¹Syn mądry przyjmuje ćwiczenie ojcowskie, ale naśmiewca nie słucha strofowania.

¹¶ Ko te tama whakaaro nui ka rongo ki ta tona papa ako: ko te tangata whakahi ia e kore e rongo ki te riri.

²Każdy będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie.

²¶ E kai te tangata i te pai i te hua o tona mangai: ka kai ia te wairua o te hunga wanoke i te tutu.

³Kto strzeże ust swych, strzeże duszy swojej; kto lekkomyślnie otwiera wargi swe, będzie starty.

³¶ Ko te tangata e tiaki ana i tona mangai e pupuri ana i tona ora: ko te tangata ia e hamama nui ana ona ngutu, ko te whakangaromanga mona.

⁴Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się.

⁴¶ E hiahia ana te wairua o te tangata mangere, a kahore he mea mana: ka meinga ia kia momona te wairua o te hunga uaua.

⁵Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny staje się obrzydliwym i shaóbionym.

⁵¶ E kino ana te tangata tika ki te korero teka: he mea whakarihariha ia te tangata kino, a whakama noa iho.

⁶Sprawiedliwość strzeże tego, który żyje bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika.

⁶¶ Ko te tika hei kaitiaki mo te tangata e tapatahi ana te ara: ka whakataka ano te tangata kino e te hara.

⁷Znajduje się taki co się czyni bogatym, a nie ma nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw.

⁷¶ Tera tetahi kei te amene taonga mona, heoi kahore rawa he mea i a ia: tera tetahi kei te whakarawakore i a ia, heoi nui atu ona rawa.

⁸Okup żywota człowieczego jest bogactwo jego; ale ubogi nie słucha łajania.

⁸¶ Ko nga utu mo te tangata kia ora, ko ona rawa: tena ko te rawakore, e kore e rongo i te riri.

⁹Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie.

⁹¶ E koa ana te marama o te hunga tika: ka keto ia te rama o te hunga kino.

¹⁰Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość.

¹⁰¶ He totohe anake i ahu mai i te whakapehapeha: he whakaaro nui ia kei te hunga i nga kupu tika.

¹¹Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich.

¹¹¶ Ko nga taonga i puta mai i te whakamanamana ka iti haere: ko ta te tangata i whakaemi ai, he mea mahi, ka tupu haere.

¹²Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota.

¹²¶ He manako taringa roa, he patu ngakau: ka tae te koronga, ko te rakau ia o te ora.

¹³Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę.

¹³¶ Ko te tangata e whakahawea ana ki te kupu, ka ngaro i a ia ano; ko te tangata ia e wehi ana i te whakahau, ka whiwhi ki te utu.

¹⁴Nauka mądrego jest źródłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci.

¹⁴¶ Ko te ture o te hunga whakaaro nui, he puna no te ora, e puta ai i nga reti o te mate.

¹⁵Rozum dobry daje łaskę; ale droga przewrotnych jest przykra.

¹⁵¶ Ko to te ngarahu pai he homai atawhai; he taikaha ia te ara o te hunga nanakia.

¹⁶Każdy ostrożny umiejętnie sobie poczyna; ale głupi rozpościera głupstwo.

¹⁶¶ He mahi mohio ta te tangata tupato; ko ta te wairangi he hora i te kuwaretanga.

¹⁷Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny jest lekarstwem.

¹⁷¶ Ka hinga te karere kino ki te kino; ko te karere pono ia, ano he rongoa.

¹⁸Ubóstwo i zelżywość przyjdzie na tego, który się wyłamuje z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie.

¹⁸¶ Ko te tangata kahore e pai ki te papaki, mana te rawakore, te whakama; engari ko te tangata e whai mahara ana ki te ako, ka whakahonoretia.

¹⁹Żądność wypełniona słodka jest duszy; ale odstąpić od złego, głupim jest obrzydliwością.

¹⁹¶ Ko te hiahia kua rite, he reka ki te wairua: he whakarihariha ia ki nga kuware te whakarere i te kino.

²⁰Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie.

²⁰¶ Haere i te taha o te hunga whakaaro nui, a ka whai whakaaro koe: ko te takahoa ia o nga kuware, ka mamae.

²¹Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrem nagrodzi.

²¹¶ Ka whai te kino i te hunga hara; ko te utu ia ki te hunga tika, he pai.

²²Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa.

²²¶ He whakarerenga iho ta te tangata pai mo nga tamariki a nga tamariki; kei te rongoa mo te tangata tika nga taonga o te tangata hara.

²³Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność.

²³¶ He nui te kai kei te ngakinga a nga rawakore; tera ia te mea e ngaro ana i te kore o te tikanga pai.

²⁴Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze.

²⁴¶ Ko te tangata e kaiponu ana i tana whiu, e kino ana ia ki tana tama; ko te tangata ia e aroha ana ki a ia, ka papaki wawe i a ia.

²⁵Sprawiedliwy je, i nasyca duszę swoję; ale żołądek niezbożnych niedostatek cierpi.

²⁵¶ Kai ana te tangata tika, makona ana tona wairua; ka hapa ia te kopu o te tangata kino.