¹Wszedł zasię do bóżnicy, a był tam człowiek, który miał rękę uschłą.

¹A zase vošiel do synagógy. A bol tam človek, ktorý mal uschlú ruku.

²I podstrzegali go, jeźliby go w sabat uzdrowił, aby go oskarżyli.

²A striehli ho, či ho uzdraví v sobotu, aby ho obžalovali.

³I rzekł onemu człowiekowi, który miał rękę uschłą: Wystąp w pośrodek.

³A povedal človekovi, ktorý mal uschlú ruku: Vstaň do prostredku!

⁴I rzekł do nich: Godzili się w sabat dobrze czynić, czyli źle czynić? człowieka zachować, czyli zabić? a oni milczeli.

⁴A povedal im: Či sa smie v sobotu dobre robiť a či zle robiť - život zachrániť a či zabiť? A oni mlčali.

⁵Tedy spojrzawszy po nich z gniewem i zasmuciwszy się nad zatwardzeniem serca ich, rzekł onemu człowiekowi: Wyciągnij rękę twoję! i wyciągnął; i przywrócona jest ręka jego do zdrowia jako i druga.

⁵A obzrúc sa po nich dookola s hnevom, súčasne zarmútený nad tvrdosťou ich srdca, povedal človekovi: Vystri svoju ruku! A vystrel, a jeho ruka bola zase zdravá jako tá druhá.

⁶Tedy wyszedłszy Faryzeuszowie, uczynili wnet radę z Herodyjany przeciwko niemu, jakoby go stracili.

⁶A farizeovia vyšli hneď a radili sa s heródiánmi proti nemu, jako by ho zahubili.

⁷Ale Jezus z uczniami swymi ustąpił nad morze, a wielkie mnóstwo szło za nim z Galilei i z ziemi Judzkiej,

⁷A Ježiš odišiel so svojimi učeníkmi k moru. A išlo za ním veliké množstvo ľudu od Galilee i z Judska,

⁸I z Jeruzalemu, i z Idumei, i zza Jordanu, i z tych, którzy mieszkali około Tyru i Sydonu, wielkie mnóstwo, słysząc, jak wielkie rzeczy czynił, przyszli do niego.

⁸z Jeruzalema, z Idumee, zo Zajordánia, i tí z okolia Týru a Sidona, veliké množstvo, keď počuli, jaké mnohé divné veci činil, prišli k nemu.

⁹I rozkazał uczniom swoim, aby łódkę mieli zawsze w pogotowiu, dla ludu, aby go nie cisnęli.

⁹A povedal svojim učeníkom, aby mu bola loďka napohotove pre zástup, aby ho netlačili;

¹⁰Albowiem ich wiele uzdrawiał, tak iż naó padali, aby się go dotykali, którzykolwiek choroby mieli.

¹⁰lebo mnohých uzdravil, takže sa len tak všetci na neho valili, aby sa ho dotkli, ktorí mali nejaké choroby.

¹¹A duchowie nieczyści, gdy go ujrzeli, upadali przed nim i wołali, mówiąc: Ty jesteś Syn Boży!

¹¹Aj nečistí duchovia, keď ho videli, padali pred ním, kričali a hovorili: Ty si ten Syn Boží!

¹²Ale ich on srodze gromił, żeby go nie objawiali.

¹²A veľmi im prikazoval, aby ho nevyjavovali.

¹³I wstąpił na górę, a wezwał do siebie tych, których sam chciał, i przyszli do niego.

¹³A vyšiel na vrch a povolal si k sebe tých, ktorých sám chcel, a odišli za ním.

¹⁴I postanowił ich dwanaście, aby z nim byli, a iżby je wysłał kazać Ewangieliję:

¹⁴A ustanovil dvanástich, aby boli s ním, aby ich posielal kázať,

¹⁵I żeby mieli moc uzdrawiać choroby i wyganiać dyjabły:

¹⁵a aby mali moc uzdravovať neduhy a vyháňať démonov.

¹⁶Szymona, któremu imię dał Piotr;

¹⁶A tedy ustanovil dvanástich, Šimona, ktorému pridal meno Peter,

¹⁷I Jakóba, syna Zebedeuszowego, i Jana, brata Jakóbowego, (którym dał imię Boanerges, to jest: synowie gromu);

¹⁷a Jakoba, syna Zebedeovho, a Jána, brata Jakobovho, a pridal im meno: Boanerges, čo je: Synovia hromu;

¹⁸I Andrzeja, i Filipa, i Bartłomieja, i Mateusza, i Tomasza, i Jakóba, syna Alfeuszowego, i Tadeusza, i Szymona Kananejczyka;

¹⁸a Andreja a Filipa a Bartolomea a Matúša a Tomáša a Jakoba Alfeovho a Taddea a Šimona Kananitského

¹⁹I Judasza Iszkaryjota, który go też wydał.

