¹Tedy wstąpiwszy w łódź, przewiózł się, i przyszedł do miasta swego;

¹A vstúpiac do lode preplavil sa na druhú stranu a prišiel do svojho vlastného mesta.

²A oto przynieśli mu powietrzem ruszonego, na łożu leżącego. A widząc Jezus wiarę ich, rzekł powietrzem ruszonemu: Ufaj, synu! odpuszczone są tobie grzechy twoje.

²A hľa, priniesli mu porazeného, položeného na ležisku. A keď videl Ježiš ich vieru, povedal porazenému: Dúfaj, dieťa, odpustené sú ti tvoje hriechy.

³A oto niektórzy z nauczonych w Piśmie mówili sami w sobie: Ten bluźni.

³A hľa, niektorí zo zákonníkov povedali sami v sebe: Tento sa rúha!

⁴A widząc Jezus myśli ich, rzekł: Przeczże wy myślicie złe rzeczy w sercach waszych?

⁴Ale Ježiš vidiac ich myšlienky povedal: Načo vy myslíte zlé veci vo svojich srdciach?

⁵Albowiem cóż łatwiej rzec: Odpuszczone są tobie grzechy, czyli rzec: Wstaó, a chodź?

⁵Lebo čože je ľahšie, povedať: Odpustené sú ti hriechy, a či povedať: Vstaň a choď?

⁶Ale abyście wiedzieli, iż ma moc Syn człowieczy na ziemi odpuszczać grzechy, tedy rzekł powietrzem ruszonemu: Wstawszy, weźmij łoże twoje, a idź do domu twego.

⁶Ale aby ste vedeli, že Syn človeka má moc na zemi odpúšťať hriechy - vtedy povedal porazenému: Vstaň, vezmi svoje ležisko a iď domov!

⁷Tedy wstawszy, poszedł do domu swego.

⁷A on vstal a odišiel domov.

⁸Co ujrzawszy lud, dziwował się, i chwalił Boga, który dał taką moc ludziom.

⁸A keď to videly zástupy, divily sa a oslavovaly Boha, ktorý dal ľuďom takú moc.

⁹A odchodząc stamtąd Jezus, ujrzał człowieka siedzącego na cle, którego zwano Mateusz, i rzekł mu: Pójdź za mną; tedy wstawszy, szedł za nim.

⁹A keď išiel odtiaľ Ježiš, videl človeka menom Matúša, sedieť na cle a povedal mu: Poď za mnou! A vstal a išiel za ním.

¹⁰I stało się, gdy Jezus siedział za stołem w domu jego, że oto wiele celników i grzeszników przyszedłszy, usiedli z Jezusem i z uczniami jego.

¹⁰A stalo sa, keď sedel Ježiš v jeho dome za stolom, že hľa, prišli mnohí publikáni a hriešnici a stolovali spolu s Ježišom i s jeho učeníkmi.

¹¹Co widząc Faryzeuszowie, rzekli uczniom jego: Przeczże z celnikami i grzesznikami je nauczyciel wasz?

¹¹A keď to videli farizeovia, hovorili jeho učeníkom: Prečo jie váš učiteľ s publikánmi a s hriešnikmi?

¹²A Jezus usłyszawszy to, rzekł im: Nie potrzebująć zdrowi lekarza, ale ci, co się źle mają.

¹²A Ježiš počujúc to povedal (im): Zdraví nepotrebujú lekára, ale nemocní.

¹³Owszem idźcie, a nauczcie się, co to jest: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary; bom nie przyszedł wzywać sprawiedliwych, ale grzesznych do pokuty.

¹³Lež iďte a naučte sa, čo je to: Milosrdenstvo chcem a nie obeť. Lebo neprišiel som volať spravedlivých, ale hriešnych ku pokániu.

¹⁴Tedy przyszli do niego uczniowie Janowi, mówiąc: Przecz my i Faryzeuszowie często pościmy, a uczniowie twoi nie poszczą?

¹⁴Vtedy pristúpili k nemu učeníci Jánovi a povedali: Prečo sa my často postíme i farizeovia, a tvoji učeníci sa nepostia?

¹⁵I rzekł im Jezus: Izali się mogą synowie łożnicy małżeóskiej smęcić, póki z nimi jest oblubieniec? Ale przyjdą dni, gdy od nich będzie oblubieniec odjęty, a tedy pościć będą.

¹⁵A Ježiš im povedal: Či môžu svadobníci smútiť, kým je s nimi ženích? Ale prijdú dni, keď bude odňatý od nich ženích, a vtedy sa budú postiť.

¹⁶A żaden nie wprawuje łaty sukna nowego w szatę wiotchą; albowiem ono załatanie ujmuje nieco od szaty, i stawa się gorsze rozdarcie;

¹⁶A veď nikto neprišíva záplaty surového súkna na staré rúcho, lebo jeho plnosť by odtrhla kus z toho rúcha a bola by ešte horšia diera.

¹⁷Ani leją wina młodego w stare statki; bo inaczej pukają się statki, a wino wycieka, i statki się psują; ale młode wino leją w nowe statki, i oboje bywają zachowane.

¹⁷Ani nevlievajú nového vína do vetchých kožíc, lebo ináče by sa kožice potrhaly, a aj víno by sa vylialo, aj kožice by sa zahubily; ale nové víno lejú do nových kožíc, a zachované je oboje.

¹⁸To gdy on do nich mówił, oto niektóry przełożony bóżnicy przyszedłszy pokłonił mu się, mówiąc: Córka moja dopiero skonała; ale pójdź, a włóż na nią rękę twoję, a ożyje.

