¹Złota pieśó Dawidowa.

¹En sång av David. Bevara mig, Gud, ty jag tager min tillflykt till dig.

²Strzeż mię, o Boże! bo w tobie ufam. Rzecz, duszo moja! Panu: Tyś Pan mój, a dobroć moja nic ci nie pomoże,

²Jag säger till HERREN: »Du är ju Herren; för mig finnes intet gott utom dig;

³Ale świętym, którzy są na ziemi, i zacnym, w których wszystko kochanie moje.

³de heliga som finnas i landet, de äro de härliga till vilka jag har allt mitt behag.»

⁴Rozmnożą się boleści tych, którzy się za cudzym bogiem kwapią; nie ukuszę ze krwi mokrych ofiar ich, ani wezmę imion ich w usta moje.

⁴Men de som taga sig en annan gud, de hava stora vedermödor; jag vill icke offra deras drickoffer av blod eller taga deras namn på mina läppar.

⁵Pan jest cząstką dziedzictwa mego, i kielicha mego, ty zatrzymujesz los mój.

⁵HERREN är min beskärda del och bägare; du är den som uppehåller min arvedel.

⁶Sznury mi przypadły na miejscach wesołych, a dziedzictwo wdzięczne przyszło na mię.

⁶En lott har tillfallit mig i det ljuvliga, ja, ett arv som behagar mig väl.

⁷Będę błogosławił Pana, który mi dał radę, gdyż i w nocy ćwiczą mię nerki moje.

⁷Jag vill lova HERREN, ty han giver mig råd; ännu om natten manar mig mitt innersta.

⁸Stawiałem Pana zawsze przed oczyma swemi; a iż on jest po prawicy mojej, nie będę wzruszony.

⁸Jag har haft HERREN för mina ögon alltid; ja, han är på min högra sida, jag skall icke vackla.

⁹Przetoż uweseliło się serce moje, a rozradowała się chwała moja; dotego ciało moje mieszkać będzie bezpiecznie.

⁹Fördenskull gläder sig mitt hjärta, och min ära fröjdar sig; jämväl min kropp får bo i trygghet.

¹⁰Bo nie zostawisz duszy mojej w grobie, ani dopuścisz świętemu twemu oglądać skażenia.

¹⁰Ty du skall icke lämna min själ åt dödsriket, du skall icke låta din fromme få se graven.

¹¹Oznajmisz mi drogę żywota; obfitość wesela jest przed obliczem twojem, rozkoszy po prawicy twojej aż na wieki.

¹¹Du skall kungöra mig livets väg; inför ditt ansikte är glädje till fyllest, ljuvlighet i din högra hand evinnerligen.