¹A odpowiadając Ijob rzekł:

¹Markaasaa Ayuub u jawaabay oo wuxuu ku yidhi,

²Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?

²Xataa maantadan guryankayga cabashada ahu waa qadhaadh yahay, Oo gacanta i saaranuna waa ka sii daran tahay cabashadayda.

³Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.

³Waxaan jeclaan lahaa inaan ogaado meeshaan isaga ka heli karo, Si aan kursigiisa ugu imaado!

⁴Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.

⁴Dacwadayda ayaan hortiisa ku diyaarin lahaa, Oo afkaygana hadallo dood ah baan ka buuxin lahaa.

⁵Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.

⁵Waxaan jeclaan lahaa inaan ogaado erayada uu iigu jawaabayo, Oo aan garto bal waxa uu igu odhanayo.

⁶Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.

⁶Ma wuxuu igula diriri lahaa xooggiisa badan? Maya, laakiinse wuu i maqli lahaa.

⁷Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.

⁷Kii qummanu halkaasuu isaga kula xaajoon kari lahaa, Oo anna saasaan xaakinkayga uga samatabbixi lahaa weligayba.

⁸Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.

⁸Bal eega, hore baan u socdaa, laakiinse isagu halkaas ma joogo, Oo dib baan u socdaa, laakiinse ma aan heli karo.

⁹Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,

⁹Oo waxaan tagaa xagga bidix markuu shaqaynayo, laakiinse uma aan jeedi karo; Oo wuxuu ku dhuuntaa xagga midig laakiinse kama arki karo.

¹⁰Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.

¹⁰Laakiinse wuu yaqaan jidkaan maro, Oo markuu i tijaabiyo waxaan u soo bixi doonaa sida dahab oo kale.

¹¹Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.

¹¹Cagtaydu waxay ku adkaatay tallaabooyinkiisa, Jidkiisii waan xajiyey, oo dhanna ugama aan leexan.

¹²Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

¹²Dib ugama noqon amarkii bushimihiisa, Oo erayadii afkiisana waxaan u hayay wax ka qiimo badan cuntada aanan ka maarmin.

¹³Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:

¹³Laakiinse wax qudha ayuu goostay, bal yaa ka leexin kara? Oo wixii naftiisu doonaysaba wuu sameeyaa.

¹⁴Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.

¹⁴Waayo, wuxuu oofiyaa wixii la ii amray, Oo waxyaalo badan oo saasoo kale ah ayuu maankiisa ku hayaa.

¹⁵Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.

¹⁵Sidaas daraaddeed ayaan hortiisa uga naxaa, Oo markaan ka fikiraba waan ka baqaa isaga.

¹⁶Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.

¹⁶Waayo, Ilaah ayaa qalbigayga itaal darreeyey, Oo Ilaaha Qaadirka ah ayaa iga nixiyey,Maxaa yeelay, gudcurka hortiis layma baabbi'in, Oo gudcurkii qarada lahaana wejigayga kama uu daboolin.

¹⁷Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.

¹⁷Maxaa yeelay, gudcurka hortiis layma baabbi'in, Oo gudcurkii qarada lahaana wejigayga kama uu daboolin.