w jedno zgromadził.

⁵²또 그 민족만 위할 뿐 아니라 흩어진 하나님의 자녀를 모아 하나가 되게 하기 위하여 죽으실 것을 미리 말함이러라

⁵³Od onego tedy dnia radzili się społem, aby go zabili.

⁵³이날부터는 저희가 예수를 죽이려고 모의하니라

⁵⁴A Jezus już nie chodził jawnie między Żydami, ale stamtąd odszedł do krainy, która jest blisko puszczy, do miasta, które zowią Efraim, i tamże mieszkał z uczniami swoimi.

⁵⁴그러므로 예수께서 다시 유대인 가운데 드러나게 다니지 아니하시고 여기를 떠나 빈 들 가까운 곳인 에브라임이라는 동리에 가서 제자들과 함께 거기 유하시니라

⁵⁵A była blisko wielkanoc żydowska, a wiele ich szło do Jeruzalemu z onej krainy przed wielkanocą, aby się oczyścili.

⁵⁵유대인의 유월절이 가까우매 많은 사람이 자기를 성결케 하기 위하여 유월절 전에 시골서 예루살렘으로 올라갔더니

⁵⁶I szukali Jezusa, i mówili jedni do drugich, w kościele stojąc: Co się wam zda, że nie przyszedł na święto?

⁵⁶저희가 예수를 찾으며 성전에 서서 서로 말하되 `너희 생각에는 어떠하뇨 ? 저가 명절에 오지 아니하겠느냐 ?' 하니

⁵⁷A przedniejsi kapłani i Faryzeuszowie wydali byli rozkazanie: Jeźliby się kto dowiedział, gdzie by był, żeby oznajmił, aby go pojmali.

⁵⁷이는 대제사장들과 바리새인들이 누구든지 예수 있는 곳을 알거든 고하여 잡게 하라 명령하였음이러라