Portuguese: Almeida Atualizada

Breton: Gospels

Matthew

22

1Então Jesus tornou a falar-lhes por parábolas, dizendo:
1Jezuz o komz, a lavaras a-nevez dezho dre barabolennoù:
2O reino dos céus é semelhante a um rei que celebrou as bodas de seu filho.
2Rouantelezh an neñvoù a zo heñvel ouzh ur roue hag a reas ur goan-eured evit e vab.
3Enviou os seus servos a chamar os convidados para as bodas, e estes não quiseram vir.
3Kas a reas e vevelien da c'hervel ar re a oa bet pedet d'an eured; met ne felle ket dezho dont.
4Depois enviou outros servos, ordenando: Dizei aos convidados: Eis que tenho o meu jantar preparado; os meus bois e cevados já estão mortos, e tudo está pronto; vinde �s bodas.
4Kas a reas adarre mevelien all, en ur lavarout: Lavarit d'ar re a zo bet pedet: Setu, va lein am eus fichet, lazhet em eus va ejened ha va loened lard, pep tra a zo prest, deuit d'an eured.
5Eles, porém, não fazendo caso, foram, um para o seu campo, outro para o seu negócio;
5Met ne rejont van ebet ouzh kement-se, hag ez ejont, unan d'e bark, unan all d'e genwerzh,
6e os outros, apoderando-se dos servos, os ultrajaram e mataram.
6ha re all a grogas en e vevelien, o gwallgasas hag o lazhas.
7Mas o rei encolerizou-se; e enviando os seus exércitos, destruiu aqueles homicidas, e incendiou a sua cidade.
7Ar roue a yeas droug ennañ, hag o vezañ kaset e soudarded, e lakaas da vervel al lazherien-se, hag e tevas o c'hêr.
8Então disse aos seus servos: As bodas, na verdade, estão preparadas, mas os convidados não eram dignos.
8Neuze e lavaras d'e vevelien: An eured a zo prest, met ar re a oa bet pedet dezhi ne oant ket din anezhi.
9Ide, pois, pelas encruzilhadas dos caminhos, e a quantos encontrardes, convidai-os para as bodas.
9It eta er c'hroazhentoù, ha galvit d'an eured an holl re a gavot.
10E saíram aqueles servos pelos caminhos, e ajuntaram todos quantos encontraram, tanto maus como bons; e encheu-se de convivas a sala nupcial.
10E vevelien, o vezañ aet dre an hentoù, a zastumas kement a gavjont, mat ha fall, ha sal an eured a voe leuniet gant tud ouzh taol.
11Mas, quando o rei entrou para ver os convivas, viu ali um homem que não trajava veste nupcial;
11Ar roue, o vezañ deuet evit gwelout ar re a oa ouzh taol, a welas eno un den n'en devoa ket gwisket un dilhad eured.
12e perguntou-lhe: Amigo, como entraste aqui, sem teres veste nupcial? Ele, porém, emudeceu.
12Lavarout a reas dezhañ: Va mignon, penaos out deuet amañ hep kaout un dilhad eured? Eñ a chomas mut.
13Ordenou então o rei aos servos: Amarrai-o de pés e mãos, e lançai-o nas trevas exteriores; ali haverá choro e ranger de dentes.
13Neuze ar roue a lavaras d'ar vevelien: Ereit e zaouarn hag e dreid, ha taolit eñ en deñvalijenn a-ziavaez, e-lec'h ma vo goueladegoù ha grigoñsadegoù-dent.
14Porque muitos são chamados, mas poucos escolhidos.
14Rak kalz a zo galvet, met nebeut a zo dibabet.
15Então os fariseus se retiraram e consultaram entre si como o apanhariam em alguma palavra;
15Neuze ar farizianed a yeas d'en em guzuliañ war an doare d'e dapout en e gomzoù.
16e enviaram-lhe os seus discípulos, juntamente com os herodianos, a dizer; Mestre, sabemos que és verdadeiro, e que ensinas segundo a verdade o caminho de Deus, e de ninguém se te dá, porque não olhas a aparência dos homens.
16Kas a rejont d'e gavout o diskibien gant an herodianed, da lavarout dezhañ: Mestr, gouzout a reomp penaos out gwirion ha penaos e kelennez hent Doue hervez ar wirionez, hep ober van eus den ebet, rak ne sellez ket ouzh diavaez an dud.
17Dize-nos, pois, que te parece? É lícito pagar tributo a César, ou não?
17Lavar deomp eta petra a soñjez: Ha dleet eo paeañ ar gwir da Gezar, pe n'eo ket?
18Jesus, porém, percebendo a sua malícia, respondeu: Por que me experimentais, hipócritas?
18Met Jezuz, oc'h anavezout o fallentez, a lavaras dezho: Perak e temptit ac'hanon, pilpouzed?
19Mostrai-me a moeda do tributo. E eles lhe apresentaram um denário.
19Diskouezit din ar moneiz ma vez paeet ar gwir gantañ. Hag e rojont dezhañ un diner.
20Perguntou-lhes ele: De quem é esta imagem e inscrição?
20Goulenn a reas outo: Eus piv eo ar skeud hag ar skrid-mañ?
21Responderam: De César. Então lhes disse: Dai, pois, a César o que é de César, e a Deus o que é de Deus.
21Int a lavaras dezhañ: Eus Kezar. Neuze e lavaras dezho: Roit eta da Gezar ar pezh a zo da Gezar, ha da Zoue ar pezh a zo da Zoue.
