1(Przedniejszemu śpiewakowi pieśó Dawida, sługi Paóskiego, który mówił do Pana słowa tej pieśni onego dnia, gdy go Pan wyrwał z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego, i z ręki Saulowej; i rzekł:)
1För sångmästaren; av HERRENS tjänare David, som talade till HERREN denna sångs ord, när HERREN hade räddat honom från alla hans fienders hand och ur Sauls våld.
2Rozmiłuję się ciebie, Panie, mocy moja!
2Han sade: Hjärtligen kär har jag dig, HERRE, min starkhet,
3Pan opoką moją, twierdzą moją, i wybawicielem moim; Bóg mój skała moja, w nim będę ufał; tarcza moja, i róg zbawienia mego, ucieczka moja.
3HERRE, mitt bergfäste, min borg och min räddare, min Gud, min klippa, till vilken jag tager min tillflykt, min sköld och min frälsnings horn, mitt värn.
4Wzywałem Pana chwalebnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
4HERREN, den högtlovade, åkallar jag, och från mina fiender bliver jag frälst.
5Ogarnęły mię były boleści śmierci, a potoki niepobożnych zatrwożyły mię.
5Dödens band omvärvde mig, och fördärvets strömmar förskräckte mig.
6Boleści grobu ogarnęły mię były, zachwyciły mię sidła śmierci.
6Dödsrikets band omslöto mig, dödens snaror föllo över mig.
7W utrapieniu mojem wzywałem Pana, i wołałem do Boga mego; wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przed oblicznością jego przyszło do uszów jego.
7Men jag åkallade HERREN i min nöd och ropade till min Gud. Han hörde från sin himmelska boning min röst, och mitt rop inför honom kom till hans öron.
8Tedy się ziemia wzruszyła i zadrżała, a fundamenty gór zatrząsnęły się, i wzruszyły się od gniewu jego.
8Då skalv jorden och bävade, och bergens grundvalar darrade; de skakades, ty hans vrede var upptänd.
9Występował dym z nozdrzy jego, węgle się rozpaliły od niego.
9Rök steg upp från hans näsa och förtärande eld från hans mun; eldsglöd ljungade från honom.
10Nakłonił niebios, i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
10Och han sänkte himmelen och for ned, och töcken var under hans fötter.
11A wsiadłszy na Cheruba, latał; latał na skrzydłach wiatrowych.
11Han for på keruben och flög, han svävade på vindens vingar.
12Uczynił sobie z ciemności ukrycie, około siebie namiot swój z ciemnych wód, i z gęstych obłoków.
12Han gjorde mörker till sitt täckelse, till en hydda som omslöt honom; mörka vatten, tjocka moln.
13Od blasku przed nim rozeszły się obłoki jego, grad i węgle ogniste.
13Av glansen framför honom veko molnen undan; hagel föll, och eldsglöd for ned.
14I zagrzmiał na niebie Pan, a Najwyższy wydał głos swój, grad i węgle ogniste.
14Och HERREN dundrade i himmelen, den Högste lät höra sin röst; hagel föll, och eldsglöd for ned.
15Wypuścił strzały swe, i rozproszył ich, a błyskawicami gęstemi rozgromił ich.
15Han sköt sina pilar och förskingrade dem, ljungeldar i mängd och förvirrade dem.
16I okazały się głębokości wód, a odkryte są grunty świata na fukanie twoje, Panie! i na tchnienie wiatru nozdrzy twoich.
16Vattnens bäddar kommo i dagen, och jordens grundvalar blottades, för din näpst, o HERRE, för din vredes stormvind.
17Posławszy z wysokości zachwycił mię; wyciągnął mię z wód wielkich.
17Han räckte ut sin hand från höjden och fattade mig, han drog mig upp ur de stora vattnen.
18Wyrwał mię od mocnego nieprzyjaciela mego, i od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
18Han räddade mig från min starke fiende och från mina ovänner, ty de voro mig övermäktiga.
19Uprzedzili mię byli w dzieó utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
19De överföllo mig på min olyckas dag, men HERREN blev mitt stöd.
20Wywiódł mię na przestrzeóstwo; wyrwał mię, iż mię umiłował.
20Han förde mig ut på rymlig plats; han räddade mig, ty han hade behag till mig.
21Nagrodził mi Pan według sprawiedliwości mojej; według czystości rąk moich oddał mi.
21HERREN lönar mig efter min rättfärdighet; efter mina händers renhet vedergäller han mig.
22Bom strzegł dróg Paóskich, anim odstąpił niezbożnie od Boga mego.
22Ty jag höll mig på HERRENS vägar och avföll icke från min Gud i ogudaktighet;
23Bom miał wszystkie sądy jego przed oczyma memi, a ustaw jego nie odrzucałem od siebie.
23nej, alla hans rätter hade jag för ögonen, och hans stadgar lät jag icke vika ifrån mig.
24Owszem, byłem szczerym przed nim, a strzegłem się od nieprawości mojej.
24Så var jag ostrafflig inför honom och tog mig till vara för missgärning.
25Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich, która była przed oczyma jego.
25Därför vedergällde mig HERREN efter min rättfärdighet, efter mina händers renhet inför hans ögon.
26Ty, Panie! z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z mężem szczerym szczerze sobie postąpisz.