¹⁸Keď im to hovoril, tu hľa, prišlo isté knieža, klaňalo sa mu a hovorilo: Moja dcéra teraz zomrela, ale poď a vzlož na ňu svoju ruku, a bude žiť.

¹⁹Tedy wstawszy Jezus, szedł za nim, i uczniowie jego.

¹⁹A Ježiš vstal a išiel za ním i jeho učeníci.

²⁰(A oto niewiasta, która płynienie krwi ode dwunastu lat cierpiała, przystąpiwszy z tyłu, dotknęła się podołka szat jego;

²⁰A hľa, nejaká žena, ktorá dvanásť rokov trpela na krvotok, pristúpila odzadu a dotkla sa dole okraja jeho rúcha,

²¹Bo rzekła sama w sobie: Jeźli się tylko dotknę szaty jego, będę uzdrowiona.

²¹lebo riekla sama v sebe: Len keď sa dotknem jeho rúcha, budem uzdravená.

²²Ale Jezus obróciwszy się i ujrzawszy ją, rzekł: Ufaj, córko! wiara twoja ciebie uzdrowiła; i uzdrowiona była niewiasta od onej godziny.)

²²A Ježiš obrátiac sa a vidiac ju povedal: Dúfaj, dcéro, tvoja viera ťa uzdravila. A žena bola zdravá od tej hodiny.

²³A gdy przyszedł Jezus w dom przełożonego, i ujrzał piszczki i lud zgiełk czyniący,

²³A keď prišiel Ježiš do domu kniežaťa a videl pískajúcich na píšťaly a zástup, robiaci ruch a nepokoj,

²⁴Rzekł im: Ustąpcie; albowiem dzieweczka nie umarła, ale śpi. I naśmiewali się z niego.

²⁴povedal im: Odídite, lebo dievčatko nezomrelo, ale spí. A vysmievali sa mu.

²⁵Ale gdy wygnany był on lud, wszedłszy, ujął ją za rękę jej, i wstała dzieweczka.

²⁵A keď bol vyhnaný zástup, vošiel chopil dievčatko za ruku, a vstalo.

²⁶I rozeszła się ta wieść po wszystkiej ziemi.

²⁶A tento chýr sa rozniesol o ňom po celej tej zemi.

²⁷A gdy Jezus odchodził stamtąd, szli za nim dwaj ślepi, wołając i mówiąc: Synu Dawidowy! zmiłuj się nad nami.

²⁷A keď išiel odtiaľ Ježiš, išli za ním dvaja slepí, ktorí kričali a hovorili: Zmiluj sa nad nami, Synu Dávidov!

²⁸A gdy on wszedł do domu, przyszli do niego ślepi; i rzekł im Jezus: Wierzycież, iż to mogę uczynić? Rzekli mu: Owszem Panie!

²⁸A keď vošiel do domu, pristúpili k nemu slepí. A Ježiš im povedal: Či veríte, že to môžem učiniť? A oni mu povedali: Áno, Pane!

²⁹Tedy się dotknął oczu ich, mówiąc: Według wiary waszej niechaj się wam stanie.

²⁹Vtedy sa dotknul ich očí a povedal: Nech sa vám stane podľa vašej viery!

³⁰I otworzyły się oczy ich; i przygroził im srodze Jezus, mówiąc: Patrzcież, aby nikt o tem nie wiedział.

³⁰A hneď sa im otvorily oči. A Ježiš im prísne zakázal a povedal: Hľaďte, aby sa nikto nedozvedel o tom!

³¹Lecz oni wyszedłszy, rozsławili go po wszystkiej onej ziemi.

³¹Ale oni vyšli a rozhlásili ho po celej tej zemi.

³²A gdy oni wychodzili, oto przywiedli mu człowieka niemego, opętanego od dyjabła.

³²A keď oni vychádzali, tu hľa, priviedli mu nemého človeka, posadlého démonom.

³³A gdy był wygnany on dyjabeł, przemówił niemy; i dziwował się lud, mówiąc: Nigdy się taka rzecz nie pokazała w Izraelu.

³³A keď bol démon vyhnaný, hovoril nemý. Vtedy sa divily zástupy a vravely: Nikdy nebolo nič také vidieť v Izraelovi.

³⁴Ale Faryzeuszowie mówili: Przez książęcia dyjabelskiego wygania dyjabły.

³⁴Ale farizeovia hovorili: Kniežaťom démonov vyháňa démonov.

³⁵I obchodził Jezus wszystkie miasta i miasteczka, nauczając w bóżnicach ich, i każąc Ewangieliję królestwa, a uzdrawiając wszelką chorobę, i wszelką niemoc między ludem.

³⁵A Ježiš chodil po všetkých tých mestách a mestečkách a učil v ich synagógach a kázal evanjelium kráľovstva a uzdravoval každý neduh i každú chorobu medzi ľudom.

³⁶A widząc on lud, użalił się go, iż był strudzony i rozproszony jako owce nie mające pasterza.

³⁶A keď videl tie zástupy, hlbokou ľútosťou bol pohnutý nad nimi, že boli zmorení a rozptýlení jako ovce, nemajúce pastiera.

³⁷Tedy rzekł uczniom swoim: Żniwoć wprawdzie wielkie, ale robotników mało.

³⁷Vtedy povedal svojim učeníkom: Žatvy je mnoho, ale robotníkov je málo.

³⁸Proście tedy Pana żniwa, aby wypchnął robotniki na żniwo swoje.

³⁸Tedy proste Pána žatvy, žeby vyslal robotníkov do svojej žatvy.