1Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohaóbienie nasze.
1Rozpomeň sa, Hospodine, na to, čo sa nám udialo; pohliadni, prosím a vidz našu potupu!
2Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
2Naše dedičstvo sa prevrátilo a dostalo sa cudzím; naše domy sa dostaly cudzozemcom.
3Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
3Sirotami sme, bez otca; naše matky sú jako vdovy.
4Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
4Svoju vodu pijeme za peniaze; naše drevo prichádza za plat.
5Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
5Prenasledovaní sme tak, že sú nám vždy na krku; pracujúc ustávame, a niet pre nás odpočinku.
6Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
6Egypťanom podávame ruku, Assýrom, aby sme sa nasýtili chleba.
7Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
7Naši otcovia hrešili, a niet ich; my nesieme ich neprávosti.
8Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
8Sluhovia panujú nad nami; nieto nikoho, kto by vytrhol z ich ruky.
9Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
9Za svoje životy dodávame svoj chlieb pre meč na púšti.
10Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
10Naša koža je vypálená jako pec od horúčosti hladu.
11Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
11Zhanobili ženy na Sione, panny v mestách Júdových.
12Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
12Kniežatá sú povešané ich rukou; tváre starcov nie sú uctievané.
13Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
13Mládenci nosia žernov, a deti klesajú pod drevom;
14Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieócy przestali pieśni swoje.
14starci prestali sedávať v bráne, mládenci spievať svoju pieseň.
15Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
15Prestala veselosť nášho srdca; naše veselé kolo sa obrátilo v zármutok.
16Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
16Spadla koruna s našej hlavy, oj, beda nám, lebo sme hrešili!
17Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
17Preto je naše srdce neduživé; preto sa zatmily naše oči,
18Dla góry Syoóskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
18pre vrch Sion, ktorý je spustošený; líšky chodia po ňom.
19Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
19Ty, ó, Hospodine, tróniš na veky; tvoja stolica na pokolenie a pokolenie.
20Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
20Prečo zabúdaš na nás na večnosť, opúšťaš nás na také dlhé časy?
21Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
21Navráť nás, Hospodine, k sebe, a navrátime sa; obnov naše dni jako kedysi!
22Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
22Ale ty si nás celkom zavrhol, hneváš sa na nás veľmi preveľmi.