¹A pierwszego dnia po sabacie bardzo rano przyszły do grobu, niosąc rzeczy wonne, które były nagotowały i niektóre inne z niemi;

¹Y EL primer día de la semana, muy de mañana, vinieron al sepulcro, trayendo las drogas aromáticas que habían aparejado, y algunas otras mujeres con ellas.

²I znalazły kamieó odwalony od grobu.

²Y hallaron la piedra revuelta del sepulcro.

³A wszedłszy w grób, nie znalazły ciała Pana Jezusowego.

³Y entrando, no hallaron el cuerpo del Señor Jesús.

⁴I stało się, gdy się dlatego zatrwożyły, że oto dwaj mężowie stanęli przy nich w szatach świetnych.

⁴Y aconteció, que estando ellas espantadas de esto, he aquí se pararon junto á ellas dos varones con vestiduras resplandecientes;

⁵A gdy się one bały i schyliły twarz swoję ku ziemi, rzekli do nich: Cóż szukacie żyjącego między umarłymi?

⁵Y como tuviesen ellas temor, y bajasen el rostro á tierra, les dijeron: ¿Por qué buscáis entre los muertos al que vive?

⁶Nie maszci go tu, ale wstał: wspomnijcie, jako wam powiadał, gdy jeszcze był w Galilei,

⁶No está aquí, mas ha resucitado: acordaos de lo que os habló, cuando aun estaba en Galilea,

⁷Mówiąc: Iż Syn człowieczy musi być wydany w ręce ludzi grzesznych, i być ukrzyżowany, a trzeciego dnia zmartwychwstać.

⁷Diciendo: Es menester que el Hijo del hombre sea entregado en manos de hombres pecadores, y que sea crucificado, y resucite al tercer día.

⁸I wspomniały na słowa jego.

⁸Entonces ellas se acordaron de sus palabras,

⁹A wróciwszy się od grobu, oznajmiły to wszystko onym jedenastu i innym wszystkim.

⁹Y volviendo del sepulcro, dieron nuevas de todas estas cosas á los once, y á todos los demás.

¹⁰A była Maryja Magdalena i Joanna, i Maryja, matka Jakóbowa, i inne z niemi, które to powiadały Apostołom.

¹⁰Y eran María Magdalena, y Juana, y María madre de Jacobo, y las demás con ellas, las que dijeron estas cosas á los apóstoles.

¹¹Ale się im zdały jako plotki słowa ich, i nie wierzyli im.

¹¹Mas á ellos les parecían como locura las palabras de ellas, y no las creyeron.

¹²Tedy Piotr wstawszy, bieżał do grobu, a nachyliwszy się, ujrzał same tylko prześcieradła leżące, i odszedł, dziwując się sam u siebie temu, co się stało.

¹²Pero levantándose Pedro, corrió al sepulcro: y como miró dentro, vió solos los lienzos echados; y se fué maravillándose de lo que había sucedido.

¹³A oto dwaj z nich tegoż dnia szli do miasteczka, które było na sześćdziesiąt stajan od Jeruzalemu, które zwano Emaus.

¹³Y he aquí, dos de ellos iban el mismo día á una aldea que estaba de Jerusalem sesenta estadios, llamada Emmaús.

¹⁴A ci rozmawiali z sobą o tem wszystkiem, co się było stało.

¹⁴E iban hablando entre sí de todas aquellas cosas que habían acaecido.

¹⁵I stało się, gdy oni rozmawiali i wespół się pytali, że i Jezus przybliżywszy się, szedł z nimi.

¹⁵Y aconteció que yendo hablando entre sí, y preguntándose el uno al otro, el mismo Jesús se llegó, é iba con ellos juntamente.

¹⁶Ale oczy ich były zatrzymane, aby go nie poznali.

¹⁶Mas los ojos de ellos estaban embargados, para que no le conociesen.

¹⁷I rzekł do nich: Cóż to za rozmowy, które macie między sobą idąc, a jesteście smutni?

¹⁷Y díjoles: ¿Qué pláticas son estas que tratáis entre vosotros andando, y estáis tristes?

¹⁸A odpowiadając mu jeden, któremu było imię Kleofas, rzekł mu: Tyś sam przychodniem w Jeruzalemie, a nie wiesz, co się w niem w tych dniach stało?

¹⁸Y respondiendo el uno, que se llamaba Cleofas, le dijo: ¿Tú sólo peregrino eres en Jerusalem, y no has sabido las cosas que en ella han acontecido estos días?

