¹Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słoóca aż do zachodu jego.

¹¶ He himene na Ahapa. Kua puaki te kupu a te Atua, a te Atua tonu, a Ihowa, a karangatia ana e ia te whenua i te putanga mai o te ra, tae noa ki tona torengitanga.

²Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.

²Kua tiaho mai te Atua i roto i Hiona, i te tino o te ataahua.

³Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogieó przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.

³Ka haere mai to tatou Atua, e kore ano e wahangu: ka kai te kapura i tona aroaro, a ka hukerikeri te awha ki tetahi taha ona, ki tetahi taha.

⁴Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.

⁴Ka karangatia e ia nga rangi i runga, me te whenua hoki, ki te whakaritenga mo tona iwi.

⁵Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.

⁵Huihuia mai ki ahau taku hunga tapu, te hunga i whakarite kawenata ki ahau i runga i te patunga tapu.

⁶Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. Sela.

⁶A ma nga rangi e whakakite tona tika: ko te Atua ake nei hoki te kaiwhakawa. (Hera.

⁷Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.

⁷¶ Whakarongo, e toku iwi, a ka korero ahau; e Iharaira, ka whakaatu ahau ki a koe; ko ahau te Atua, ko tou Atua.

⁸Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.

⁸E kore ahau e riri ki a koe mo au patunga tapu; a kei toku aroaro tonu au tahunga tinana.

⁹Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.

⁹E kore ahau e tango i tetahi puru i roto i tou whare, i etahi koati toa ranei i roto i au taiepa.

¹⁰Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.

¹⁰Naku nei hoki nga kirehe katoa o te ngahere, nga kararehe i runga i te mano o nga pukepuke.

¹¹Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.

¹¹E matau ana ahau ki nga manu katoa o nga maunga; naku ano nga kirehe o te parae.

¹²Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.

¹²Me he matekai toku, e kore ahau e korero ki a koe: naku nei hoki te ao, me ona tini mea.

¹³Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?

¹³E kai koia ahau i te kikokiko o nga puru, e inu ranei i te toto o nga koati?

¹⁴Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;

¹⁴Ko te whakawhetai hei patunga tapu mau ki te Atua; whakamana hoki au kupu taurangi ki te Runga Rawa.

¹⁵A wzywaj mię w dzieó utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.

¹⁵A karanga ki ahau i te ra o te he: maku koe e whakaora, a ka whakakororiatia ahau e koe.

¹⁶Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?

¹⁶¶ Ki te tangata hara ia ka mea te Atua, He aha mau te whakapuaki i aku tikanga, te whakahua ranei i taku kawenata e tou mangai?

¹⁷Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.

¹⁷Kua kino nei hoki koe ki te ako, a e akiri ana i aku kupu ki muri i a koe.

¹⁸Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.

¹⁸I tou kitenga i te tahae, na whakaae ana koe ki a ia; a whai tahi ana me te hunga puremu.

¹⁹Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.

¹⁹Kua tukua e koe tou mangai ki te kino; a e tito hianga ana tou arero.

²⁰Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.

²⁰Noho ana koe, ka korero kino ki tou teina: ngautuara tonu iho koe ki te tama a tou whaea.

²¹Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.

²¹Ko au mahi enei, a wahangu tonu ahau; i mea koe he pena pu ahau me koe: otira ka riria koe e ahau, ka whakararangitia ano aua mea ki tou aroaro.

²²Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.

²²Na whakaaroa tenei, e te hunga kua wareware ki te Atua; kei haehaea koutou e ahau, a kahore he kaiwhakaora.

²³Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.

²³Ko te whakamoemiti te patunga tapu e whai kororia ai ahau: ko te tangata hoki he tika nei tona ara ka whakakitea e ahau ki a ia te whakaoranga a te Atua.