¹Ponieważ wiele się ich podjęło sporządzić historyję o tych sprawach, o których my pewną wiadomość mamy;

¹Keďže sa už mnohí podujali po poriadku sostaviť rozpravu o veciach, ktoré sa udialy u nás,

²Tak jako nam podali ci, którzy od początku sami widzieli, i sługami tego słowa byli;

²ako nám to podali tí, ktorí boli od prvopočiatku očitými svedkami a služobníkmi slova,

³Zdało się też i mnie, którym tego wszystkiego z początku pilnie doszedł, tobie to porządnie wypisać, zacny Teofilu!

³videlo sa dobrým aj mne, ktorý som odhora všetko dôkladne sledoval, napísať ti to zaradom, výborný Teofile,

⁴Abyś poznał pewność tych rzeczy, których cię nauczono.

⁴aby si náležite poznal istotu vecí, ktorým ťa učili.

⁵Był za dni Heroda, króla Judzkiego, kapłan niektóry, imieniem Zacharyjasz, z przemiany Abijaszowej, a żona jego była z córek Aaronowych, której imię było Elżbieta.

⁵Za dní Heródesa kráľa nad Judskom, bol nejaký kňaz, menom Zachariáš, z triedy Abiášovej, a jeho manželka bola z dcér Áronových, ktorej bolo meno Alžbeta.

⁶A byli oboje sprawiedliwymi przed obliczem Bożem, chodząc we wszystkich przykazaniach i usprawiedliwieniach Paóskich bez nagany.

⁶Obidvaja boli spravedliví pred Bohom chodiac vo všetkých prikázaniach a ustanoveniach Pánových bezúhonní.

⁷I nie mieli potomstwa, przeto iż Elżbieta była niepłodna, a byli oboje podeszłymi w latach swoich.

⁷A nemali dieťaťa, pretože Alžbeta bola neplodná, a boli už obidvaja pokročilí vo svojich dňoch.

⁸Stało się tedy, gdy odprawiał urząd kapłaóski w porządku przemiany swojej przed Bogiem.

⁸A stalo sa, keď konal kňazskú službu v poriadku svojej triedy pred Bohom,

⁹Że według zwyczaju urzędu kapłaóskiego przypadł naó los, aby kadził, wszedłszy do kościoła Paóskiego.

⁹že podľa obyčaje kňazského úradu dostal losom, aby kadil, vojdúc do chrámu Pánovho.

¹⁰A wszystko mnóstwo ludu było na dworze, modląc się w godzinę kadzenia.

¹⁰A všetko množstvo ľudu modlilo sa vonku v hodinu kadenia.

¹¹Tedy mu się pokazał Anioł Paóski, stojący po prawej stronie ołtarza, na którym kadzono.

¹¹A ukázal sa mu anjel Pánov stojac po pravej strane oltára na kadenie.

¹²I zatrwożył się Zacharyjasz ujrzawszy go, a bojaźó przypadła naó.

¹²A keď ho uvidel Zachariáš zľakol sa, a bázeň pripadla na neho.

¹³I rzekł do niego Anioł: Nie bój się, Zacharyjaszu! boć jest wysłuchana modlitwa twoja, a Elżbieta, żona twoja, urodzi ci syna, i nazwiesz imię jego Jan,

¹³Ale anjel mu povedal: Neboj sa, Zachariášu lebo tvoja prosba je vyslyšaná, a tvoja manželka, Alžbeta, ti porodí syna, a nazovieš jeho meno Ján.

¹⁴Z którego będziesz miał radość i wesele, i wiele ich radować się będą z narodzenia jego.

¹⁴A budeš mať radosť a plesanie, a mnohí sa budú radovať jeho narodeniu;

¹⁵Albowiem będzie wielkim przed obliczem Paóskiem; wina i napoju mocnego nie będzie pił, a Duchem Świętym będzie napełniony zaraz z żywota matki swojej.

¹⁵lebo bude veľký pred Pánom a vína ani nijakého nápoja opojného nebude nikdy piť a Svätým Duchom bude naplnený ešte od života svojej matky.

