¹Gdy Izrael był dziecięciem, miłowałem go, a z Egiptu wezwałem syna mego.

¹Izrael je bujný vinič, nesie ovocie rovné sebe; ale čím viacej jeho ovocia, tým viacej rozmnožuje svoje oltáre; čím lepšia jeho zem, tým viacej rozmnožuje svoje oltáre; čím lepšia jeho zem, tým lepšie robili stĺpy modiel.

²Wzywali ich prorocy, ale oni tem więcej uchodzili od oblicza ich, Baalom ofiary czynili, a bałwanom rytym kadzili.

²Ich srdce je úlisné; preto teraz už budú pykať; on poláme ich oltáre, zkazí ich stĺpy.

³Chociażem Ja Efraima na nogi stawiał, przecie on ich brał na ramiona swoje; a nie chcieli znać, żem Ja ich leczył.

³Lebo teraz povedia: Nemáme kráľa, pretože sme sa nebáli Hospodina, a kráľ, čože učiní pre nás?

⁴Powrozami ludzkiemi pociągałem ich, powrozami miłości, a byłem im jako którzy odejmują jarzmo z czeluści ich, i dawałem im pokarm.

⁴Hovoria slová, klnú sa falošne, robia smluvu, a súd kvitne podobný jedu na záhonoch mojich polí.

⁵Nie wrócić się do ziemi Egipskiej: ale Assur będzie królem jego, przeto że się nie chcieli nawrócić do mnie.

⁵Za teľce Bét-ávena boja sa obyvatelia Samárie, ale aj istotne bude smútiť nad ním jeho ľud, i jeho pohanskí kňazi, ktorí plesajú nad ním, nad jeho slávou, lebo sa odstehuje od neho.

⁶Nadto miecz będzie trwać w miastach jego, i skazi zawory jego, a pożre ich dla rady ich.

⁶Aj ono bude dopravené do Assýrie jako dar kráľovi Jarebovi. Efraim si odnesie hanbu, a Izrael sa bude hanbiť pre svoju radu.

⁷Bo lud mój udał się na to, aby się odwracał odemnie; a chociaż go wołają do Najwyższego, przecież go nikt nie wywyższa.

⁷Zkazená bude Samária i so svojím kráľom, bude jako pena na vode.

⁸Jakożbym cię podał, o Efraimie? jakożbym cię podał, o Izraelu? jakożbym cię podał jako Adamę i położył jako Seboim? Ale się obróciło we mnie serce moje, nawet i wnętrzności litości poruszyły się.

⁸A zahladené budú výšiny Ávena, hriech Izraelov; tŕnie a bodľač porastie na ich oltároch, a povedia vrchom: Prikryte nás! A brehom: Padnite na nás!

⁹Nie wykonam gniewu zapalczywości mojej, nie udam się na skażenie Efraima; bom Ja Bóg, a nie człowiek, w pośrodku ciebie święty, i nie przyjdę przeciwko miastu.

⁹Odo dní Gibee si hrešil, Izraelu! Tam stáli. Nepostihla ich v Gibei vojna proti synom neprávosti.

¹⁰Pójdą za Panem, który jako lew będzie ryczał; on zaiste tak ryczeć będzie, że ze strachem przybieżą synowie od morza.

¹⁰No, budem ich trestať podľa svojej žiadosti, a budú sobrané proti nim národy, keď ich priviažem ku ich dvom neprávostiam.

¹¹Ze strachem przybieżą jako ptaki z Egiptu, i jako gołębica z ziemi Assyryjskiej, i posadzę ich w domach ich, mówi Pan.

¹¹Efraim je vyučená jalovica; rada mláti tlačiac nohami. Ale ja prejdem po jej peknom krku, zapriahnem Efraima; Júda bude orať; Jakob mu bude brániť.

¹²Sejte si na spravedlivosť, žnite podľa milosti, zorte si úhor! Ale je čas hľadať Hospodina, dokiaľ neprijde, a dá, aby vám pršala spravedlivosť.

¹³Ale vy ste orali bezbožnosť; žali ste neprávosť a jedli ste ovocie klamstva, lebo si sa nadejal na svoju cestu, na množstvo svojich hrdinov.

¹⁴Ale povstane surma medzi tvojimi ľudstvami, a všetky tvoje pevnosti budú spustošené, jako spustošil Šalman Bét-arbéla v deň boja; mater i so synmi bola rozrazená.

¹⁵Tak vám učiní Bét-el pre zlosť vašej zlosti; na svitaní bude dokonale zahladený kráľ Izraelov.