26Mot den fromme bevisar du dig from, mot en ostrafflig man bevisar du dig ostrafflig.
27Z uprzejmym uprzejmie się obejdziesz, a z przewrotnym przewrotnie sobie postąpisz;
27Mot den rene bevisar du dig ren, men mot den vrånge bevisar du dig avog.
28Albowiem ty lud utrapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz.
28Ty du frälsar ett betryckt folk, men stolta ögon ödmjukar du.
29Ty zaiste rozświecisz pochodnię moję; Pan, Bóg mój, oświeci ciemności moje.
29Ja, du låter min lampa brinna klart; HERREN, min Gud, gör mitt mörker ljuset.
30Gdyż z tobą przebiłem się przez wojsko, a z Bogiem moim przeskoczyłem mur.
30Ja, med dig kan jag nedslå härskaror, och med min Gud stormar jag murar.
31Droga Boża doskonała jest; słowo Paóskie jest ogniem wypławione. Tarczą jest wszystkich, którzy w nim ufają.
31Guds väg är ostrafflig; HERRENS tal är luttrat. En sköld är han för alla som taga sin tillflykt till honom.
32Bo któż jest Bóg, oprócz Pana? a kto opoką, oprócz Boga naszego?
32Ty vem är Gud förutom HERREN, och vem är en klippa utom vår Gud?
33On jest Bogiem, który mię opasuje mocą, a czyni prostą drogę moję.
33Gud, du som omgjordade mig med kraft och lät min väg vara lyckosam,
34Krzepi nogi moje jako jelenie, a na wysokich miejscach moich stawia mię.
34du som gjorde mina fötter såsom hindens och ställde mig på mina höjder,
35Çwiczy ręce moje do boju, tak, iż kruszę łuk miedziany ramionami swemi.
35du som lärde mina händer att strida och mina armar att spänna kopparbågen!
36Dałeś mi też tarcz zbawienia twego, a prawica twoja podpierała mię, i dobrotliwość twoja uwielmożyła mię.
36Du gav mig din frälsnings sköld, och din högra hand stödde mig, och ditt saktmod gjorde mig stor;
37Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak, że się nie zachwiały golenie moje.
37du skaffade rum för mina steg, där jag gick, och mina fötter vacklade icke.
38Goniłem nieprzyjaciół moich, a doścignąłem ich: i nie wróciłem się, ażem ich wytracił.
38Jag förföljde mina fiender och hann upp dem; jag vände icke tillbaka, förrän jag hade gjort ände på dem.
39Poraziłem ich tak, iż nie mogli powstać; upadli pod nogi moje.
39Jag slog dem, så att de icke mer kunde resa sig; de föllo under mina fötter.
40Tyś mię opasał mocą ku bitwie; powstawających przeciwko mnie obaliłeś pod mię.
40Du omgjordade mig med kraft till striden, du böjde mina motståndare under mig.
41Podałeś mi tył nieprzyjaciół moich, abym tych, którzy mię nienawidzą, wykorzenił.
41Mina fiender drev du på flykten för mig, och dem som hatade mig förgjorde jag.
42Wołalić, ale nie był, ktoby ich wybawił; do Pana, ale ich nie wysłuchał.
42De ropade, men det fanns ingen som frälste; till HERREN, men han svarade dem icke.
43I potarłem ich, jako proch od wiatru; jako błoto na ulicach podeptałem ich.
43Och jag stötte dem sönder till stoft för vinden, jag kastade ut dem såsom orenlighet på gatan.
44Wyrwałeś mię od zwad ludzkich, a postawiłeś mię głową narodom; lud, któregom nie znał, służył mi.
44Du räddade mig ur folkets strider, du satte mig till ett huvud över hedningar; folkslag som jag ej kände blevo mina tjänare.
45Skoro usłyszeli, byli mi posłuszni; cudzoziemcy obłudnie mi się poddawali.
45Vid blotta ryktet hörsammade de mig; främlingar visade mig underdånighet.
46Cudzoziemcy opadli, a drżeli w zamknieniach swoich.
46Ja, främlingarnas mod vissnade bort; med bävan övergåvo de sina borgar.
47Żyje Pan, błogosławiona opoka moja; przetoż niech będzie wywyższony Bóg zbawienia mego.
47HERREN lever! Lovad vare min klippa, och upphöjd vare min frälsnings Gud!
48Bóg jest, który mi zleca pomsty, i podbija mi narody.
48Gud, som har givit mig hämnd och tvingat folken under mig;
49Tyś wybawiciel mój od nieprzyjaciół moich; tyś mię nad powstawających przeciwko mnie wywyższył; od męża drapieżnego wyrwałeś mię.
49du som har befriat mig från mina fiender och upphöjt mig över mina motståndare, räddat mig från våldets man!
50Przetoż cię, Panie! będę wyznawał między narodami, a będę śpiewał imieniowi twemu.
50Fördenskull vill jag tacka dig bland hedningarna, HERRE, och lovsjunga ditt namn.
51Boś zacnie wybawił króla swego, a czynisz miłosierdzie pomazaócowi swemu Dawidowi, i nasieniu jego, aż na wieki.
51Ty du giver din konung stor seger och gör nåd mot din smorde, mot David och hans säd till evig tid.