¹⁶A wielu z synów Izraelskich obróci ku Panu, Bogu ich.

¹⁶A mnohých zo synov Izraelových obráti k Pánovi, ich Bohu.

¹⁷Bo on pójdzie wprzód przed obliczem jego w duchu i w mocy Elijaszowej, aby obrócił serca ojców ku dzieciom, a odporne ku roztropności sprawiedliwych, aby sporządził Panu lud gotowy.

¹⁷A on sám pojde pred ním v duchu a v moci Eliášovej obrátiť srdcia otcov na deti a neposlušných k rozumnosti spravedlivých, aby prihotovil Pánovi pripravený ľud.

¹⁸I rzekł Zacharyjasz do Anioła: Po czemże to poznam? bom ja jest stary, a żona moja podeszła w dniach swych.

¹⁸A Zachariáš povedal anjelovi: Po čom to poznám? Lebo ja som už starý, aj moja manželka je pokročilá vo svojich dňoch.

¹⁹A odpowiadając Anioł, rzekł mu: Jam jest Gabryjel, który stoję przed obliczem Bożem, a posłanym jest, abym mówił do ciebie, a iżbym ci to wesołe poselstwo odniósł.

¹⁹Vtedy odpovedal anjel a riekol mu: Ja som Gabriel, ktorý stojím pred Bohom, a som poslaný na to, aby som hovoril s tebou a zvestoval ti tieto radostné veci.

²⁰A oto oniemiejesz, i nie będziesz mógł mówić aż do onego dnia, którego się to stanie, dlatego, żeś nie uwierzył słowom moim, które się wypełnią czasu swego.

²⁰Nuž hľa, budeš mlčať, nemý, a nebudeš môcť prehovoriť až do toho dňa, keď sa to všetko stane, pretože si neuveril mojim slovám, ktoré sa naplnia svojím časom.

²¹A lud oczekiwał Zacharyjasza; i dziwowali się, że tak długo bawił w kościele.

²¹A ľud očakával Zachariáša a divil sa, keď predlieval v chráme.

²²A wyszedłszy nie mógł do nich mówić; i poznali, że widzenie widział w kościele; bo im przez znaki ukazywał, i został niemym.

²²A keď vyšiel, nemohol k nim prehovoriť, a poznali, že videl videnie v chráme, lebo im dával náveštie a zostal nemý.

²³I stało się, gdy się wypełniły dni posługiwania jego, odszedł do domu swego.

²³A stalo sa, keď sa vyplnily dni jeho bohoslužby, že odišiel do svojho domu.

²⁴A po onych dniach poczęła Elżbieta, żona jego, i kryła się przez pięć miesięcy, mówiąc:

²⁴A po tých dňoch počala Alžbeta, jeho manželka, a kryla sa päť mesiacov

²⁵Iż mi tak Pan uczynił we dni, w które na mię wejrzał, aby odjął haóbę moję między ludźmi.

²⁵a hovorila: Takto mi učinil Pán vo dňoch, v ktorých pohliadol na mňa, aby odňal moje pohanenie medzi ľuďmi.

²⁶A w miesiącu szóstym posłany jest Anioł Gabryjel od Boga do miasta Galilejskiego, które zwano Nazaret,

²⁶Potom v šiestom mesiaci bol poslaný anjel Gabriel od Boha do galilejského mesta, ktorému je meno Nazaret,

²⁷Do Panny poślubionej mężowi, któremu imię było Józef, z domu Dawidowego, a imię Panny Maryja.

²⁷k panne, zasnúbenej mužovi, ktorému bolo meno Jozef, z domu Dávidovho, a meno panny bolo Mária.

²⁸A wszedłszy Anioł do niej, rzekł: Bądź pozdrowiona, łaską udarowana, Pan jest z tobą; błogosławionaś ty między niewiastami.

²⁸A keď vošiel ku nej anjel, povedal: Raduj sa, obdarená milosťou! Pán s tebou, ty požehnaná medzi ženami!

²⁹Ale ona ujrzawszy go, zatrwożyła się na słowa jego, i myślała, jakie by to było pozdrowienie.

