¹Było potem święto żydowskie, i wstąpił Jezus do Jeruzalemu.

¹Potom bol židovský sviatok, a Ježiš odišiel hore do Jeruzalema.

²A była w Jeruzalemie przy owczej bramie sadzawka, którą zowią po żydowsku Betesda, mająca pięć ganków.

²A v Jeruzaleme je pri Ovčej bráne rybník, ktorý sa volá židovsky Bethesda a má pätoro siení,

³W tych leżało mnóstwo wielkie niedołężnych, ślepych, chromych, wyschłych, którzy czekali poruszenia wody.

³v ktorých ležalo veliké množstvo nemocných: slepých, kuľhavých, vyschlých, očakávajúcich hnutie vody.

⁴Albowiem Anioł czasu pewnego zstępował w sadzawkę i poruszał wodę; a tak, kto pierwszy wstąpił po wzruszeniu wody, stawał się zdrowym, jakąbykolwiek chorobą zdjęty był.

⁴Lebo anjel Pánov sostupovával časom do rybníka a búril vodu, a kto tedy prvý vošiel po pobúrení vody, ozdravel, nech by bol býval postihnutý jakýmkoľvek neduhom.

⁵A był tam niektóry człowiek trzydzieści i ośm lat chorobą złożony.

⁵A bol tam nejaký človek, ktorý bol tridsaťosem rokov nemocný.

⁶Tego gdy Jezus ujrzał leżącego, a poznawszy, że już przez długi czas chorował, rzekł mu: Chcesz być zdrów?

⁶Keď toho videl Ježiš ležať a poznal, že je už dávno nemocný, povedal mu. Či chceš byť zdravý?

⁷Odpowiedział mu on chory: Panie! nie ma człowieka, który by mię, gdy bywa poruszona woda, wrzucił do sadzawki; ale gdy ja idę, inszy przede mną wstępuje.

⁷A nemocný človek mu odpovedal: Pane, nemám človeka, ktorý by ma, keď sa pobúri voda, dopravil do rybníka; ale kým ja idem, už iný schádza predo mnou.

⁸Rzekł mu Jezus: Wstaó, weźmij łoże twoje, a chodź.

⁸Vtedy mu riekol Ježiš: Vstaň, vezmi svoje ležisko a choď!

⁹A zarazem stał się zdrowym on człowiek, i wziął łoże swoje, i chodził. A był sabat onego dnia.

⁹A človek hneď ozdravel a vzal svoje ležisko a chodil. A bolo to v sobotu.

¹⁰Tedy rzekli Żydowie onemu uzdrowionemu: Sabat jest, nie godzi ci się łoża nosić.

¹⁰Preto hovorili Židia uzdravenému: Je sobota, nepatrí sa ti nosiť ležisko.

¹¹Odpowiedział im: Ten, który mię uzdrowił, tenże mi rzekł: Weźmij łoże twoje, a chodź.

¹¹A on im odpovedal: Ten, ktorý ma uzdravil, mi povedal: Vezmi svoje ležisko a choď!

¹²I pytali go: Któryż jest ten człowiek, co ci powiedział: Weźmij łoże twoje, a chodź?

¹²A tak sa ho opýtali: A kto je ten človek, ktorý ti povedal: Vezmi svoje ležisko a choď?

¹³A on uzdrowiony nie wiedział, kto by był; albowiem był Jezus ustąpił, ponieważ wiele ludu było na onem miejscu.

¹³Ale uzdravený nevedel, kto je, lebo Ježiš sa bol vzdialil ztade, kým bol zástup na tom mieste.

¹⁴Potem go Jezus znalazł w kościele i rzekł mu: Otoś się stał zdrowym, nie grzesz więcej, aby co gorszego na cię nie przyszło.

¹⁴Potom ho našiel Ježiš v chráme a povedal mu: Hľaď, ozdravel si; nikdy viac nehreš, aby sa ti nestalo niečo horšie!

¹⁵A odszedłszy on człowiek, powiedział Żydom, iż to był Jezus, który go uzdrowił.

¹⁵A človek odišiel a povedal Židom, že je to Ježiš, ktorý ho uzdravil.

¹⁶A przetoż Żydowie prześladowali Jezusa i szukali, jakoby go zabili, że to uczynił w sabat.

¹⁶A preto prenasledovali Židia Ježiša a hľadali ho zabiť, že to učinil v sobotu.

