¹(Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy.)

¹För sångmästaren, efter »Liljor»; av David.

²Wybaw mię, o Boże! boć przyszły wody aż do duszy mojej.

²Fräls mig, Gud; ty vattnen tränga mig inpå livet.

³Pogrążony jestem w głębokiem błocie, gdzie dna niemasz; przyszedłem w głębokości wód, a nawałność ich porwała mię.

³Jag har sjunkit ned i djup dy, där ingen botten är; jag har kommit i djupa vatten, och svallet vill fördränka mig.

⁴Spracowałem się wołając, wyschło gardło moje; ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mojego.

⁴Jag har ropat mig trött, min strupe är förtorkad; mina ögon försmäkta av förbidan efter min Gud.

⁵Więcej jest tych, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny, niż włosów na głowie mojej; zmocnili się ci, którzy mię wygubić usiłują, a są nieprzyjaciółmi mymi niesłusznie; czegom nie wydarł, musiałem nagradzać.

⁵Flera än håren på mitt huvud äro de som hata mig utan sak; många äro de som vilja förgöra mig, de som äro mina fiender utan skäl; vad jag icke har rövat, det måste jag gälda.

⁶Boże! ty znasz głupstwo moje, a występki moje nie są tajne przed tobą.

⁶Du, o Gud, känner min dårskap, och mina skulder äro icke förborgade för dig.

⁷Niechajże nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy na cię oczekują, Panie, Panie zastępów! niech nie przychodzą dla mnie do haóby ci, którzy cię szukają, o Boże Izraelski!

⁷Låt icke i mig dem komma på skam, som förbida dig, Herre, HERRE Sebaot; Låt icke i mig dem varda till blygd, som söka dig, du Israels Gud.

⁸Bo dla ciebie ponoszę urąganie, a zelżywość okryła oblicze moje.

⁸Ty för din skull bär jag smälek, för din skull höljer blygsel mitt ansikte;

⁹Stałem się obcym braciom moim, a cudzoziemcem synom matki mojej,

⁹främmande har jag blivit för mina bröder och en främling för min moders barn.

¹⁰Przeto, że gorliwość domu twego zżarła mię, a urąganie urągających tobie przypadło na mię.

¹⁰Ty nitälskan för ditt hus har förtärt mig, och dina smädares smädelser hava fallit över mig.

¹¹Gdym płakał i trapił postem duszę moję, stało mi się to pohaóbienie.

¹¹Jag grät, ja, min själ grät under fasta, men det blev mig till smälek.

¹²Gdym wziął na się wór miasto szaty, byłem u nich przypowieścią.

¹²Jag klädde mig i sorgdräkt, men jag blev för dem ett ordspråk.

¹³Mówili o mnie ci, którzy siedzieli w bramie, a byłem piosnką u tych, którzy pili mocny napój.

¹³Om mig tassla de, när de sitta i porten; i dryckeslag göra de visor om mig.

¹⁴Ale jaobracam modlitwę moję do ciebie, Panie! czas jest upodobania twego; o Boże! według wielkości miłosierdzia twego wysłuchajże mię, dla prawdy zbawienia twego.

¹⁴Men jag kommer med min bön till dig, HERRE, i behaglig tid, genom din stora nåd, o Gud; svara mig i din frälsande trofasthet.

¹⁵Wyrwij mię z błota, abym nie był pogrążony; niech będę wyrwany od tych, którzy mię nienawidzą, jako z głębokości wód;

¹⁵Rädda mig ur dyn, så att jag icke sjunker ned; låt mig bliva räddad från dem som hata mig och från de djupa vattnen.

¹⁶Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.

¹⁶Låt icke vattensvallet fördränka mig eller djupet uppsluka mig; och låt ej graven tillsluta sitt gap över mig.

¹⁷Wysłuchajże mię, Panie! boć dobre jest miłosierdzie twoje; według wielkiej litości twojej wejrzyj na mię.

¹⁷Svara mig, HERRE, ty god är din nåd; vänd dig till mig efter din stora barmhärtighet.

¹⁸Nie zakrywajże oblicza twego od sługi swego, bom jest w utrapieniu; pośpieszże się, wysłuchaj mię.

