¹Słowo, które się stało do Jeremijasza od Pana, mówiąc:

¹Slovo, ktoré sa stalo od Hospodina k Jeremiášovi povediac:

²Tak powiada Pan, Bóg Izraelski, mówiąc: Napisz sobie wszystkie słowa, którem mówił do ciebie, na księgach.

²Takto hovorí Hospodin, Bôh Izraelov: Napíš si všetky slová, ktoré som ti hovoril, do knihy.

³Albowiem oto dni idą, mówi Pan, a przywrócę więźniów ludu swego Izraelskiego i Judzkiego, mówi Pan, i przyprowadzę ich do ziemi, którąm był dał ojcom ich, i posiędą ją.

³Lebo hľa, idú dni, hovorí Hospodin, že dovediem zpät zajatých svojho ľudu Izraela a Júdu, hovorí Hospodin, a navrátim ich do zeme, ktorú som bol dal ich otcom, a budú ňou vládnuť dedične.

⁴A teć są słowa, które mówił Pan o Izraelu i o Judzie;

⁴A toto sú slová, ktoré hovoril Hospodin o Izraelovi a o Júdovi.

⁵Tak zaiste mówi Pan: Słyszeliśmy głos strachu i lękania, i że niemasz pokoju.

⁵Lebo takto hovorí Hospodin: Počujeme hlas trasenia, strachu, a že niet pokoja.

⁶Pytajcież się teraz, a obaczcie, jeźli rodzi mężczyzna; przeczże tedy widzę, że każdy mąż rękami swemi trzyma się za biodra swe jako rodząca, i że się obróciły wszystkich oblicza w bladość?

⁶Nože sa pýtajte a vidzte, či porodí voľakde mužské pohlavie? Prečo potom vidím každého muža, že má svoje ruky na svojich bedrách ako žena, ktorá ide porodiť? A prečo obľadly všetky tváre na smrť?

⁷Biada! bo wielki jest ten dzieó, tak, że mu nie było podobnego; ale jakiżkolwiek jest czas utrapienia Jakóbowego, przecie z niego wybawiony będzie.

⁷Oj, lebo je to veľký deň, ktorému nebolo podobného, a je to čas súženia Jakobovho! Ale bude zachránený z neho.

⁸Stanie się bowiem dnia onego, mówi Pan zastępów, iż skruszę jarzmo jego z szyi twojej, a związki twoje potargam, i nie będą go więcej cudzoziemcy w niewolę podbijać;

⁸A stane sa toho dňa, hovorí Hospodin Zástupov, že polámem jeho jarmo a shodím ho s tvojej šije a tvoje putá potrhám. A nebudú si ním viacej slúžiť cudzinci.

⁹Ale służyć będą Panu, Bogu swemu, i Dawidowi, królowi swemu, którego im wzbudzę.

⁹Ale budú slúžiť Hospodinovi, svojmu Bohu, a Dávidovi, svojmu kráľovi, ktorého im vzbudím.

¹⁰Przetoż nie bój się ty, sługo mój Jakóbie! mówi Pan, ani się strachaj o Izraelu! bo oto Ja cię wybawię z daleka, i nasienie twoje z ziemi pojmania ich. I wróci się Jakób, aby odpoczywał i pokój miał, a nie będzie, ktoby go ustraszył;

¹⁰A ty, môj služobníku, Jakobe, sa neboj, hovorí Hospodin, ani sa nedes, Izraelu! Lebo hľa, zachránim ťa z ďaleka i tvoje semeno zo zeme ich zajatia. A tak sa navráti Jakob a bude na pokoji a v bezpečí, ani nebude toho, kto by postrašil.

¹¹Bom Ja z tobą, mówi Pan, abym cię wybawił. Ponieważ uczynię koniec wszystkim narodom, między które cię rozproszę, wszakże tobie nie uczynię koóca, ale cię miernie karać będę, a cale cię bez karania nie zaniecham.

¹¹Lebo ja som s tebou, hovorí Hospodin, aby som ťa zachránil. Lebo učiním koniec všetkým národom, kam som ťa rozptýlil, avšak tebe neučiním konca, ale ťa budem kárať podľa súdu a nenechám ťa bez trestu cele iste.

¹²Tak zaiste mówi Pan: Ciężkie bardzo będzie skruszenie twoje, nader bolesna rana twoja.

¹²Lebo takto hovorí Hospodin: Preveľké je tvoje skrúšenie, prebolestná tvoja rana od úderu.

¹³Nie będzie, ktoby sądził sprawę twoję ku uleczeniu; lekarstwa ku uleczeniu mieć nie będziesz.

