¹Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.

¹¶ Nana, kua kitea katoatia tenei e toku kanohi, kua rongo toku taringa, kua mohio.

²Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.

²Ko ta koutou e mohio na, ko taku ano tena e mohio nei: kahore hoki ahau i hoki iho i a koutou.

³Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.

³Ina, e whai kupu ano ahau ki te Kaha Rawa: a e hiahia ana ki te korerorero ki te Atua.

⁴Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.

⁴Ko koutou ia, he hunga tito i te teka, he rata horihori noa koutou katoa.

⁵Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.

⁵Te pai na, me i mutu rawa a koutou korero! Ko to koutou whakaaro nui hoki tena.

⁶Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.

⁶Tena ra, whakarongo mai ki taku tautohe, maharatia nga whawhai a oku ngutu.

⁷Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?

⁷Me tautoko ta te Atua ki te kupu kino? me tautoko ranei tana ki te tinihanga?

⁸Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?

⁸Ka whakapai kanohi koia koutou ki a ia? Ma koutou ranei ta te Atua tautohe?

⁹Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?

⁹He pai ranei kia rapua ta koutou e ia? E maminga ranei koutou ki a ia, e pera me tetahi ka maminga nei ki te tangata?

¹⁰Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.

¹⁰He pono ka whakahe ia ki a koutou ki te whakapai puku koutou i te kanohi.

¹¹Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?

¹¹E kore ranei koutou e mataku ki tona nui? E kore ranei te wehi ki a ia e tau ki a koutou?

¹²Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.

¹²Ko a koutou pepeha nunui he whakatauki no te pungarehu, ko o koutou parepare he parepare paru.

¹³Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.

¹³¶ Kati te korero, waiho noa iho ahau, kia korero ai ahau, ahakoa pa mai te aha ki ahau.

¹⁴Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?

¹⁴He aha oku kikokiko i ngaua ai e oku niho? He aha toku wairua i waiho ai e ahau i roto i toku ringa?

¹⁵Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.

¹⁵Ahakoa whakamate noa ia i ahau, ka tatari tonu ahau ki a ia: otiia ka mau tonu ahau ki oku ara i tona aroaro.

¹⁶Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;

¹⁶Ko tenei hoki hei oranga moku; e kore hoki te tangata atuakore e tae mai ki tona aroaro.

¹⁷Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.

¹⁷Ata whakarongo ki aku korero: kia anga mai o koutou taringa ki taku e whakapuaki nei.

¹⁸Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.

¹⁸Na kua takoto taku mo te whakawa; e mohio ana ahau he tika ahau.

¹⁹Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?

¹⁹Ko wai ia hei totohe ki ahau? Ka whakarongo puku hoki ahau aianei, a ka hemo ahau.

²⁰Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyó ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.

²⁰Engari kaua nga mea e rua e meatia mai ki ahau; katahi ahau ka kore e huna i ahau i tou mata.

²¹Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.

²¹Kia matara atu tou ringa ki tawhiti i ahau; a kaua ahau e whakawehia e te mataku ki a koe.

²²Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.

²²Ko reira, mau e karanga, a maku e whakao atu; maku ranei e korero, a mau e whakahoki kupu mai ki ahau.

²³Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.

²³¶ Ka hia ra oku kino, oku hara? Meinga ahau kia matau ki toku he me toku hara.

²⁴Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?

²⁴He aha tou mata i huna ai e koe? He aha ahau i kiia ai e koe he hoariri?

²⁵Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?

²⁵E kapokapohia ranei e koe te pakawha e puhia haeretia ana? E whaia ranei e koe te papapa maroke?

²⁶Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;

²⁶Kei te tuhituhi na hoki koe i nga mea kawa moku, e mea ana hoki kia riro mai i ahau nga he o toku taitamarikitanga.

²⁷I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.

²⁷Karapitia iho e koe oku waewae ki te rakau, he mea tohu nau oku ara katoa, a he mea tuhi nau oku takahanga waewae tawhio noa:

²⁸Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.

²⁸Ahakoa toku rite kei te mea pirau, e memeha noa ana, kei te kakahu e kainga ana e te purehurehu.