¹⁹I rzekł im: Cóż? A oni mu rzekli: O Jezusie Nazareóskim, który był mąż prorok, mocny w uczynku i w mowie przed Bogiem i wszystkim ludem;

¹⁹Entonces él les dijo: ¿Qué cosas? Y ellos le dijeron: De Jesús Nazareno, el cual fué varón profeta, poderoso en obra y en palabra delante de Dios y de todo el pueblo;

²⁰A jako go wydali przedniejsi kapłani i przełożeni nasi, aby był skazany na śmierć; i ukrzyżowali go.

²⁰Y cómo le entregaron los príncipes de los sacerdotes y nuestros príncipes á condenación de muerte, y le crucificaron.

²¹A myśmy się spodziewali, iż on miał odkupić Izraela; ale teraz temu wszystkiemu dziś jest trzeci dzieó, jako się to stało.

²¹Mas nosotros esperábamos que él era el que había de redimir á Israel: y ahora sobre todo esto, hoy es el tercer día que esto ha acontecido.

²²Lecz i niewiasty niektóre z naszych przestraszyły nas, które raniuczko były u grobu;

²²Aunque también unas mujeres de los nuestros nos han espantado, las cuales antes del día fueron al sepulcro:

²³A nie znalazłszy ciała jego, przyszły powiadając, iż widzenie Anielskie widziały, którzy powiadają, iż on żyje.

²³Y no hallando su cuerpo, vinieron diciendo que también habían visto visión de ángeles, los cuales dijeron que él vive.

²⁴I chodzili niektórzy z naszych do grobu, i tak znaleźli, jako i niewiasty powiadały; ale samego nie widzieli.

²⁴Y fueron algunos de los nuestros al sepulcro, y hallaron así como las mujeres habían dicho; más á él no le vieron.

²⁵Tedy on rzekł do nich: O głupi, a leniwego serca ku wierzeniu temu wszystkiemu, co powiedzieli prorocy!

²⁵Entonces él les dijo: ­Oh insensatos, y tardos de corazón para creer todo lo que los profetas han dicho!

²⁶Azaż nie musiał Chrystus tego cierpieć i wnijść do chwały swojej?

²⁶¿No era necesario que el Cristo padeciera estas cosas, y que entrara en su gloria?

²⁷A począwszy od Mojżesza i od wszystkich proroków, wykładał im wszystkie one Pisma, które o nim napisane były.

²⁷Y comenzando desde Moisés, y de todos los profetas, declarábales en todas las Escrituras lo que de él decían.

²⁸I przybliżył się ku miasteczku, do którego szli, a on pokazywał, jakoby miał dalej iść.

²⁸Y llegaron á la aldea á donde iban: y él hizo como que iba más lejos.

²⁹Ale go oni przymusili, mówiąc: Zostaó z nami, boć się ma ku wieczorowi, i już się dzieó nachylił. I wszedł, aby został z nimi.

²⁹Mas ellos le detuvieron por fuerza, diciendo: Quédate con nosotros, porque se hace tarde, y el día ya ha declinado. Entró pues á estarse con ellos.

³⁰I stało się, gdy on siedział z nimi za stołem, wziąwszy chleb, błogosławił, a łamiąc podawał im.

³⁰Y aconteció, que estando sentado con ellos á la mesa, tomando el pan, bendijo, y partió, y dióles.

³¹I otworzyły się oczy ich, i poznali go; ale on zniknął z oczu ich.

³¹Entonces fueron abiertos los ojos de ellos, y le conocieron; mas él se desapareció de los ojos de ellos.

³²I mówili między sobą: Izali serce nasze nie pałało w nas, gdy z nami w drodze mówił, i gdy nam Pisma otwierał?

³²Y decían el uno al otro: ¿No ardía nuestro corazón en nosotros, mientras nos hablaba en el camino, y cuando nos abría las Escrituras?

³³A wstawszy onejże godziny, wrócili się do Jeruzalemu, i znaleźli zgromadzonych onych jedenaście, i tych, którzy z nimi byli,

³³Y levantándose en la misma hora, tornáronse á Jerusalem, y hallaron á los once reunidos, y á los que estaban con ellos.

³⁴Powiadających: Iż wstał Pan prawdziwie, i ukazał się Szymonowi.

³⁴Que decían: Ha resucitado el Señor verdaderamente, y ha aparecido á Simón.