¹⁹a Judáša Iškariotského, ktorý ho aj zradil.

²⁰I przyszli do domu. I zgromadził się znowu lud, tak iż nie mogli ani chleba jeść.

²⁰A opät sa sišiel zástup, takže nemohli ani chleba pojesť.

²¹A gdy o tem usłyszeli jego powinni, przyszli, aby go pojmali; bo mówili, że odszedł od rozumu.

²¹A keď počuli o tom jeho príbuzní, išli, aby ho chytili, lebo vraveli, že pošiel z rozumu.

²²A nauczeni w Piśmie, którzy byli przyszli z Jeruzalemu, mówili: Iż ma Beelzebuba, a iż przez książęcia dyjabelskiego wygania dyjabły.

²²A zákonníci, ktorí boli prišli dolu od Jeruzalema, hovorili, že má Belzebúba a že kniežaťom nad démonami vyháňa démonov.

²³I wezwawszy ich, mówił do nich w podobieóstwach: Jakoż może szatan szatana wyganiać?

²³A privolajúc si ich hovoril im v podobenstvách: Ako môže satan vyháňať satana?

²⁴A jeźliże królestwo samo w sobie będzie rozdzielone, nie może się ostać ono królestwo.

²⁴A jestli sa kráľovstvo rozdvojí samo proti sebe, to kráľovstvo nemôže obstáť.

²⁵I dom, jeźliby sam przeciwko sobie był rozdzielony, nie będzie się mógł ostać on dom.

²⁵A rozdvojí-li sa dom sám proti sebe, nebude môcť obstáť ten dom.

²⁶Takci, jeźli szatan powstał sam przeciwko sobie i jest rozdzielony, nie może się ostać, ale koniec bierze.

²⁶A jestli satan povstal sám proti sebe a rozdvojil sa, nemôže obstáť, ale mu je koniec.

²⁷Nikt nie może sprzętu mocarzowego, wszedłszy do domu jego, rozchwycić, jeźliby pierwej mocarza onego nie związał; a potem dom jego splądruje.

²⁷Nikto nemôže rozchvátať náradie silného vojdúc do jeho domu, ak by prv nepoviazal toho silného, a len potom zlúpi jeho dom.

²⁸Zaprawdę powiadam wam, że wszystkie grzechy synom ludzkim będą odpuszczone, i bluźnierstwa, któremibykolwiek bluźnili;

²⁸Ameň vám hovorím, že všetky hriechy budú odpustené ľudským synom i všetky rúhania, ktorýmikoľvek by sa rúhali;

²⁹Ale kto bluźni przeciwko Duchowi Świętemu, nie ma odpuszczenia na wieki, ale winien jest sądu wiecznego.

²⁹ale ten, kto by sa rúhal Svätému Duchu, nemá odpustenia na veky, ale je vinný večného súdu.

³⁰Bo mówili: Ma ducha nieczystego.

³⁰Lebo hovorili: Má nečistého ducha.

³¹Przyszli tedy bracia i matka jego, a stojąc przed domem, posłali do niego, i kazali go zawołać.

³¹A tedy prišli jeho matka i jeho bratia a stojac vonku poslali k nemu a volali ho.

³²A lud siedział około niego, i rzekli mu: Oto matka twoja i bracia twoi szukają cię przed domem.

³²A sedel okolo neho zástup, a povedali mu: Hľa, tvoja matka i tvoji bratia i tvoje sestry ťa vonku hľadajú.

³³Ale im on odpowiedział, mówiąc: Któż jest matka moja, i bracia moi?

³³A on im odpovedal: Kto je moja matka, a kto sú moji bratia?

³⁴A spojrzawszy wokoło po tych, którzy koło niego siedzieli, rzekł: Oto matka moja, i bracia moi!

³⁴A obzrúc sa dookola po tých, ktorí sedeli vôkol neho, rečie: Hľa, moja matka a moji bratia!

³⁵Albowiem ktobykolwiek czynił wolę Bożą, ten jest brat mój, i siostra moja, i matka moja.

³⁵Lebo ktokoľvek by činil vôľu Božiu, ten je mojím bratom, mojou sestrou i matkou.