¹⁸Fördölj icke ditt ansikte för din tjänare, ty jag är i nöd; skynda att svara mig.

¹⁹Przybliż się do duszy mojej, a wybaw ją; dla nieprzyjaciół moich odkup mię.

¹⁹Kom till min själ och förlossa henne; befria mig för mina fienders skull.

²⁰Ty znasz pohaóbienie moje, i zelżywość moję, i wstyd mój: przed tobąć są wszyscy nieprzyjaciele moi.

²⁰Du känner min smälek, min skam och blygd; du ser alla mina ovänner.

²¹Pohaóbienie pokruszyło serce moje, z czegom był żałośny; oczekiwałem, azaliby się mię kto użalił, ale nikt nie był; azaliby mię kto pocieszył, alem nie znalazł.

²¹Smälek har krossat mitt hjärta, så att jag är vanmäktig; jag väntade på medlidande, men där var intet, och på tröstare, men jag fann ingen.

²²Owszem, miasto pokarmu podali mi żółć, a w pragnieniu mojem napoili mię octem.

²²De gåvo mig galla att äta, och ättika att dricka, i min törst.

²³Niechajże im będzie stół ich przed nimi sidłem, a szczęście ich na upadek.

²³Må deras bord framför dem bliva till en snara och till ett giller, bäst de gå där säkra;

²⁴Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli, a biodra ich niech się zawżdy chwieją.

²⁴må deras ögon förmörkas, så att de icke se; gör deras länder vacklande alltid.

²⁵Wylij na nich rozgniewanie swoje, a popędliwość gniewu twego niech ich ogarnie.

²⁵Gjut ut över dem din ogunst, och låt din vredes glöd hinna upp dem.

²⁶Niech będzie mieszkanie ich puste, w namiotach ich niech nikt nie mieszka.

²⁶Deras gård blive öde, ingen må finnas, som bor i deras hyddor,

²⁷Bo tego, któregoś ty ubił, prześladują, a o boleści poranionych twoich rozmawiają.

²⁷eftersom de förfölja dem som du själv har slagit och orda om huru de plågas, som du har stungit.

²⁸Przydajże nieprawość ku nieprawości ich, a niech nie przychodzą do sprawiedliwości twojej.

²⁸Låt dem gå från missgärning till missgärning, och låt dem icke komma till din rättfärdighet.

²⁹Niech będą wymazani z ksiąg żyjących, a z sprawiedliwymi niech nie będą zapisani.

²⁹Må de utplånas ur de levandes bok och icke varda uppskrivna bland de rättfärdiga.

³⁰Jamci utrapiony, i zbolały; lecz zbawienie twoje, Boże! na miejscu bezpiecznem postawi mię.

³⁰Men mig som är betryckt och plågad, mig skall din frälsning, o Gud, beskydda.

³¹Tedy będę chwalił imię Boże pieśnią, a będę je wielbił z dziękczynieniem.

³¹Jag vill lova Guds namn med sång och upphöja honom med tacksägelse.

³²A będzie to przyjemniejsze Panu, niżeli wół albo cielec rogaty z rozdzielonemi kopytami.

³²Det skall behaga HERREN bättre än någon tjur, något offerdjur med horn och klövar.

³³To widząc pokorni rozradują się, szukając Boga, a ożyje serce ich;

³³När de ödmjuka se det, skola de glädja sig; I som söken Gud, edra hjärtan skola leva.

³⁴Iż wysłuchiwa Pan ubogich, a więźniami swymi nie gardzi.

³⁴Ty HERREN lyssnar till de fattiga och föraktar icke sina fångna.

³⁵Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich rucha.

³⁵Honom love himmelen och jorden, havet och allt vad som rör sig däri.

³⁶Bógci zaiste zachowa Syon, i pobuduje miasta Judzkie; i będą tam mieszkać, a ziemię tę dziedzicznie otrzymają.

³⁶Ty Gud skall frälsa Sion, han skall bygga upp Juda städer; man skall bo i dem och besitta landet.

³⁷Także i nasienie sług jego dziedzicznie ją otrzyma, a którzy miłują imię jego, będą w niej mieszkać.

³⁷Hans tjänares barn skola få det till arvedel, och de som älska hans namn skola bo däri.