¹To powiedziawszy Jezus, podniósł oczy swoje w niebo i rzekł: Ojcze! przyszła godzina, uwielbij Syna twego, aby też i Syn twój uwielbił ciebie.

¹Keď to dohovoril Ježiš, pozdvihol svoje oči k nebu a povedal: Otče, prišla hodina, osláv svojho Syna, aby aj tvoj Syn oslávil teba,

²Jakoś mu dał moc nad wszelkiem ciałem, aby tym wszystkim, któreś mu dał, dał żywot wieczny.

²jako si mu dal moc nad každým telom, aby všetkým tým, ktorých si mu dal, dal večný život.

³A toć jest żywot wieczny, aby cię poznali samego prawdziwego Boga, i któregoś posłał, Jezusa Chrystusa.

³A to je ten večný život, aby znali teba, toho jediného pravého Boha, a toho, ktorého si poslal, Ježiša Krista.

⁴Jam cię uwielbił na ziemi, i dokoóczyłem sprawę, którąś mi dał, abym ją czynił.

⁴Ja som ťa oslávil na zemi; dielo som dokonal, ktoré si mi dal, aby som vykonal.

⁵A teraz uwielbij mię ty, Ojcze! u siebie samego tą chwałą, którąm miał u ciebie, pierwej, niżeli świat był.

⁵A teraz ma osláv ty, Otče, sám u seba slávou, ktorú som mal u teba, prv ako bol svet.

⁶Objawiłem imię twoje ludziom, któreś mi dał z świata; toć byli i dałeś mi je, i zachowali słowa twoje.

⁶Zjavil som tvoje meno ľuďom, ktorých si mi dal zo sveta. Tvoji boli, a dal si ich mne, a zachovali tvoje slovo.

⁷A teraz poznali, iż wszystko, coś mi dał, od ciebie jest.

⁷A teraz poznali, že všetko, čo si mi dal, je od teba;

⁸Albowiem słowa, któreś mi dał, dałem im; a oni je przyjęli, i poznali prawdziwie, iżem od ciebie wyszedł, a uwierzyli, żeś ty mię posłał.

⁸lebo slová, ktoré si mi dal, dal som im, a oni prijali a poznali vpravde, že som vyšiel od teba, a uverili, že si ma ty poslal.

⁹Jać za nimi proszę, a nie za światem proszę, ale za tymi, któreś mi dał; bo twoi są.

⁹Ja prosím za nich, neprosím za svet, ale za tých, ktorých si mi dal, lebo sú tvoji.

¹⁰I wszystko moje jest twoje, a twoje moje, i uwielbionym jest w nich.

¹⁰A všetko, čo je moje, je tvoje, a to, čo je tvoje, je moje. A oslávený som v nich.

¹¹A nie jestem więcej na świecie, ale oni są na świecie, a ja do ciebie idę. Ojcze święty, zachowaj je w imieniu twojem, któreś mi dał, aby byli jedno, jako i my.

¹¹A už viac nie som na svete, ale oni sú na svete, a ja idem k tebe. Svätý Otče, zachovaj ich v svojom mene, ktorých si mi dal, aby boli jedno jako my.

¹²Gdym z nimi był na świecie, jam je zachował w imieniu twojem, któreś mi dał; strzegłem ich i żaden z nich nie zginął, tylko on syn zatracenia, żeby się Pismo wypełniło.

¹²Keď som bol s nimi na svete, ja som ich ostríhal v tvojom mene, ktorých si mi dal, a strážiac zachránil, a nikto z nich nezahynul, iba ten syn zatratenia, aby sa naplnilo Písmo.

¹³Ale teraz do ciebie idę i mówię to na świecie, aby mieli radość moję doskonałą w sobie.

¹³No, teraz už idem k tebe a toto hovorím na svete, aby mali radosť, moju radosť, naplnenú v sebe.

¹⁴Jam im dał słowo twoje, a świat je miał w nienawiści; bo nie są z świata, jako i ja nie jestem z świata.

¹⁴Ja som im dal tvoje slovo, a svet ich vzal v nenávisť, pretože nie sú zo sveta, jako ja nie som zo sveta.

¹⁵Nie proszę, abyś je wziął z świata, ale abyś je zachował ode złego.

¹⁵Neprosím, žeby si ich vzal zo sveta, ale žeby si ich zachoval od zlého.

¹⁶Nie sąć z świata, jako i ja nie jestem z świata.

¹⁶Zo sveta nie sú, jako ja nie som zo sveta.

¹⁷Poświęć je w prawdzie twojej; słowo twoje jest prawdą.

¹⁷Posväť ich v svojej pravde! Tvoje slovo je pravda.

¹⁸Jakoś ty mię posłał na świat, tak i ja posyłam je na świat.

¹⁸Jako si ty mňa poslal na svet, tak som i ja ich poslal do sveta.

¹⁹A ja poświęcam samego siebie za nich, aby i oni poświęceni byli w prawdzie.

¹⁹A ja za nich posväcujem sám seba, aby aj oni boli posvätení v pravde.

²⁰Nie tylko za tymi proszę, lecz i za onymi, którzy przez słowo ich uwierzą w mię;

²⁰Ale neprosím len za týchto, ale aj za tých, ktorí majú skrze ich slovo uveriť vo mňa,

²¹Aby wszyscy byli jedno, jako ty, Ojcze! we mnie, a ja w tobie; aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, żeś ty mię posłał.

²¹aby boli všetci jedno, jako si ty, Otče, vo mne a ja v tebe, aby aj oni boli v nás jedno, aby svet uveril, že si ma ty poslal.

²²A ja tę chwałę, którąś mi dał, dałem im, aby byli jedno, jako my jedno jesteśmy;

²²A slávu, ktorú si mi dal, dal som ja im, aby boli jedno, jako sme my jedno,

²³Ja w nich, a ty we mnie, aby byli doskonałymi w jedno, a iżby poznał świat, żeś ty mię posłał, a iżeś je umiłował, jakoś i mię umiłował.

²³ja v nich a ty vo mne, aby boli dokonalí v jedno, aby svet vedel, že si ma ty poslal, a že si ich miloval ako si mňa miloval.

²⁴Ojcze! któreś mi dał, chcę, abym gdziem ja jest, i oni byli ze mną, aby oglądali chwałę moję, którąś mi dał; albowiemeś mię umiłował przed założeniem świata.

²⁴Otče, ktorých si mi dal, chcem, aby, kde som ja, aj oni tam so mnou boli, aby videli moju slávu, ktorú si mi dal, lebo si ma miloval pred založením sveta.

²⁵Ojcze sprawiedliwy! i świat cię nie poznał; alem ja cię poznał, a i ci poznali, żeś ty mię posłał.

²⁵Spravedlivý Otče, a svet ťa nepoznal, ale ja som ťa poznal, aj títo poznali, že si ma ty poslal.

²⁶I uczyniłem im znajome imię twoje i znajome uczynię, aby miłość, którąś mię umiłował, w nich była, a ja w nich.

²⁶A oznámil som im tvoje meno, a ešte oznámim, aby láska, ktorou si ma miloval, bola v nich a ja v nich.