¹Serce królewskie jest w ręce Paóskiej jako potoki wód; kędy chce, nakłoni je.

²Wszelka droga człowieka prosta jest przed oczyma jego; ale Pan, jest który serca waży.

³Czynić sprawiedliwość i sąd, bardziej się Panu podoba, niżeli ofiara.

⁴Wyniosłość oczu i nadętość serca, i oranie niepobożnych są grzechem.

⁵Myśli pracowitego pewne dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę.

⁶Zebrane skarby językiem kłamliwym są marnością pomijającą tych, którzy szukają śmierci.

⁷Drapiestwo niezbożnych potrwoży ich; bo nie chcieli czynić to, co było sprawiedliwego.

⁸Mąż, którego droga przewrotna, obcym jest; ale sprawa czystego jest prosta.

⁹Lepiej jest mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.

¹⁰Dusza niezbożnego pragnie złego, a przyjaciel jego nie bywa wdzięczny w oczach jego.

¹¹Gdy karzą naśmiewcę, prostak mędrszym bywa; a gdy roztropnie postępują z mądrym, przyjmuje naukę.

¹²Bóg daje przestrogę sprawiedliwemu na domie niezbożnika, który podwraca niezbożnych dla złości ich.

¹³Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany.

¹⁴Dar potajemnie dany uśmierza zapalczywość, i upominek w zanadrza włożony gniew wielki uspokaja.

¹⁵Radość się mnoży sprawiedliwemu, gdy się sąd odprawuje; ale strach tym, którzy czynią nieprawość.

¹⁶Człowiek błądzący z drogi mądrości w zebraniu umarłych odpoczywać będzie.

¹⁷Mąż, który dobrą myśl miłuje, staje się ubogim; a kto miłuje wino i olejki, nie zbogaci się.

¹⁸Niezbożnik będzie okupem za sprawiedliwego, a za uprzejmych przewrotnik.

¹⁹Lepiej mieszkać w ziemi pustej, niż z żoną swarliwą i gniewliwą.

²⁰Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.

²¹Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, znajduje żywot, sprawiedliwość i sławę.

²²Mądry ubiega miasto mocarzy, a burzy potęgę ufności ich.

²³Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków duszy swojej.

²⁴Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni.

²⁵Leniwego żądość zabija; bo ręce jego robić nie chcą.

²⁶Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy udziela, a nie szczędzi.

²⁷Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością, a dopieroż gdyby ją w grzechu ofiarował.

²⁸Świadek fałszywy zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie.

²⁹Mąż niezbożny zatwardza twarz swoję; ale uprzejmy sam sprawuje drogę swoję.

³⁰Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.

³¹Konia gotują na dzieó bitwy; ale od Pana jest wybawienie.