1Pieśó stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
1(131:1) Песнь восхождения. Вспомни, Господи, Давида и все сокрушение его:
2Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
2(131:2) как он клялся Господу, давал обет Сильному Иакова:
3Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
3(131:3) „не войду в шатер дома моего, не взойду на ложе мое;
4I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
4(131:4) не дам сна очам моим и веждам моим - дремания,
5Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
5(131:5) доколе не найду места Господу, жилища – Сильному Иакова".
6Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
6(131:6) Вот, мы слышали о нем в Ефрафе, нашли его на полях Иарима.
7Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
7(131:7) Пойдем к жилищу Его, поклонимся подножию ног Его.
8Powstaóże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
8(131:8) Стань, Господи, на место покоя Твоего, - Ты и ковчег могущества Твоего.
9Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
9(131:9) Священники Твои облекутся правдою, и святые Твои возрадуются.
10Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazaóca twego.
10(131:10) Ради Давида, раба Твоего, не отврати лица помазанника Твоего.
11Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
11(131:11) Клялся Господь Давиду в истине, и не отречется ее: „от плода чрева твоего посажу на престоле твоем.
12Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
12(131:12) Если сыновья твои будут сохранять завет Мой иоткровения Мои, которым Я научу их, то и их сыновья во веки будут сидеть на престоле твоем".
13Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
13(131:13) Ибо избрал Господь Сион, возжелал его в жилище Себе.
14Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
14(131:14) „Это покой Мой на веки: здесь вселюсь, ибо Я возжелал его.
15Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
15(131:15) Пищу его благословляя благословлю, нищих его насыщу хлебом;
16Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
16(131:16) священников его облеку во спасение, и святые его радостьювозрадуются.
17Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazaócowi memu.
17(131:17) Там возращу рог Давиду, поставлю светильник помазаннику Моему.
18Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
18(131:18) Врагов его облеку стыдом, а на нем будет сиять венец его".