¹Tedy odpowiedział Elifas Temaóczyk, i rzekł:

¹Markaasaa Eliifas kii reer Teemaan u jawaabay, oo wuxuu ku yidhi,

²Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?

²Mid hadduu isku dayo inuu kula hadlo, ma ka xumaanaysaa? Laakiinse bal yaa hadal iska celin kara?

³Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.

³Bal eeg, adigu kuwa badan wax baad bartay, Oo gacmihii itaalka darnaana waad xoogaysay.

⁴Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.

⁴Erayadaadu way tiiriyeen kii sii dhacayay, Oo jilbihii tabarta yaraana waad adkaysay.

⁵A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.

⁵Laakiinse haatan dhibaatadu aday kuu timid, oo waad taag yaraanaysaa, Wayna ku soo gaadhay, oo waad dhibaataysan tahay.

⁶Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?

⁶War kalsoonidaadu sow ma aha cabsida aad Ilaahaaga ka cabsato, Rajadaaduse sow ma aha daacadnimada jidadkaaga?

⁷Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?

⁷Waan ku baryayaaye bal wax xusuuso, bal yaa weligiis halligmay isagoo aan xaq qabin? Amase xaggee baa mid qumman lagu halaagay?

⁸Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.

⁸Sidaan anigu arkay, weligoodba kuwii xumaan tacbadaa, Oo belaayo beertaa, isla waxaasay goostaan.

⁹Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.

⁹Iyagu waxay ku baabba'aan Ilaah neeftiisa, Oo waxay ku dhammaadaan afuufidda cadhadiisa.

¹⁰Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.

¹⁰Libaaxa cidiisii, iyo aarka cadhaysan codkiisii, Iyo libaaxyada yaryar miciyahoodiiba waa jajabaan.

¹¹Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.

¹¹Libaaxa duqa ahu ugaadhla'aanta buu u bakhtiyaa, Oo goosha dhasheediina way kala firdhaan.

¹²Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.

¹²Haddaba war baa qarsoodi la iigu keenay, Oo dhegtayduna faqiisay qabsatay.

¹³W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,

¹³Habeenkii markay riyooyinku fikirro kiciyaan, Oo ay dadku hurdo weyn ku fogaadaan,

¹⁴Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.

¹⁴Ayaa cabsi iyo gariiru igu dhacay, Oo lafahayga oo dhammuna way wada ruxruxmadeen.

¹⁵A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.

¹⁵Markaasaa ruux wejigayga soo hor maray, Oo timihii jidhkayguna waa soo wada istaageen.

¹⁶Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:

¹⁶Oo isagii wuu joogsaday, laakiinse muuqashadiisii waan kala saari waayay; Muuqaal baa indhahayga hortooda joogay; Intii mudda ah aamusnaan baa jirtay, dabadeedna waxaan maqlay cod leh,

¹⁷Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?

¹⁷War nin dhiman karaa miyuu Ilaah ka sii caaddilsanaan karaa? Mase nin baa ka sii daahirsanaan kara kii isaga abuuray?

¹⁸Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;

¹⁸Bal eeg, isagu addoommadiisa iskuma halleeyo; Oo malaa'igihiisana nacasnimuu ku eedeeyaa.

¹⁹Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.

¹⁹Intee ka sii badan buu eedeeyaa kuwa guryaha dhoobada ah deggan, Oo aasaaskoodii boodhka ku jiro, Oo sida balanbaallis u burbura!

²⁰Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.

²⁰Subaxdii iyo fiidkii inta ka dhex leh ayay baabba'aan; Weligoodba way halligmaan iyadoo aan ciduna ka fikirayn.Xadhkaha teendhooyinkoodii sow lama siibo? Way dhintaan iyagoo aan xigmad lahayn.

²¹Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.

²¹Xadhkaha teendhooyinkoodii sow lama siibo? Way dhintaan iyagoo aan xigmad lahayn.