¹³Neni toho, kto by riešil tvoju pravotu, neni, kto by vytlačil a obviazal; neni tebe lieku, ktorý by vyhojil.

¹⁴Wszyscy miłośnicy twoi zapomną cię, ani cię nawiedzą, gdy cię zranię raną nieprzyjacielską, i okrutnem karaniem, dla wielkości nieprawości twojej i niezliczonych grzechów twoich.

¹⁴Zabudli na teba všetci, ktorí ťa milovali, nepýtajú sa po tebe, lebo som ťa zbil údermi nepriateľa, ukrutnou kázňou pre množstvo tvojich neprávostí, pre silu tvojich hriechov.

¹⁵Przeczże wołasz nad skruszeniem swem i ciężką boleścią swoją? Dla wielkości nieprawości twojej, i dla niezliczonych grzechów twoich uczyniłem ci to.

¹⁵Čo kričíš nad svojím skrúšením? Čo pre svoju hroznú bolesť? Pre množstvo tvojich neprávostí, pre silu tvojich hriechov som ti to učinil.

¹⁶A wszakże wszyscy, którzy cię pożerają, pożarci będą; a wszyscy, którzy cię ciemiężą, wszyscy, mówię, w niewolę pójdą; a którzy cię plundrują, splundrowani będą; a wszystkich, którzy cię łupią, podam na łup.

¹⁶Avšak preto všetci tí, ktorí ťa zožierajú, budú zožraní, a všetci tvoji protivníci, tí všetci pojdú do zajatia, a tí, ktorí ťa plienia, budú v plen, a všetkých tých, ktorí ťa olupujú, vydám v lúpež.

¹⁷Tedyć zdrowie przywrócę, i od ran twoich uleczę cię, mówi Pan, przeto, że wygnaną nazwali cię (mówiąc:) Tać jest Syon, niemasz nikogo, ktoby ją nawiedził.

¹⁷Lebo ti priložím liek na tvoju boľavinu a uzdravím ťa od tvojich rán od úderu, hovorí Hospodin, pretože ťa volajú zahnanou hovoriac: To je dcéra Siona; nemá nikoho, kto by sa pýtal po nej.

¹⁸Tak mówi Pan: Oto Ja przywrócę pojmanych z namiotów Jakóbowych, a nad przybytkami jego zmiłuję się; i będzie zaś zbudowane miasto na pagórku swoim, a pałac według porządku swego wystawiony będzie.

¹⁸Takto hovorí Hospodin: Hľa, dovediem zpät zajaté stánov Jakobových a zľutujem sa nad jeho príbytkami, a zase bude mesto vystavené na svojom návrší, a palác - chrám bude stáť na svoj spôsob.

¹⁹I wynijdzie od nich dziękczynienie, i głos weselących się; bo ich rozmnożę, a nie ubędzie ich, i uwielbię ich, a nie będą poniżeni.

¹⁹A bude z nich vychádzať chvála a hlas veseliacich sa, a rozmnožím ich, a neubudne ich; oslávim ich, a nebudú malými, chatrnými.

²⁰I będą synowie jego, jako i przedtem, a zgromadzenie jego przedemną utwierdzone będzie; ale nawiedzę wszystkich, którzy ich trapią.

²⁰A jeho synovia budú jako kedysi a jeho shromaždenie bude stáť pevne pred mojou tvárou, a navštívim všetkých tých, ktorí ho utiskujú.

²¹I powstanie z niego najzacniejszy jego, a panujący nad nim z pośrodku jego wynijdzie, któremu się rozkażę przybliżyć, aby przystąpił przed mię; bo któż jest ten, coby ręczył za się, że przystąpi przed mię? mówi Pan.

²¹A jeho slávny bude z neho a jeho panovník vyjde z jeho stredu, a dám, aby sa priblížil, a pristúpi ku mne. Lebo kde kto je to, kto by v odvahe zaručil za svoje srdce, aby pristúpil ku mne? hovorí Hospodin.

²²I będziecie ludem moim, a Ja będę Bogiem waszym.

²²A budete mi ľudom a ja vám budem Bohom.

²³Oto wicher Paóski z popędliwością wynijdzie, wicher trwający nad głową niezbożników zostanie.

²³Hľa, víchrica Hospodinova, prchlivosť vyšla, burácajúci víchor a zvalí sa na hlavu bezbožníkov.

²⁴Nie odwróci się zapalczywość gniewu Paóskiego, póki nie uczyni tego, a póki nie wykona umysłu serca swego; w ostatnie dni zrozumiecie to.

²⁴Neobráti sa nazpät páľa hnevu Hospodinovho, dokiaľ neučiní a dokiaľ nevykoná úmyslov svojho srdca. V posledných dňoch porozumiete tomu.