²⁹A ona vidiac ho zľakla sa nad jeho rečou a rozmýšľala, jaký to má byť pozdrav.

³⁰I rzekł jej Anioł: Nie bój się, Maryjo! albowiem znalazłaś łaskę u Boga.

³⁰Ale anjel jej povedal: Neboj sa Mária, lebo si našla milosť u Boha

³¹A oto poczniesz w żywocie i porodzisz syna, i nazwiesz imię jego Jezus.

³¹a hľa, počneš v živote a porodíš syna a nazovieš jeho meno Ježiš.

³²Ten będzie wielki, a Synem Najwyższego będzie nazwany, i da mu Pan Bóg stolicę Dawida, ojca jego;

³²Ten bude veľký a bude sa volať Synom Najvyššieho. A Pán Bôh mu dá trón Dávida, jeho otca,

³³I będzie królował nad domem Jakóbowym na wieki, a królestwu jego nie będzie koóca.

³³a bude kraľovať nad domom Jakobovým až na veky, a jeho kráľovstvu nebude konca.

³⁴Zatem Maryja rzekła do Anioła: Jakoż to będzie, gdyż ja męża nie znam?

³⁴A Mária povedala anjelovi: Jako sa to stane, keď neznám muža?

³⁵A odpowiadając Anioł, rzekł jej: Duch Święty zstąpi na cię, a moc Najwyższego zacieni cię; przetoż i to, co się z ciebie święte narodzi, nazwane będzie Synem Bożym.

³⁵A anjel odpovedal a riekol jej: Svätý Duch prijde na teba, a moc Najvyššieho ti zatôni, a preto aj to splodené sväté bude sa volať Syn Boží.

³⁶A oto Elżbieta, pokrewna twoja, i ona poczęła syna w starości swojej, a ten miesiąc jest szósty onej, którą nazywano niepłodną.

³⁶A hľa, Alžbeta, tvoja pokrevná, aj ona počala syna vo svojej starobe, a toto jej je už šiesty mesiac, tej, ktorú volajú neplodnou,

³⁷Bo nie będzie niemożne u Boga żadne słowo.

³⁷lebo u Boha nebude nemožným niktoré slovo.

³⁸I rzekła Maryja: Oto służebnica Paóska; niechże mi się stanie według słowa twego. I odszedł od niej Anioł.

³⁸Vtedy povedala Mária: Hľa, som dievka Pánova; nech sa mi tedy stane podľa tvojho slova. A anjel odišiel od nej.

³⁹Tedy wstawszy Maryja w onych dniach, poszła w górną krainę z kwapieniem do miasta Judzkiego.

³⁹A v tých dňoch vstala Mária a ponáhľajúc sa išla na vrchy, do mesta Júdovho.

⁴⁰A wszedłszy w dom Zacharyjaszowy, pozdrowiła Elżbietę.

⁴⁰A vošla do domu Zachariášovho a pozdravila Alžbetu.

⁴¹I stało się, skoro usłyszała Elżbieta pozdrowienie Maryi, skoczyło niemowlątko w żywocie jej, i napełniona jest Elżbieta Duchem Świętym.

⁴¹A stalo sa, keď počula Alžbeta pozdrav Máriin, že poskočilo nemluvňa v jej živote, a Alžbeta bola razom naplnená Svätým Duchom

⁴²I zawołała głosem wielkim, i rzekła: Błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twego!

⁴²a zvolala veľkým hlasom a riekla: Požehnaná ty medzi ženami a požehnaný plod tvojho života!

⁴³A skądże mi to, iż przyszła matka Pana mego do mnie?

⁴³Odkiaľ mi to, aby prišla ku mne matka môjho Pána?!

⁴⁴Albowiem jako doszedł głos pozdrowienia twego do uszów moich, podskoczyło od radości niemowlątko w żywocie moim.

⁴⁴Lebo hľa, jako zavznel hlas tvojho pozdravu v moje uši, s plesotom poskočilo nemluvňa v mojom živote,

⁴⁵A błogosławiona, która uwierzyła: Gdyż się wykonają te rzeczy, które jej są opowiedziane od Pana.

