¹I stało się słowo Paóskie do mnie, mówiąc:

¹¶ I puta mai ano te kupu a Ihowa ki ahau, i mea,

²Synu człowieczy! obróć twarz twoję przeciwko synom Ammonowym, a prorokuj przeciwko nim.

²E te tama a te tangata, anga atu tou mata ki nga tama a Amona, ka poropiti i te he mo ratou.

³I rzecz synom Ammonowym: Słuchajcie słowa panującego Pana. Tak mówi panujący Pan: Przeto, żeś wykrzykał mówiąc: Hej, hej! nad świątnicą moją, gdy była splugawiona, i nad ziemią Izraelską, i gdy była spustoszona, i nad domem Judzkim, i gdy szedł w niewolę;

³Mea atu hoki ki nga tama a Amona, Whakarongo ki te kupu a te Ariki a Ihowa; Ko te kupu tenei a te Ariki, a Ihowa; Na, kua mea mai na koe, Ha! ki toku wahi tapu i te mea e whakapokea ana; ki te oneone ano o Iharaira i te mea ka ururuatia, ki te wh are ano o Hura i a ratou ka riro ki te whakarau:

⁴Przetoż oto Ja cię też podam narodom wschodnim w dziedzictwo i pobudują pałace swoje w tobie, a wystawią mieszkanie swoje w tobie, one będą jeść urodzaje twoje, oni też będą pić mleko twoje.

⁴Mo reira tenei ahau te hoatu nei i a koe hei kainga ki nga tamariki o te rawhiti, a ka whakaturia e ratou o ratou puni ki a koe, ka hanga ano o ratou kainga ki a koe: ka pau i a ratou au hua, ka inumia e ratou tau waiu.

⁵I dam Rabbę na mieszkanie wielbłądom, a miasta synów Ammonowych na legowisko trzodom; i dowiecie się, żem Ja Pan.

⁵Ka meinga ano e ahau a Rapa hei kainga kamera, me nga tama ano a Amona hei tapapatanga hipi: a ka mohio koutou ko Ihowa ahau.

⁶Bo tak mówi panujacy Pan: Przeto, iżeś klaskał ręką, a tąpał nogą, i weseliłeś się z serca, żeś cale spustoszył ziemię Izraelską:

⁶Ko te kupu hoki tenei a te Ariki, a Ihowa, Na, kua papaki na ou ringa, kua takahi ou waewae, pau katoa tou ngakau ki te koa, he kino nou ki te whenua o Iharaira;

⁷Przetoż oto Ja wyciągnę rękę swą przeciwko tobie, a dam cię w rozchwycenie narodom, i wytnę cię z narodów, a wytracę cię z ziem, i wygładzę cię, a dowiesz się, żem Ja Pan.

⁷Mo reira, na, kua totoro atu toku ringa ki a koe, a kua tukua koe e ahau hei pahuatanga ma nga iwi; ka hatepea atu koe e ahau i roto i nga iwi, ka huna ano koe e ahau i roto i nga whenua: ka whakangaromia koe e ahau; a ka mohio koe ko Ihowa ahau.

⁸Tak mówi panujący Pan: Dlatego, że Moab i Seir mówił: Oto dom Judzki podobny jest wszystkim innym narodom.

⁸¶ Ko te kupu tenei a te Ariki, a Ihowa, Kua mea nei a Moapa raua ko Heira, Nana, kua rite te whare o Hura ki nga iwi katoa;

⁹Dlatego oto Ja otworzę stronę Moabczyków od miast, od miast mówię ich, i od granic ich, ozdobę ziemi Betiesymot, Baalmeon, i Karyjataim,

⁹Mo reira tenei ahau te mea nei kia takoto kau te taha o Moapa i nga pa, i ona pa i ona rohe, te kororia o te whenua, i Peteiehimoto, i Paarameono, i Kiriataima,

¹⁰Narodom wschodnim z ziemią synów Ammonowych; bom ją dał w dziedzictwo, aby nie było pamiątki synów Ammonowych między narodami.

¹⁰Tae noa ki nga tama o te rawhiti, kia haere ki te whawhai ki nga tama a Amona, a ka tukua ratou e ahau hei kainga tupu, e kore ai e maharatia nga tama a Amona i roto i nga iwi.

¹¹A tak nad Moabem sądy wykonam, iż poznają, żem Ja Pan.

¹¹Ka mahia ano e ahau he whakawa ki a Moapa; a ka mohio ratou ko Ihowa ahau.

¹²Tak mówi panujący Pan: Przetoż, iż się Edomczycy srodze mścili nad domem Judzkim, i przywiedli na się winę wielką, mszcząc się nad nimi;

¹²Ko te kupu tenei a te Ariki, a Ihowa; Na, kua mahia na e Eroma he he mo te whare o Hura, kua rapu utu, kua nui to ratou kino, kua rapu utu i a ratou;

¹³Przetoż tak mówi panujący Pan: Wyciągnę też rękę moję na ziemię Edomczyków, a wytrcę z niej ludzi i bydło, i uczynię ją pustynią; od Teman aż do Dedan od miecza polegną.

¹³Mo reira ko te kupu tenei a te Ariki, a Ihowa: Ka totoro ano toku ringa ki a Eroma, ka hatepea atu nga tangata me nga kararehe o reira; ka meinga ano e ahau te ritenga atu o Temana hei ururua, ka hinga ano nga tangata, a tae atu ana ki Rerana, i te hoari.

¹⁴A tak wykonam pomstę moję nad Edomczykami przez ręce ludu mojego Izraelskiego, a obejdą się z Edomczykami według popędliwości mojej, i według gniewu mego; i poznają pomstę moję, mówi panujacy Pan.

¹⁴Ka tukua atu ano e ahau taku rapu utu ki a Eroma, ma taku iwi, ma Iharaira e mahi; ka meatia ano e ratou i roto i a Eroma nga mea e rite ana ki toku riri, ki toku weriweri; a ka mohio ratou ki taku rapu utu, e ai ta te Ariki, ta Ihowa.

¹⁵Tak mówi panujący Pan: Przeto, iż się Filistyóczycy mścili, i pomstę wykonywali, pustosząc ich z serca, a do zginienia przywodząc z nieprzyjaźni starodawnej;

¹⁵Ko te kupu tenei a te Ariki, a Ihowa: He rapu utu nei te mahi a nga Pirihitini, he kino nei te ngakau i rapu utu ai ratou, he mea kia ngaro, he mauahara tuturu;

¹⁶Dlatego tak mówi panujący Pan: Oto Ja wyciągnę rękę moję na Filistyóczyków, i wykorzenię Cheretejczyków, i wytracę ostatek krainy pomorskiej.

¹⁶Mo reira ko te kupu tenei a te Ariki, a Ihowa; Nana ka totoro toku ringa ki nga Pirihitini, a ka hatepea atu e ahau nga Keretimi, ka huna ano e ahau nga morehu o te tahatai.

¹⁷A tak uczynię nad nimi pomsty wielkie, karząc ich w zapalczywości; i dowiedzą się, żem Ja Pan, gdy wykonam pomstę moję nad nimi.

¹⁷He nui hoki nga rapunga utu e mahia e ahau ki a ratou, weriweri rawa nga whakatupehupehunga; a ka mohio ratou ko Ihowa ahau, ina tukua e ahau taku rapu utu ki a ratou.