¹(Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający.)

¹För sångmästaren; av Koras söner; en sång.

²Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.

²Gud, med våra öron hava vi hört, våra fäder hava förtäljt därom för oss: om den gärning du gjorde i deras dagar, i forntidens dagar.

³Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.

³Det var du som med din hand utrotade hedningarna, men planterade dem; du fördärvade andra folk, men dem lät du utbreda sig.

⁴Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.

⁴Ty icke med sitt svärd intogo de landet, och deras egen arm gav dem icke seger, utan din högra hand och din arm och ditt ansiktes ljus, ty du hade behag till dem.

⁵Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.

⁵Du, densamme, är min konung, o Gud; så tillsäg nu Jakob seger.

⁶Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.

⁶Med din hjälp kunna vi stöta ned våra ovänner och i ditt namn förtrampa våra motståndare.

⁷Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;

⁷Ty icke på min båge förlitar jag mig, och mitt svärd kan icke giva mig seger;

⁸Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.

⁸nej, du giver oss seger över våra ovänner, och dem som hata oss låter du komma på skam.

⁹Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzieó, a imię twoje na wieki wysławiamy. Sela.

⁹Gud lova vi alltid, och ditt namn prisa vi evinnerligen. Sela.

¹⁰Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.

¹⁰Och dock har du nu förkastat oss och låtit oss varda till blygd, och du drager icke ut med våra härar.

¹¹Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.

¹¹Du låter oss vika tillbaka för ovånnen, och de som hata oss taga sig byte.

¹²Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.

¹²Du låter oss bliva uppätna såsom får, och bland hedningarna han du förstrött oss.

¹³Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.

¹³Du säljer ditt folk för ett ringa pris, stor är icke den vinst du har gjort därpå.

¹⁴Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.

¹⁴Du låter oss bliva till smälek för våra grannar, till spott och hån för dem som bo omkring oss.

¹⁵Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.

¹⁵Du gör oss till ett ordspråk bland hedningarna, du låter folken skaka huvudet åt oss.

¹⁶Na każdy dzieó wstyd mój jest przedemną, a haóba twarzy mojej okrywa mię.

¹⁶Hela dagen är min smälek inför mig, och blygsel höljer mitt ansikte,

¹⁷Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.

¹⁷när jag hör smädarens och lastarens tal, när jag ser fienden och den hämndgirige.

¹⁸To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.

¹⁸Allt detta har kommit över oss, och vi hava dock icke förgätit dig, ej heller svikit ditt förbund.

¹⁹Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,

¹⁹Våra hjärtan avföllo icke, och våra steg veko ej av ifrån din väg,

²⁰Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.

²⁰så att du därför har krossat oss i schakalers land och övertäckt oss med dödsskugga.

²¹Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,

²¹Om vi hade förgätit vår Guds namn och uträckt våra händer till en främmande gud,

²²Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.

²²månne icke Gud skulle hava utrannsakat det, han som känner hjärtats lönnligheter?

²³Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzieó; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.

²³Nej, för din skull varda vi dödade hela dagen och bliva aktade såsom slaktfår.

²⁴Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.

²⁴Vakna upp; varför sover du, Herre? Vakna, förkasta oss icke för alltid.

²⁵Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?

²⁵Varför döljer du ditt ansikte och förgäter vårt lidande och trångmål?

²⁶Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.

²⁶Se, vår själ är nedböjd i stoftet, vår kropp ligger nedtryckt till jorden.

²⁷Powstaóże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.

²⁷Stå upp till vår hjälp, och förlossa oss för din nåds skull.