³⁵A oni też powiedzieli, co się stało w drodze, i jako go poznali w łamaniu chleba.

³⁵Entonces ellos contaban las cosas que les habían acontecido en el camino, y cómo había sido conocido de ellos al partir el pan.

³⁶A gdy oni to mówili, stanął sam Jezus w pośrodku nich, i rzekł im: Pokój wam!

³⁶Y entre tanto que ellos hablaban estas cosas, él se puso en medio de ellos, y les dijo: Paz á vosotros.

³⁷A oni przelęknąwszy się i przestraszeni będąc, mniemali, iż ducha widzieli.

³⁷Entonces ellos espantados y asombrados, pensaban que veían espíritu.

³⁸I rzekł im: Czemuście się zatrwożyli, i czemu myśli wstępują do serc waszych?

³⁸Mas él les dice: ¿Por qué estáis turbados, y suben pensamientos á vuestros corazones?

³⁹Oglądajcie ręce moje i nogi moje, żemci ja jest on; dotykajcie się mnie, a obaczcie; bo duch nie ma ciała ani kości, jako widzicie, że ja mam.

³⁹Mirad mis manos y mis pies, que yo mismo soy: palpad, y ved; que el espíritu ni tiene carne ni huesos, como veis que yo tengo.

⁴⁰A to rzekłszy, pokazał im ręce i nogi.

⁴⁰Y en diciendo esto, les mostró las manos y los pies.

⁴¹Lecz gdy oni jeszcze nie wierzyli od radości, ale się dziwowali, rzekł im: Macie tu co jeść?

⁴¹Y no creyéndolo aún ellos de gozo, y maravillados, díjoles: ¿Tenéis aquí algo de comer?

⁴²A oni mu podali sztukę ryby pieczonej i plastr miodu.

⁴²Entonces ellos le presentaron parte de un pez asado, y un panal de miel.

⁴³A on wziąwszy, jadł przed nimi.

⁴³Y él tomó, y comió delante de ellos.

⁴⁴I rzekł do nich: Teć są słowa, którem mówił do was, będąc jeszcze z wami, iż się musi wypełnić wszystko, co napisano w zakonie Mojżeszowym i w prorokach, i w psalmach o mnie.

⁴⁴Y él les dijo: Estas son las palabras que os hablé, estando aún con vosotros: que era necesario que se cumpliesen todas las cosas que están escritas de mí en la ley de Moisés, y en los profetas, y en los salmos.

⁴⁵Tedy im otworzył zmysł, żeby rozumieli Pisma.

⁴⁵Entonces les abrió el sentido, para que entendiesen las Escrituras;

⁴⁶I rzekł im: Takci napisano, i tak musiał Chrystus cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać;

⁴⁶Y díjoles: Así está escrito, y así fué necesario que el Cristo padeciese, y resucitase de los muertos al tercer día;

⁴⁷I aby była kazana w imieniu jego pokuta i odpuszczenie grzechów między wszystkimi narody, począwszy od Jeruzalemu.

⁴⁷Y que se predicase en su nombre el arrepentimiento y la remisión de pecados en todas las naciones, comenzando de Jerusalem.

⁴⁸A wy jesteście świadkami tego.

⁴⁸Y vosotros sois testigos de estas cosas.

⁴⁹A oto ja poślę na was obietnicę Ojca mego, a wy zostaócie w mieście Jeruzalemie, dokąd nie będziecie przyobleczeni mocą z wysokości.

⁴⁹Y he aquí, yo enviaré la promesa de mi Padre sobre vosotros: mas vosotros asentad en la ciudad de Jerusalem, hasta que seáis investidos de potencia de lo alto.

⁵⁰I wywiódł je precz aż do Betanii, a podniósłszy ręce swoje błogosławił im.

⁵⁰Y sacólos fuera hasta Bethania, y alzando sus manos, los bendijo.

⁵¹I stało się, gdy im błogosławił, rozstał się z nimi, i był niesiony w górę do nieba.

⁵¹Y aconteció que bendiciéndolos, se fué de ellos; y era llevado arriba al cielo.

⁵²A oni pokłoniwszy mu się, wrócili się do Jeruzalemu z radością wielką.

⁵²Y ellos, después de haberle adorado, se volvieron á Jerusalem con gran gozo;

⁵³I byli zawsze w kościele, chwaląc i błogosławiąc Boga. Amen.

⁵³Y estaban siempre en el templo, alabando y bendiciendo á Dios. Amén.