Polish

Russian 1876

Isaiah

33

1Biada tobie, który łupisz, chociażeś sam nie złupiony, i który zdradzasz, chociażeś sam nie był zdradzony! Gdy łupić przestaniesz, będziesz też złupiony; gdy zdradzać przestaniesz, będą cię też zdradzać.
1Горе тебе, опустошитель, который не был опустошаем,и грабитель, которого не грабили! Когда кончишь опустошение, будешь опустошен и ты; когда прекратишь грабительства, разграбят и тебя.
2Panie! zmiłuj się nad nami, ciebie oczekujemy. Bądź ramieniem swoich na każdy poranek, a zbawieniem naszem czasu utrapienia.
2Господи! помилуй нас; на Тебя уповаем мы; будь нашею мышцею с раннего утра и спасением нашим во время тесное.
3Przed głosem ogromnym rozpierzchną się narody; przed wywyższeniem twojem rozproszą się poganie.
3От грозного гласа Твоего побегут народы; когда восстанешь, рассеются племена,
4I będą zebrane łupy wasze, jako zbierają chrząszcze; a jako przypada szaraócza, tak oni przypadną na nie.
4и будут собирать добычу вашу, как собирает гусеница;бросятся на нее, как бросается саранча.
5Pan będzie wywyższony, bo mieszka na wysokości; napełni Syon sądem i sprawiedliwością.
5Высок Господь, живущий в вышних; Он наполнит Сион судом и правдою.
6Mądrość i umiejętność będą utwierdzeniem czasów twoich, siłą i obfitem zbawieniem twem, a bojaźó Paóska skarbem twoim.
6И настанут безопасные времена твои, изобилие спасения, мудрости и ведения; страхГосподень будет сокровищем твоим.
7Oto mocarze ich wołają na dworze, posłowie pokoju gorzko płaczą.
7Вот, сильные их кричат на улицах; послы для мирагорько плачут.
8Spustoszały drogi, przestano ścieszką chodzić; złamał przymierze, znieważył miasta, a człowieka za nic sobie nie ma.
8Опустели дороги; не стало путешествующих; он нарушил договор, разрушил города, – ни во что ставит людей.
9Płakała i zwątlała ziemia; zawstydzony jest Liban i uwiądł; Saron się stał jako pustynia, i otłuczono Basan i Karmel.
9Земля сетует, сохнет; Ливан постыжен, увял; Сарон похож стал на пустыню, и обнажены от листьев своих Васан и Кармил.
10Teraz powstanę, mówi Pan, teraz się wywyższę, teraz się podniosę.
10Ныне Я восстану, говорит Господь, ныне поднимусь, ныне вознесусь.
11Począwszy słomę, urodzicie mierzwę; duch wasz was pożre jako ogieó.
11Вы беременны сеном, разродитесь соломою; дыхание ваше – огонь,который пожрет вас.
12I będą narody, jako wypalone wapno; będą jako ciernie wycięte, ogniem spalone.
12И будут народы, как горящая известь, как срубленный терновник, будут сожжены в огне.
13Słuchajcie, którzyście daleko, com uczynił, a bliscy poznajcie moc moję.
13Слушайте, дальние, что сделаю Я; и вы, ближние, познайте могущество Мое.
14Zlękli się na Syonie grzesznicy, strach zdjął obłudników mówiących: Któż z nas ostać się może przed ogniem pożerającym? Któż z nas ostać się może przed płomieniem wiecznym?
14Устрашились грешники на Сионе; трепет овладел нечестивыми: „кто изнас может жить при огне пожирающем? кто из нас может жить при вечном пламени?" –
15Ten, który chodzi w sprawiedliwości, a mówi, co jest prawego; który się zyskiem niesprawiedliwym brzydzi; który otrząsa ręce swe, aby darów nie brał; który zatula uszy swe, aby nie słuchał o rozlaniu krwi, i zamruża oczy swoje, aby nie patrzał na złe:
15Тот, кто ходит в правде и говорит истину; кто презирает корысть от притеснения, удерживает руки свои от взяток, затыкает уши свои, чтобыне слышать о кровопролитии, и закрывает глаза свои, чтобы не видеть зла;
16Ten na wysokościach mieszkać będzie, zamki na skałach będą ucieczką jego; chleb jego dany mu będzie, wody jego nie ustaną.
16тот будет обитать на высотах; убежище его – неприступные скалы; хлеб будет дан ему; вода у него не иссякнет.
17Króla w piękności jego oglądają oczy twoje, ujrzą i ziemię daleką.
17Глаза твои увидят Царя в красоте Его, узрят землю отдаленную;
18Serce twoje będzie rozmyślało o starchu, mówiąc: Gdzie teraz jest pisarz? gdzież teraz jest poborca? gdzież jest obliczający wieże?
18сердце твое будет только вспоминать об ужасах: „где делавший перепись? где весивший дань ? где осматривающий башни?"
19Ludu okrutnego nie oglądasz, ludu głębokiej mowy, któregoś nie słyszał, i języka obcego, któregobyś nie rozumiał.
19Не увидишь более народа свирепого, народа с глухою, невнятною речью, с языком странным, непонятным.
20Wejrzyj na Syon, miasto uroczystych swiąt naszych, oczy twoje niechaj patrzą na Jeruzalem, na mieszkanie spokojne, na namiot, który nie będzie przeniesion; kołki jego na wieki się nie poruszą, a żaden powróz jego nie zerwie się,
20Взгляни на Сион, город праздничных собраний наших; глаза твои увидят Иерусалим, жилище мирное, непоколебимую скинию; столпы ееникогда не исторгнутся, и ни одна вервь ее не порвется.
21Przeto, że nam na tem miejscu Pan wielmożny jest rzekami strumieni szerokich, po których nie pójdą z wiosłami, ani okręt wielki po nich przechodzić będzie.
21Там у нас великий Господь будет вместо рек, вместо широких каналов; туда не войдет ни одно весельное судно, и не пройдет большой корабль.
22Bo Pan jest sędzia nasz, Pan zakonodawca nasz; Pan król nasz; on nas zbawi.
22Ибо Господь – судия наш, Господь – законодатель наш, Господь – царь наш; Он спасет нас.
23Osłabiały powrozy twoje, nie będą mogły w klubie zatrzymać masztu twego, ani rozciągną żaglów. Tedy rozdzielone będą łupy korzyści wielkiej, że i chromi rozchwycą łupy.
23Ослабли веревки твои, не могут удержать мачты и натянуть паруса. Тогда будет большой раздел добычи, так что и хромые пойдут на грабеж.
24A nie rzecze żaden z obywateli: Zachorowałem; lud, który mieszka w nim, uwolniony będzie od nieprawości.
24И ни один из жителей не скажет: „я болен"; народу, живущему там,будут отпущены согрешения.