¹(Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot pieśó Dawidowa nauczająca.)

¹¶ Ki te tino kaiwhakatangi Nekinoto. He Makiri, na Rawiri. E te Atua, tahuri mai tou taringa ki taku inoi: kei whakangaro atu koe, ina tangi ahau.

²W uszy swe przyjmij, o Boże! modlitwę moję, a nie kryj się przed prośbą moją:

²Anga mai ki ahau, whakahokia mai he kupu ki ahau: pokaikaha noa iho ahau i ahau e tangi nei, e hamama nei;

³Posłuchaj mię z pilnością, a wysłuchaj mię; boć się uskarżam w modlitwie swej, i trwożę sobą:

³I te reo hoki o te hoariri, i te tukino a te tangata kino: no te mea e utaina ana e ratou he hara ki runga ki ahau, a e kino ana ki ahau, e riri ana.

⁴Dla głosu nieprzyjaciela, i dla uciśnienia od bezbożnika; albowiem mię zarzucają kłamstwem, a w popędliwości swej sprzeciwiają mi się.

⁴Mamae pu toku ngakau i roto i ahau: kua taka ki runga ki ahau nga wehi whakamate.

⁵Serce moje boleje we mnie, a strachy śmierci przypadły na mię.

⁵Kua pa ki ahau te wehi me te wiri: a pokia iho ahau e te whakamataku.

⁶Bojaźó ze drżeniem przyszła na mię, a okryła mię trwoga.

⁶Na ko taku meatanga, Aue, te whai pakau ahau me he kukupa; penei ka rere atu ahau, a ka whai okiokinga.

⁷I rzekłem: Obym miał skrzydła jako gołębica, zaleciałbym, a odpocząłbym.

⁷Katahi ahau ka rere ki tawhiti; a noho rawa atu i te koraha. (Hera.

⁸Otobym daleko zaleciał, a mieszkałbym na puszczy. Sela.

⁸Ka hohoro toku rere atu i te hau, i te awha.

⁹Pospieszyłbym, abym uszedł przed wiatrem gwałtownym, i przed wichrem.

⁹¶ Whakangaromia, e te Ariki, wehia o ratou arero; kua kitea hoki e ahau te tukino me te tutu o roto o te pa.

¹⁰Zatrać ich, Panie! rozdziel język ich; bom widział bezprawie i rozruch w mieście.

¹⁰Haereere ana ratou i te ao, i te po, i runga i ona taiepa, a tawhio noa: he kino kei roto, he hianga.

¹¹We dnie i w nocy otaczają ich po murach jego, a złość i przewrotność jest w pośrodku jego.

¹¹He hara kei waenganui ona: kahore ona ara e mahue i te tinihanga, i te hianga.

¹²Ciężkości są w pośrodku jego, a nie ustępuje z ulic jego chytrość i zdrada.

¹²Ehara hoki i te hoariri nana ahau i tawai; penei e taea e ahau te whakaririka: ehara hoki i te hoa whawhai noku i whakakake ki ahau; penei kua piri ahau, kei kitea e ia.

¹³Albowiem nie nieprzyjaciel jaki zelżył mię, inaczej zniósłbym to był; ani ten, który mię miał w nienawiści, powstał przeciwko mnie; bobym się wżdy był skrył przed nim;

¹³Nau ia, na te tangata i rite ki ahau, na toku takahoa, na taku i mohio ai.

¹⁴Ale ty, człowiecze mnie równy, wodzu mój, i znajomy mój.

¹⁴Ahuareka tonu ta taua korerorero; haere tahi ana hoki taua i roto i te ropu ki te whare o te Atua.

¹⁵Którzyśmy się z sobą mile w tajności naradzali, i do domu Bożego społecznie chadzali.

¹⁵Kia mau ohorere ratou i te mate, kia heke ora ki te reinga: he hara hoki kei o ratou nohoanga, kei waenganui i a ratou.

¹⁶Oby ich śmierć z prędka załapiła, tak aby żywo zstąpili do piekła! albowiem złość jest w mieszkaniu ich, i w pośrodku ich.

¹⁶¶ Ko ahau, ka karanga ahau ki te Atua: a ma Ihowa ahau e whakaora.

¹⁷Ale ja do Boga zawołam, a Pan mię wybawi.

¹⁷I te ahiahi, i te ata, i te poutumarotanga, ka inoi ahau, ka tangi: a ka whakarongo ia ki toku reo.

¹⁸W wieczór i rano, i w południe modlić się, i z trzaskiem wołać będę, aż wysłucha głos mój.

¹⁸Whakaorangia ana e ia toku wairua i runga i te rangimarie i ahau e whakaekea ana: he tokomaha hoki oku hoa whawhai.

¹⁹Odkupi duszę moję, abym był w pokoju od wojny przeciwko mnie; bo ich wiele było przy mnie.

¹⁹Ka whakarongo te Atua, no tua iho nei tona nohoanga, a ka whakahoki i ta ratou. (Hera.) Ko te hunga kahore o ratou whakawhitiwhitinga, a kahore o ratou wehi ki te Atua.

²⁰Wysłucha Bóg i utrapi ich, (jako ten, który siedzi od wieku.Sela.) przeto, że nie masz w nich poprawy, ani się Boga boją.

²⁰Kua totoro ona ringa ki te hunga kua mau nei ta ratou rongo ki a ia; kua whakataka e ia tana kawenata.

²¹Wyciągnął ręce swoje na tych, którzy z nim mieli pokój, wzruszył przymierze swoje.

²¹Maeneene atu tona mangai i te pata, he whawhai ia kei roto i tona ngakau: ngawari atu ana kupu i te hinu, kahore, he hoari kua oti te unu.

²²Gładsze niż masło były słowa ust jego, ale walka w sercu jego: a mię kciejsze słowa jego niż olej, wszakże były jako miecze dobyte:

²²Maka ki runga ki a Ihowa tau pikaunga, a mana koe e whakau ake: e kore e tukua e ia te hunga tika kia whakangaueuetia ake ake.

²³Wrzuć na Pana brzemię twoje, a on cię opatrzy, i nie dopuści, aby się na wieki zachwiać miał sprawiedliwy.

²³Mau ia ratou e mea, e te Atua, kia heke ki te poka o te pirau: e kore nga tangata toto, nga tangata hianga e tutuki ki te hawhe o o ratou ra; ko ahau ia, ka whakawhirinaki ki a koe.

²⁴Ale ich ty, o Boże! wepchniesz w dół zginienia; mężowie krwawi i zdradliwi nie dojdą do połowy dni swoich; ale ja w tobie nadzieję mieć będę.