1Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohaóbienie nasze.
1여호와여, 우리의 당한 것을 기억하시고 우리의 수욕을 감찰하옵소서
2Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
2우리 기업이 외인에게, 우리 집들도 외인에게 돌아갔나이다
3Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
3우리는 아비 없는 외로운 자식이오며 우리 어미는 과부 같으니
4Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
4우리가 은을 주고 물을 마시며 값을 주고 섶을 얻으오며
5Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
5우리를 쫓는 자는 우리 목을 눌렀사오니 우리가 곤비하여 쉴 수 없나이다
6Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
6우리가 애굽 사람과 앗수르 사람과 악수하고 양식을 얻어 배불리고자 하였나이다
7Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
7우리 열조는 범죄하고 없어졌고 우리는 그 죄악을 담당하였나이다
8Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
8종들이 우리를 관할함이여 그 손에서 건져낼 자가 없나이다
9Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
9광야에는 칼이 있으므로 죽기를 무릅써야 양식을 얻사오니
10Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
10주림의 열기로 인하여 우리의 피부가 아궁이처럼 검으니이다
11Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
11대적이 시온에서 부녀들을, 유다 각 성에서 처녀들을 욕보였나이다
12Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
12방백들의 손이 매어달리며 장로들의 얼굴이 존경을 받지 못하나이다
13Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
13소년들이 맷돌을 지오며 아이들이 섶을 지다가 엎드러지오며
14Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieócy przestali pieśni swoje.
14노인은 다시 성문에 앉지 못하며 소년은 다시 노래하지 못하나이다
15Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
15우리 마음에 희락이 그쳤고 우리의 무도가 변하여 애통이 되었사오며
16Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
16우리 머리에서 면류관이 떨어졌사오니 오호라 ! 우리의 범죄함을 인함이니이다
17Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
17이러므로 우리 마음이 피곤하고 이러므로 우리 눈이 어두우며
18Dla góry Syoóskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
18시온산이 황무하여 여우가 거기서 노나이다
19Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
19여호와여, 주는 영원히 계시오며 주의 보좌는 세세에 미치나이다
20Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
20주께서 어찌하여 우리를 영원히 잊으시오며 우리를 이같이 오래 버리시나이까 ?
21Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
21여호와여, 우리를 주께로 돌이키소서 그리하시면 우리가 주께로 돌아가겠사오니 우리의 날을 다시 새롭게 하사 옛적 같게 하옵소서
22Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
22주께서 우리를 아주 버리셨사오며 우리에게 진노하심이 특심하시니이다