¹(Pieśó i psalm Asafowy.)

¹En sång, en psalm av Asaf.

²O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!

²Gud, var icke så tyst, tig icke och var icke så stilla, o Gud.

³Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.

³Ty se, dina fiender larma, och de som hata dig resa upp huvudet.

⁴Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;

⁴Mot ditt folk förehava de listiga anslag och rådslå mot dem som du beskyddar.

⁵Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.

⁵De säga: »Kom, låt oss utrota dem, så att de ej mer äro ett folk, och så att ingen mer tänker på Israels namn.»

⁶Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:

⁶Ty endräktigt rådslå dem med varandra, de sluta mot dig ett förbund:

⁷Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareóczyków,

⁷Edoms tält och ismaeliterna, Moab och hagariterna,

⁸Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyóczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;

⁸Gebal och Ammon och Amalek, filistéerna tillika med dem som bo i Tyrus;

⁹Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. Sela.

⁹Assur har ock slutit sig till dem, han har lånat sin arm åt Lots barn. Sela.

¹⁰Uczyóże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.

¹⁰Gör med dem såsom du gjorde med Midjan, såsom med Sisera och Jabin vid Kisons bäck,

¹¹Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.

¹¹dem som förgjordes vid En-Dor och blevo till gödning åt marken.

¹²Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;

¹²Låt det gå deras ädlingar såsom det gick Oreb och Seeb, och alla deras furstar såsom det gick Seba och Salmunna,

¹³Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.

¹³eftersom de säga: »Guds ängder vilja vi intaga åt oss.»

¹⁴Boże mój! uczyóże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.

¹⁴Min Gud, låt dem bliva såsom virvlande löv, såsom strå för vinden.

¹⁵Jako ogieó, który las pali, i jako płomieó, który zapala góry.

¹⁵Lik en eld som förbränner skog och lik en låga som avsvedjar berg

¹⁶Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.

¹⁶förfölje du dem med ditt oväder, och förskräcke du dem med din storm.

¹⁷Napełnij twarze ich pohaóbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!

¹⁷Gör deras ansikten fulla med skam, så att de söka ditt namn, o HERRE.

¹⁸Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohaóbieni niech zaginą.

¹⁸Ja, må de komma på skam och förskräckas till evig tid, må de få blygas och förgås.

¹⁹A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.

¹⁹Och må de förnimma att du allena bär namnet »HERREN», den Högste över hela jorden.