1Outra vez entrou numa sinagoga, e estava ali um homem que tinha uma das mãos atrofiada.
1Jezuz a yeas ur wech all er sinagogenn, hag e oa eno un den en devoa un dorn disec'het.
2E observavam-no para ver se no sábado curaria o homem, a fim de o acusarem.
2Hag ec'h eveshaent outañ da welout hag eñ a yac'hafe anezhañ, deiz ar sabad, evit e damall.
3E disse Jesus ao homem que tinha a mão atrofiada: Levanta-te e vem para o meio.
3Neuze e lavaras d'an den en devoa an dorn disec'het: En em zalc'h aze er c'hreiz.
4Então lhes perguntou: É lícito no sábado fazer bem, ou fazer mal? salvar a vida ou matar? Eles, porém, se calaram.
4Hag e lavaras dezho: Hag aotreet eo ober vad pe droug, e deizioù ar sabad, saveteiñ un den pe e lezel da goll? Hag int a davas.
5E olhando em redor para eles com indignação, condoendo-se da dureza dos seus corações, disse ao homem: Estende a tua mão. Ele estendeu, e lhe foi restabelecida.
5Neuze, o sellout outo gant fae, hag o vezañ glac'haret eus kaleter o c'halon, e lavaras d'an den-se: Astenn da zorn. Hag ec'h astennas anezhañ, hag e teuas yac'h [evel egile].
6E os fariseus, saindo dali, entraram logo em conselho com os herodianos contra ele, para o matarem.
6Ar farizianed, o vezañ aet er-maez, a zalc'has raktal kuzul gant an herodianed a-enep dezhañ, evit e lakaat da vervel.
7Jesus, porém, se retirou com os seus discípulos para a beira do mar; e uma grande multidão dos da Galiléia o seguiu; também da Judéia,
7Neuze Jezuz en em dennas gant e ziskibien war-zu ar mor, hag ul lod bras a dud a heulie anezhañ eus Galilea, eus Judea,
8e de Jerusalém, da Iduméia e de além do Jordão, e das regiões de Tiro e de Sidom, grandes multidões, ouvindo falar de tudo quanto fazia, vieram ter com ele.
8eus Jeruzalem, eus Idumea, hag eus an tu all d'ar Jordan. Hag ar re a oa diwar-dro Tir ha Sidon, o vezañ klevet komz eus an traoù bras a reas, a zeuas e niver bras war-zu ennañ.
9Recomendou, pois, a seus discípulos que se lhe preparasse um barquinho, por causa da multidão, para que não o apertasse;
9Eñ a lavaras d'e ziskibien derc'hel prest ur vag dezhañ, abalamour d'ar bobl vras-se, gant aon na vije re wasket ganto.
10porque tinha curado a muitos, de modo que todos quantos tinham algum mal arrojavam-se a ele para lhe tocarem.
10Rak kalz anezho en devoa yac'haet, en hevelep doare ma en em daole warnañ, evit stekiñ outañ, kement en devoa ur c'hleñved.
11E os espíritos imundos, quando o viam, prostravam-se diante dele e clamavam, dizendo: Tu és o Filho de Deus.
11Ha pa wele an speredoù hudur anezhañ, e taoulinent dirazañ hag e krient: Te eo Mab Doue!
12E ele lhes advertia com insistência que não o dessem a conhecer.
12Met eñ a c'hourc'hemenne start dezho na zisklêrjent ket anezhañ.
13Depois subiu ao monte, e chamou a si os que ele mesmo queria; e vieram a ele.
13Pignat a reas neuze war ur menez, hag e c'halvas ar re a felle dezhañ, hag e teujont d'e gavout.
14Então designou doze para que estivessem com ele, e os mandasse a pregar;
14Hag e lakaas daouzek anezho, da vezañ gantañ, evit o c'has da brezeg,
15e para que tivessem autoridade de expulsar os demônios.
15hag evit kaout ar galloud [da yac'haat ar re glañv ha] da gas kuit an diaoulien.
16Designou, pois, os doze, a saber: Simão, a quem pôs o nome de Pedro;
16Bez' e oant: Simon, ma roas an anv a Bêr dezhañ;
17Tiago, filho de Zebedeu, e João, irmão de Tiago, aos quais pôs o nome de Boanerges, que significa: Filhos do trovão;
17Jakez mab Zebedea, ha Yann breur Jakez, ma roas an anv a Voanergez dezho, da lavarout eo, mibien ar c'hurun;
18André, Filipe, Bartolomeu, Mateus, Tomé, Tiago, filho de Alfeu, Tadeu, Simão, o cananeu,
18Andrev, Filip, Bartolome, Mazhev, Tomaz, Jakez mab Alfe, Tadde, Simon ar C'hananeat,
19e Judas Iscariotes, aquele que o traiu.