¹⁷A Jezus im odpowiedział: Ojciec mój aż dotąd pracuje, i ja pracuję;

¹⁷A Ježiš im odpovedal: Môj Otec pracuje až doteraz, i ja pracujem.

¹⁸Dlatego tedy tem więcej szukali Żydowie, jakoby go zabili, nie tylko, iż gwałcił sabat, ale że i Ojca swego powiadał być Bogiem, czyniąc się równym Bogu.

¹⁸Preto ho Židia ešte viacej hľadali zabiť, že nie len že rušil sobotu, ale že aj Boha volal svojím Otcom robiac sa rovným Bohu.

¹⁹Odpowiedział tedy Jezus i rzekł im: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, nie może Syn sam od siebie nic czynić, jedno co widzi, że Ojciec czyni; albowiem cokolwiek on czyni, to także i Syn czyni.

¹⁹A tak odpovedal Ježiš a riekol im: Ameň, ameň vám hovorím, že Syn nemôže robiť nič sám od seba, iba to, čo vidí činiť svojho Otca, lebo čokoľvek on činí, to podobne činí aj Syn.

²⁰Boć Ojciec miłuje Syna i ukazuje mu wszystko, co sam czyni, i większe mu nad te sprawy pokaże, abyście się wy dziwowali.

²⁰Lebo Otec má rád Syna a ukazuje mu všetko, čo sám činí. A ukáže mu ešte i väčšie skutky než tieto, aby ste sa vy divili.

²¹Albowiem jako Ojciec wzbudza umarłe i ożywia, tak i Syn, które chce, ożywia.

²¹Lebo jako Otec kriesi mŕtvych a oživuje, tak aj Syn, ktorých chce, oživuje.

²²Bo Ojciec nikogo nie sądzi, lecz wszystek sąd dał Synowi,

²²Lebo Otec nesúdi nikoho, ale všetok súd oddal Synovi,

²³Aby wszyscy czcili Syna, tak jako czczą Ojca; kto nie czci Syna, nie czci i Ojca, który go posłał.

²³aby všetci ctili Syna, jako ctia Otca. Kto nectí Syna, nectí Otca, ktorý ho poslal.

²⁴Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto słowa mego słucha i wierzy onemu, który mię posłał, ma żywot wieczny i nie przyjdzie na sąd, ale przeszedł z śmierci do żywota.

²⁴Ameň, ameň vám hovorím, že ten, kto čuje moje slovo a verí tomu, ktorý ma poslal, má večný život a neprijde na súd, ale prešiel zo smrti do života.

²⁵Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Że idzie godzina i teraz jest, gdy umarli usłyszą głos Syna Bożego, a którzy usłyszą, żyć będą.

²⁵Ameň, ameň vám hovorím, že prijde hodina a je teraz, keď mŕtvi počujú hlas Syna Božieho, a tí, ktorí počujú, budú žiť.

²⁶Albowiem jako Ojciec ma żywot sam w sobie, tak dał i Synowi, aby miał żywot w samym sobie.

²⁶Lebo jako má Otec život sám v sebe, tak dal aj Synovi, aby mal život sám v sebe.

²⁷I dał mu moc i sąd czynić; bo jest Synem człowieczym.

²⁷A dal mu právo a moc konať i súd, pretože je Synom človeka.

²⁸Nie dziwujcież się temu; boć przyjdzie godzina, w którą wszyscy, co są w grobach, usłyszą głos jego;

²⁸Nedivte sa tomu, lebo prijde hodina, v ktorú všetci, ktorí sú v hroboch, počujú jeho hlas,

²⁹I pójdą ci, którzy dobrze czynili, na powstanie żywota; ale ci, którzy źle czynili, na powstanie sądu.

²⁹a vyjdú tí, ktorí dobre činili, na vzkriesenie života, ale tí, ktorí zle robili, na vzkriesenie súdu.

³⁰Nie mogęć ja sam od siebie nic czynić; jako słyszę, tak sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy; bo nie szukam woli mojej, ale woli tego, który mię posłał, Ojca.

³⁰Ja nemôžem robiť nič sám od seba. Jako čujem, tak súdim, a môj súd je spravedlivý, lebo nehľadám svojej vlastnej vôle, ale vôľu toho, ktorý ma poslal, Otcovu.