⁴⁵a blahoslavená tá, ktorá uverila, lebo sa naplní to, čo jej bolo hovorené od Pána.

⁴⁶Tedy rzekła Maryja: Wielbi dusza moja Pana;

⁴⁶A Mária riekla: Moja duša zvelebuje Pána,

⁴⁷I rozradował się duch mój w Bogu, zbawicielu moim,

⁴⁷a môj duch plesá nad Bohom, mojím Spasiteľom

⁴⁸Iż wejrzał na uniżenie służebnicy swojej; albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.

⁴⁸pretože pohliadol na poníženie svojej dievky. Lebo hľa, odteraz ma budú blahoslaviť všetky pokolenia,

⁴⁹Bo mi uczynił wielkie rzeczy ten, który mocny jest, i święte imię jego;

⁴⁹pretože mi učinil veľké veci ten Mocný, a sväté je jeho meno,

⁵⁰I którego miłosierdzie zostaje od narodu do narodu nad tymi, co się go boją.

⁵⁰a jeho milosrdenstvo do pokolení a pokolení tým, ktorí sa ho boja.

⁵¹Dokazał mocy ramieniem swojem, i rozproszył pyszne w myślach serca ich.

⁵¹Dokázal silu svojím ramenom, rozptýlil pyšných mysľou ich srdca,

⁵²Ściągnął mocarze z stolic ich, a wywyższył uniżone.

⁵²svrhnul mocnárov s trónov a povýšil ponížených,

⁵³Łaknące napełnił dobremi rzeczami, a bogacze rozpuścił próżne.

⁵³lačných naplnil dobrými vecami a bohatých poslal preč prázdnych.

⁵⁴Przyjął Izraela, sługę swego, pamiętając na miłosierdzie swoje.

⁵⁴Zaujal sa Izraela, svojho služobníka, aby sa rozpamätal na svoje milosrdenstvo,

⁵⁵Jako mówił do ojców naszych, do Abrahama i nasienia jego na wieki.

⁵⁵tak ako hovoril našim otcom, na milosrdenstvo, sľúbené Abrahámovi a jeho semenu na večnosť.

⁵⁶I została z nią Maryja jakoby trzy miesiące; potem się wróciła do domu swego.

⁵⁶A Mária zostala s ňou asi tri mesiace a potom sa navrátila do svojho domu.

⁵⁷A Elżbiecie wypełnił się czas, aby porodziła, i porodziła syna.

⁵⁷A Alžbete sa naplnil čas, aby porodila, i porodila syna.

⁵⁸A usłyszawszy sąsiedzi i pokrewni jej, iż Pan z nią uczynił wielkie miłosierdzie swoje, radowali się pospołu z nią.

⁵⁸A počuli okolní súsedia i jej príbuzní, že jej učinil Pán svoje veľké milosrdenstvo, a radovali sa s ňou.

⁵⁹I stało się, że ósmego dnia przyszli, aby obrzezali dzieciątko; i nazwali je imieniem ojca jego, Zacharyjaszem.

⁵⁹Potom stalo sa ôsmeho dňa, že prišli obrezať dieťatko a volali ho po mene jeho otca Zachariášom.

⁶⁰Ale odpowiadając matka jego rzekła: Nie tak; lecz nazwany będzie Janem.

⁶⁰Ale jeho matka odpovedala a riekla: Nie, ale sa bude volať Ján.

⁶¹I rzekli do niej: Żadnego nie masz w rodzinie twojej, co by go zwano tem imieniem.

⁶¹A povedali jej: Veď nie je nikoho z tvojho príbuzenstva, kto by sa volal tým menom!

⁶²I skinęli na ojca jego, jako by go chciał nazwać.

⁶²A dávali náveštie jeho otcovi, jako by asi chcel, aby sa volal.

⁶³A on kazawszy sobie podać tabliczkę, napisał mówiąc: Jan jest imię jego. I dziwowali się wszyscy.

⁶³A on si vypýtal tabuľku a napísal: Ján je jeho meno. A všetci sa divili.

⁶⁴A zarazem otworzyły się usta jego, i język jego, i mówił, wielbiąc Boga.