19ha Judaz Iskariod, a oa an hini en gwerzhas. Neuze e tistrojont d'an ti;
20Depois entrou numa casa. E afluiu outra vez a multidão, de tal modo que nem podiam comer.
20ar bobl en em zastumas a-nevez eno, en hevelep doare ma ne c'hellent ket memes kemer o fred.
21Quando os seus ouviram isso, saíram para o prender; porque diziam: Ele está fora de si.
21E gerent, o vezañ klevet kement-se, a yeas evit e gemer, rak lavarout a raent: Diskiantet eo.
22E os escribas que tinham descido de Jerusalém diziam: Ele está possesso de Belzebu; e: É pelo príncipe dos demônios que expulsa os demônios.
22Hag ar skribed, a oa diskennet eus Jeruzalem, a lavare: Trec'het eo gant Beelzebul; kas a ra kuit an diaoulien dre briñs an diaoulien.
23Então Jesus os chamou e lhes disse por parábolas: Como pode Satanás expulsar Satanás?
23Met Jezuz, o vezañ o galvet, a lavaras dezho dre barabolennoù: Penaos e c'hell Satan kas Satan kuit?
24Pois, se um reino se dividir contra si mesmo, tal reino não pode subsistir;
24Mar bez ur rouantelezh a-enep dezhi hec'h-unan, ne c'hell ket ar rouantelezh-se padout;
25ou, se uma casa se dividir contra si mesma, tal casa não poderá subsistir;
25ha mar bez un ti a-enep dezhañ e-unan, ne c'hell ket an ti-se padout;
26e se Satanás se tem levantado contra si mesmo, e está dividido, tampouco pode ele subsistir; antes tem fim.
26evel-se, mar sav Satan a-enep dezhañ e-unan ha mar deo dizunvan, ne c'hell ket padout, met e ziwezh eo.
27Pois ninguém pode entrar na casa do valente e roubar-lhe os bens, se primeiro não amarrar o valente; e então lhe saqueará a casa.
27Den ne c'hell mont e ti un den kreñv ha preizhañ e vadoù, nemet en defe da gentañ ereet an den kreñv-se; neuze e preizho e di.
28Em verdade vos digo: Todos os pecados serão perdoados aos filhos dos homens, bem como todas as blasfêmias que proferirem;
28Me a lavar deoc'h e gwirionez, penaos pep pec'hed a vo pardonet da vugale an dud, kenkoulz hag ar gwallgomzoù m'o devo touet drezo;
29mas aquele que blasfemar contra o Espírito Santo, nunca mais terá perdão, mas será réu de pecado eterno.
29met piv bennak en devo gwallgomzet a-enep ar Spered-Santel, n'en devo biken a bardon; met dalc'het e vo dindan ar varn peurbadus.
30Porquanto eles diziam: Está possesso de um espírito imundo.
30Jezuz a gomze evel-se, abalamour ma lavarent: Dalc'het eo gant ur spered hudur.
31Chegaram então sua mãe e seus irmãos e, ficando da parte de fora, mandaram chamá-lo.
31E vreudeur hag e vamm a erruas eta, hag oc'h en em zerc'hel er-maez, e kasjont d'e c'hervel;
32E a multidão estava sentada ao redor dele, e disseram-lhe: Eis que tua mãe e teus irmãos estão lá fora e te procuram.
32ar bobl a oa azezet en-dro dezhañ, hag e voe lavaret dezhañ: Setu, da vamm ha da vreudeur a zo er-maez aze o c'houlenn ac'hanout.
33Respondeu-lhes Jesus, dizendo: Quem é minha mãe e meus irmãos!
33Met eñ a respontas: Piv eo va mamm, piv eo va breudeur?
34E olhando em redor para os que estavam sentados � roda de si, disse: Eis aqui minha mãe e meus irmãos!
34Hag o teurel e zaoulagad war ar re a oa en-dro dezhañ, e lavaras: Setu va mamm ha va breudeur.
35Pois aquele que fizer a vontade de Deus, esse é meu irmão, irmã e mãe.
35Rak piv bennak a ra bolontez Doue, hennezh eo va breur ha va c'hoar ha va mamm.