³¹Jeźliżeć ja sam o sobie świadczę, świadectwo moje nie jest prawdziwe.

³¹Ak ja svedčím sám o sebe, moje svedoctvo nie je pravdivé.

³²Inszy jest, co o mnie świadczy, i wiem, że prawdziwe jest świadectwo, które wydaje o mnie.

³²Je iný, kto svedčí o mne, a viem, že je to pravdivé svedoctvo, ktoré svedčí o mne.

³³Wyście słali do Jana, a on dał świadectwo prawdzie.

³³Vy ste boli poslali k Jánovi, a vydal pravde svedoctvo.

³⁴Ale ja nie od człowieka świadectwo biorę, ale to mówię, abyście wy byli zbawieni.

³⁴No ja neprijímam svedoctva od človeka, ale to hovorím nato, aby ste vy boli zachránení.

³⁵Onci był świecą gorejącą i świecącą, a wyście się chcieli do czasu poradować w światłości jego.

³⁵On bol sviecou, horiacou a svietiacou, a vy ste sa chceli na chvíľu pokochať v jeho svetle.

³⁶Ale ja mam świadectwo większe niż Janowe; albowiem sprawy, które mi dał Ojciec, abym je wykonał, te same sprawy, które ja czynię, świadczą o mnie, iż mię Ojciec posłał.

³⁶Ale ja mám väčšie svedoctvo nad Jánovo, lebo skutky, ktoré mi dal Otec, aby som ich vykonal, samy tie skutky, ktoré ja činím, svedčia o mne, že ma poslal Otec.

³⁷A Ojciec, który mię posłał, onże świadczył o mnie, któregoście wy głosu nigdy nie słyszeli, aniście osoby jego widzieli;

³⁷Ba aj sám Otec, ktorý ma poslal, vydal svedoctvo o mne. Ani ste nikdy nepočuli jeho hlasu ani nevideli jeho tvárnosti.

³⁸I słowa jego nie macie w sobie mieszkającego; albowiem, którego on posłał, temu nie wierzycie.

³⁸A nemáte jeho slova zostávajúceho v sebe, lebo tomu, ktorého on poslal, vy neveríte.

³⁹Badajcież się Pism; boć się wam zda, że w nich żywot wieczny macie, a one są, które świadectwo wydawają o mnie.

³⁹Veď zpytuj(e)te písma, lebo vy sa domnievate, že v nich máte večný život, a ony sú to, ktoré svedčia o mne.

⁴⁰A wżdy do mnie przyjść nie chcecie, abyście żywot mieli.

⁴⁰Ale nechcete prijsť ku mne, aby ste mali život.

⁴¹Chwały od ludzi nie przyjmuję.

⁴¹Chvály od ľudí neprijímam,

⁴²Alem was poznał, że miłości Bożej nie macie w sobie.

⁴²ale som vás poznal, že lásky Božej nemáte v sebe.

⁴³Jam przyszedł w imieniu Ojca mego, a nie przyjmujecie mnie: jeźliżby przyszedł inny w imieniu swojem, onego przyjmiecie.

⁴³Ja som prišiel v mene svojeho Otca, a neprijímate ma; keby prišiel iný vo svojom vlastnom mene, toho prijmete.

⁴⁴Jakoż wy możecie wierzyć, chwałę jedni od drugich przyjmując, ponieważ chwały, która jest od samego Boga, nie szukacie?

⁴⁴Jako vy môžete uveriť, ktorí prijímate chválu jedni od druhých a chvály od samého, jediného Boha nehľadáte?!

⁴⁵Nie mniemajcie, abym ja was miał oskarżać przed Ojcem; jestci, który skarży na was, Mojżesz, w którym wy nadzieję macie.

⁴⁵Nedomnievajte sa, že ja budem na vás žalovať u Otca; jesto, kto na vás žaluje, Mojžiš, v ktorom vy nádej skladáte.

⁴⁶Bo gdybyście wierzyli Mojżeszowi, wierzylibyście i mnie; gdyż on o mnie pisał.

⁴⁶Lebo keby ste verili Mojžišovi, verili by ste mne, lebo on písal o mne.

⁴⁷Ale ponieważ pismom jego nie wierzycie, i jakoż słowom moim uwierzycie?

⁴⁷Ale ak neveríte jeho písmam, ako uveríte mojim slovám?