⁶⁴A naskutku sa otvorily jeho ústa i jeho jazyk, a hovoril dobrorečiac Bohu.

⁶⁵I przyszedł strach na wszystkie sąsiady ich, i po wszystkiej górnej krainie Judzkiej rozgłoszone są wszystkie te słowa.

⁶⁵Vtedy prišla bázeň na všetkých, ktorí bývali okolo nich, a po celom tom vrchovatom kraji judskom hovorilo sa o všetkých týchto veciach.

⁶⁶Tedy wszyscy, którzy o tem słyszeli, składali to do serca swego, mówiąc: Cóż to wżdy za dziecię będzie? I była z nim ręka Paóska.

⁶⁶A všetci, ktorí to počuli, složili to vo svojom srdci a hovorili: Čo to len bude z toho dieťaťa! A ruka Pánova bola s ním.

⁶⁷A Zacharyjasz, ojciec jego, napełniony będąc Duchem Świętym, prorokował mówiąc:

⁶⁷A Zachariáš, jeho otec, bol razom naplnený Svätým Duchom a prorokoval:

⁶⁸Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraelski, iż nawiedził i sprawił odkupienie ludowi swojemu;

⁶⁸Požehnaný Pán Bôh Izraelov, že navštívil a učinil vykúpenie svojmu ľudu

⁶⁹I wystawił nam róg zbawienia w domu Dawida, sługi swego,

⁶⁹a vyzdvihol nám roh spasenia v dome Dávida, svojho služobníka, -

⁷⁰Tak jako mówił przez usta świętych proroków swoich, którzy byli od wieku:

⁷⁰jako hovoril skrze ústa svojich svätých od veku prorokov -

⁷¹Iż im miał dać wybawienie od nieprzyjaciół naszych i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzili;

⁷¹spasenie z moci našich nepriateľov a z ruky všetkých tých, ktorí nás nenávidia,

⁷²Aby uczynił miłosierdzie z ojcami naszymi, i wspomniał na przymierze swoje święte,

⁷²aby učinil milosrdenstvo našim otcom a rozpamätal sa na svoju svätú smluvu,

⁷³I na przysięgę, którą przysiągł Abrahamowi, ojcu naszemu, że nam to dać miał,

⁷³na prísahu, ktorú prisahal Abrahámovi, nášmu otcovi, že nám dá,

⁷⁴Iżbyśmy mu bez bojaźni, z ręki nieprzyjaciół naszych będąc wybawieni, służyli;

⁷⁴aby sme vytrhnutí súc z ruky svojich nepriateľov slúžili jemu bez strachu

⁷⁵W świętobliwości i w sprawiedliwości przed obliczem jego, po wszystkie dni żywota naszego.

⁷⁵v svätosti a v spravedlivosti pred ním po všetky dni svojho života.

⁷⁶A ty dzieciątko! Prorokiem Najwyższego nazwane będziesz; bo pójdziesz wprzód przed obliczem Paóskiem, abyś gotował drogi jego,

⁷⁶A ty, dieťatko, budeš sa volať prorokom Najvyššieho, lebo pojdeš pred tvárou Pánovou prihotoviť jeho cesty,

⁷⁷A iżbyś dał znajomość zbawienia ludowi jego przez odpuszczenie grzechów ich.

⁷⁷dať jeho ľudu známosť spasenia, záležajúceho v odpustení ich hriechov

⁷⁸Przez wnętrzności miłosierdzia Boga naszego, w których nawiedził nas Wschód z wysokości.

⁷⁸pre vnútornosti milosrdenstva nášho Boha, ktorými nás navštívil východ z výsosti,

⁷⁹Aby się ukazał siedzącym w ciemności i w cieniu śmierci ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju.

⁷⁹aby sa ukázal tým, ktorí sedia vo tme a v tôni smrti, aby upravil naše nohy na cestu pokoja.

⁸⁰A ono dzieciątko rosło, i umacniało się w duchu, i było na pustyniach aż do onego dnia, którego się okazało przed Izraelem.

⁸⁰A dieťatko rástlo a silnelo duchom a bolo na pustinách až do dňa svojho ukázania sa Izraelovi.