¹Napominam tedy, aby przed wszystkiemi rzeczami czynione były prośby, modlitwy, przyczyny i dziękowania za wszystkich ludzi;

¹¶ Na, ko taku whakahau tenei i te tuatahi o nga mea katoa, kia puta nga inoi, nga karakia, nga inoi wawao, nga whakawhetai, mo nga tangata katoa;

²Za królów i za wszystkich w przełożeóstwie będących, abyśmy cichy i spokojny żywot wiedli we wszelkiej pobożności i uczciwości.

²Mo nga kingi, mo te hunga whai mana katoa hoki: kia ata noho marie ai tatou i runga i nga whakaaro karakia, i nga tikanga mahara katoa.

³Albowiem to jest rzecz dobra i przyjemna przed Bogiem, zbawicielem naszym,

³He mea pai tenei, he mea e manakohia ana i te aroaro o te Atua, o to tatou Kaiwhakaora;

⁴Który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i ku znajomości prawdy przyszli.

⁴Ko tana nei e pai ai ko nga tangata katoa kia ora, kia haere mai hoki ki te matauranga ki te pono.

⁵Boć jeden jest Bóg, jeden także pośrednik między Bogiem i ludźmi, człowiek Chrystus Jezus.

⁵Kotahi tonu te Atua, kotahi te takawaenga o te Atua, o nga tangata, ko ia ano he tangata, ara ko Karaiti Ihu;

⁶Który dał samego siebie na okup za wszystkich, co jest świadectwem czasów jego.

⁶I hoatu nei i a ia hei utu mo te katoa; he mea kia whakaaturia i ona wa ake;

⁷Na com ja jest postanowiony za kaznodzieję i Apostoła, (prawdę mówię w Chrystusie, nie kłamię), za nauczyciela pogan w wierze i w prawdzie.

⁷A meinga ana ahau hei karere, hei apotoro mo taua mea; he pono taku korero i roto i a te Karaiti, kahore aku teka; hei kaiwhakaako mo nga tauiwi i runga i te whakapono, i te pono.

⁸Chcę tedy, aby się mężowie modlili na każdem miejscu, podnosząc czyste ręce bez gniewu i bez poswarku.

⁸Na, ko taku e pai ai, ko nga tane kia inoi i nga wahi katoa, kia tapu nga ringa ina ara, kaua he riri, he tautohetohe.

⁹Także i niewiasty, aby się ubiorem przystojnym ze wstydem i skromnością zdobiły, nie z trefionemi włosami, albo złotem, albo perłami, albo szatami kosztownemi,

⁹¶ Ko nga wahine hoki kia mau i te kakahu ataahua, kia tu whakama, kia whai whakaaro; kauaka te makawe whiri, te koura, te peara, te kakahu utu nui;

¹⁰Ale (jako przystoi niewiastom, które się ozywają do pobożności), dobremi uczynkami.

¹⁰Engari ko te mea e tau ana mo nga wahine e whakaae ana ki te karakia, ara ko nga mahi pai.

¹¹Niewiasta niech się uczy w milczeniu ze wszelkiem poddaóstwem.

¹¹Me ako marie te wahine kia nui te ngohengohe.

¹²Bo niewieście nie pozwalam uczyć, ani władzy mieć nad mężem, ale aby była w milczeniu.

¹²E kore hoki e tukua e ahau te wahine kia whakaako, kia neke ake ranei tana tikanga i ta te tane, engari me ata noho.

¹³Bo Adam pierwszy stworzony jest, potem Ewa.

¹³Ko Arama hoki kua hanga i mua, muri iho ko Iwi.

¹⁴I Adam nie był zwiedziony, ale niewiasta zwiedziona będąc, przestępstwa przyczyną była.

¹⁴A kihai a Arama i tinihangatia, ko te wahine ia i tinihangatia, a taka ana ki te he.

¹⁵Lecz zbawiona będzie przez rodzenie dziatek, jeźliby zostały w wierze i w miłości, i w świętobliwości z miernością.

¹⁵Otira ka ora ia i te whanautanga tamariki, ki te mau tonu to ratou whakapono, aroha, tapu, whakaaro.