22Ao ouvirem isso, ficaram admirados; e, deixando-o, se retiraram.
22Souezhet eus ar pezh a glevjont, e lezjont anezhañ hag ez ejont kuit.
23No mesmo dia vieram alguns saduceus, que dizem não haver ressurreição, e o interrogaram, dizendo:
23An hevelep devezh, ar sadukeiz, hag a lavar n'eus ket a adsavidigezh a varv, a zeuas da gavout Jezuz, hag a reas outañ ar goulenn-mañ:
24Mestre, Moisés disse: Se morrer alguém, não tendo filhos, seu irmão casará com a mulher dele, e suscitará descendência a seu irmão.
24Mestr, Moizez en deus lavaret: Mar marv unan bennak hep bugale, e vreur a zimezo d'e intañvez, evit sevel lignez d'e vreur.
25Ora, havia entre nós sete irmãos: o primeiro, tendo casado, morreu: e, não tendo descendência, deixou sua mulher a seu irmão;
25Bez' e oa en hon touez seizh breur. An hini kentañ a zimezas hag a varvas; hag evel n'en devoa ket a vugale, e lezas e wreg d'e vreur.
26da mesma sorte também o segundo, o terceiro, até o sétimo.
26En hevelep doare e c'hoarvezas gant an eil, an trede, betek ar seizhvet.
27depois de todos, morreu também a mulher.
27Ha d'an diwezhañ-holl, ar wreg a varvas ivez.
28Portanto, na ressurreição, de qual dos sete será ela esposa, pois todos a tiveram?
28Da behini ar seizh-se e vo gwreg, en adsavidigezh a varv? Rak eo bet dezho holl.
29Jesus, porém, lhes respondeu: Errais, não compreendendo as Escrituras nem o poder de Deus;
29Jezuz, a respontas dezho: En dallentez oc'h, dre n'anavezit ket ar Skriturioù, na galloud Doue.
30pois na ressurreição nem se casam nem se dão em casamento; mas serão como os anjos no céu.
30Rak en adsavidigezh a varv, ar wazed n'o devo ket a wragez, nag ar gwragez a ezhec'h, met bez' e vint evel aeled Doue en neñv.
31E, quanto � ressurreição dos mortos, não lestes o que foi dito por Deus:
31Met diwar-benn an adsavidigezh a varv, ha n'hoc'h eus ket lennet ar pezh en deus Doue lavaret deoc'h:
32Eu sou o Deus de Abraão, o Deus de Isaque, e o Deus de Jacó? Ora, ele não é Deus de mortos, mas de vivos.
32Me eo Doue Abraham, Doue Izaak, ha Doue Jakob? Doue n'eo ket Doue ar re varv, met Doue ar re vev.
33E as multidões, ouvindo isso, se maravilhavam da sua doutrina.
33Ar bobl a selaoue, hag a voe souezhet gant kelennadurezh Jezuz.
34Os fariseus, quando souberam, que ele fizera emudecer os saduceus, reuniram-se todos;
34Ar farizianed, o vezañ klevet penaos en devoa lakaet da devel ar sadukeiz, en em zastumas,
35e um deles, doutor da lei, para o experimentar, interrogou- o, dizendo:
35hag unan anezho, doktor eus al lezenn, a reas ar goulenn-mañ outañ, evit e demptañ:
36Mestre, qual é o grande mandamento na lei?
36Mestr, pehini eo ar brasañ gourc'hemenn eus al lezenn?
37Respondeu-lhe Jesus: Amarás ao Senhor teu Deus de todo o teu coração, de toda a tua alma, e de todo o teu entendimento.
37Jezuz a respontas dezhañ: Karout a ri an Aotrou da Zoue, eus da holl galon, eus da holl ene, hag eus da holl soñj.
38Este é o grande e primeiro mandamento.
38Hennezh eo ar c'hentañ hag ar brasañ eus ar gourc'hemennoù.
39E o segundo, semelhante a este, é: Amarás ao teu próximo como a ti mesmo.
39Ha setu an eil a zo heñvel outañ: Karout a ri da nesañ eveldout da-unan.
40Destes dois mandamentos dependem toda a lei e os profetas.
40Eus an daou c'hourc'hemenn-se, e talc'h an holl lezenn hag ar brofeded.
41Ora, enquanto os fariseus estavam reunidos, interrogou-os Jesus, dizendo:
41Evel ma oa ar farizianed en em zastumet, Jezuz a reas ur goulenn outo,
42Que pensais vós do Cristo? De quem é filho? Responderam-lhe: De Davi.
42o lavarout: Petra a soñjit eus ar C'hrist? Da biv eo mab? Int a lavaras dezhañ: Da Zavid.
43Replicou-lhes ele: Como é então que Davi, no Espírito, lhe chama Senhor, dizendo:
43Jezuz a lavaras dezho: Penaos eta e c'halv David anezhañ, dre ar Spered, e Aotrou, pa lavar:
44Disse o Senhor ao meu Senhor: Assenta-te � minha direita, até que eu ponha os teus inimigos de baixo dos teus pés?
44An Aotrou en deus lavaret da'm Aotrou: Azez a-zehou din, betek ma em bo graet eus da enebourien ur skabell dindan da dreid.
45Se Davi, pois, lhe chama Senhor, como é ele seu filho?
45Mar galv eta David e-unan anezhañ Aotrou, penaos eo-eñ e vab?
46E ninguém podia responder-lhe palavra; nem desde aquele dia jamais ousou alguém interrogá-lo.
46Ha den ne c'hellas respont ur ger dezhañ. Adalek an deiz-se, hini ne gredas mui ober goulenn ebet outañ.