¹Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!

¹Du hämndens Gud, o HERRE, du hämndens Gud, träd fram i glans.

²Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.

²Res dig, du jordens domare, vedergäll de högmodiga vad de hava gjort.

³Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?

³Huru länge skola de ogudaktiga, o HERRE, huru länge skola de ogudaktiga triumfera?

⁴Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?

⁴Deras mun flödar över av fräckt tal; de förhäva sig, alla ogärningsmännen.

⁵Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?

⁵Ditt folk, o HERRE, krossa de, och din arvedel förtrycka de.

⁶Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?

⁶Änkor och främlingar dräpa de, och faderlösa mörda de.

⁷Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.

⁷Och de säga: »HERREN ser det icke, Jakobs Gud märker det icke.»

⁸Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?

⁸Märken själva, I oförnuftiga bland folket; I dårar, när kommen I till förstånd?

⁹Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?

⁹Den som har planterat örat, skulle han icke höra? Den som har danat ögat, skulle han icke se?

¹⁰Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.

¹⁰Den som håller hedningarna i tukt, skulle han icke straffa, han som lär människorna förstånd?

¹¹Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.

¹¹HERREN känner människornas tankar, han vet att de själva äro fåfänglighet.

¹²Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.

¹²Säll är den man som du, HERRE, undervisar, och som du lär genom din lag,

¹³Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.

¹³för att skaffa honom ro för olyckans dagar, till dess de ogudaktigas grav varder grävd.

¹⁴Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.

¹⁴Ty HERREN förskjuter icke sitt folk, och sin arvedel övergiver han icke.

¹⁵Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.

¹⁵Nej, rättfärdighet skall åter gälla i rätten, och alla rättsinniga skola hålla sig därtill.

¹⁶Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?

¹⁶Vem står upp till att försvara mig mot de onda, vem bistår mig mot ogärningsmännen?

¹⁷By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.

¹⁷Om HERREN icke vore min hjälp, så bodde min själ snart i det tysta.

¹⁸Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.

¹⁸När jag tänkte: »Min fot vacklar», då stödde mig din når, o HERRE:

¹⁹W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.

¹⁹När jag hade mycket bekymmer i mitt hjärta, då gladde din tröst min själ.

²⁰Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?

²⁰Kan fördärvets domarsäte hava gemenskap med dig, det säte där man över våld i lagens namn,

²¹Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?

²¹där de tränga den rättfärdiges själ och fördöma oskyldigt blod?

²²Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.

²²Men HERREN bliver för mig en borg, min Gud bliver min tillflykts klippa.

²³Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.

²³Och han låter deras fördärv vända tillbaka över dem och förgör dem för deras ondskas skull. Ja, HERREN, vår Gud, förgör dem.