¹Tendo Jesus entrado, num sábado, em casa de um dos chefes dos fariseus para comer pão, eles o estavam observando.

¹Kaj kiam li eniris en sabato en la domon de unu reganto de la Fariseoj, por mangxi panon, ili lin observis.

²Achava-se ali diante dele certo homem hidrópico.

²Kaj jen antaux li estis unu hidropsulo.

³E Jesus, tomando a palavra, falou aos doutores da lei e aos fariseus, e perguntou: É lícito curar no sábado, ou não?

³Kaj respondante, Jesuo parolis al la legxistoj kaj la Fariseoj, kaj diris:CXu estas permesate sanigi en sabato, aux ne?

⁴Eles, porém, ficaram calados. E Jesus, pegando no homem, o curou, e o despediu.

⁴Sed ili silentis. Kaj li prenis lin kaj sanigis lin, kaj forliberigis lin.

⁵Então lhes perguntou: Qual de vós, se lhe cair num poço um filho, ou um boi, não o tirará logo, mesmo em dia de sábado?

⁵Kaj li diris al ili:Kiu el vi havos azenon aux bovon, falintan en puton, kaj ne tuj eltiros gxin en sabata tago?

⁶A isto nada puderam responder.

⁶Kaj ili ne povis respondi al tio.

⁷Ao notar como os convidados escolhiam os primeiros lugares, propôs-lhes esta parábola:

⁷Kaj li parolis parabolon al la invititoj, vidinte, kiel ili elektas la cxefajn sidlokojn; li diris al ili:

⁸Quando por alguém fores convidado �s bodas, não te reclines no primeiro lugar; não aconteça que esteja convidado outro mais digno do que tu;

⁸Kiam vi estas invitita de iu al edzigxa festo, ne sidigxu en la cxefa loko, por ke ne okazu, ke iu, pli honorinda ol vi, estas de li invitita;

⁹e vindo o que te convidou a ti e a ele, te diga: Dá o lugar a este; e então, com vergonha, tenhas de tomar o último lugar.

⁹kaj tiu, kiu invitis vin kaj lin, venos, kaj diros al vi:Cedu lokon al cxi tiu; kaj tiam vi komencos kun honto preni la lastan lokon.

¹⁰Mas, quando fores convidado, vai e reclina-te no último lugar, para que, quando vier o que te convidou, te diga: Amigo, sobe mais para cima. Então terás honra diante de todos os que estiverem contigo � mesa.

¹⁰Sed kiam vi estas invitita, iru kaj sidigxu en la lasta loko; kaj tiel, kiam venos tiu, kiu vin invitis, li diros al vi:Amiko, iru pli alten; tiam vi havos honoron antaux cxiuj, kiuj sidas kun vi.

¹¹Porque todo o que a si mesmo se exaltar será humilhado, e aquele que a si mesmo se humilhar será exaltado.

¹¹CXar cxiu, kiu sin altigas, estos humiligita, kaj kiu sin humiligas, tiu estos altigita.

¹²Disse também ao que o havia convidado: Quando deres um jantar, ou uma ceia, não convides teus amigos, nem teus irmãos, nem teus parentes, nem os vizinhos ricos, para que não suceda que também eles te tornem a convidar, e te seja isso retribuído.

¹²Kaj li diris al tiu, kiu lin invitis:Kiam vi faras tagmangxon aux vespermangxon, ne voku viajn amikojn, nek viajn fratojn, nek viajn parencojn, nek viajn ricxajn najbarojn, por ke ne okazu, ke ili ankaux invitos vin, kaj vi ricevos rekompencon.

¹³Mas quando deres um banquete, convida os pobres, os aleijados, os mancos e os cegos;

¹³Sed kiam vi faras festenon, invitu malricxulojn, kriplulojn, lamulojn, blindulojn;

¹⁴e serás bem-aventurado; porque eles não têm com que te retribuir; pois retribuído te será na ressurreição dos justos.

¹⁴kaj vi estos felicxa, cxar ili ne povas rekompenci vin, sed vi rekompencigxos en la relevigxo de la justuloj.

¹⁵Ao ouvir isso um dos que estavam com ele � mesa, disse-lhe: Bem-aventurado aquele que comer pão no reino de Deus.

¹⁵Kaj auxdinte tion, unu el la kunsidantoj diris al li:Felicxa estas tiu, kiu mangxos panon en la regno de Dio.

¹⁶Jesus, porém, lhe disse: Certo homem dava uma grande ceia, e convidou a muitos.

¹⁶Sed li diris al li:Unu viro faris grandan vespermangxon, kaj invitis multajn;

¹⁷E � hora da ceia mandou o seu servo dizer aos convidados: vinde, porque tudo já está preparado.

¹⁷kaj en la horo de la festeno li elsendis sian serviston, por diri al la invititoj:Venu, cxar cxio estas jam preta.

¹⁸Mas todos � uma começaram a escusar-se. Disse-lhe o primeiro: Comprei um campo, e preciso ir vê-lo; rogo-te que me dês por escusado.

¹⁸Kaj cxiuj tiel same komencis peti pri indulgo. La unua diris al li:Mi acxetis kampon, kaj mi nepre devas eliri, por gxin vidi; mi petas, kalkulu al mi indulgon.

¹⁹Outro disse: Comprei cinco juntas de bois, e vou experimentá-los; rogo-te que me dês por escusado.

¹⁹Alia diris:Mi acxetis kvin jugojn da bovoj, kaj mi iras, por ilin provi; mi petas, kalkulu al mi indulgon.

²⁰Ainda outro disse: Casei-me e portanto não posso ir.

²⁰Kaj alia diris:Mi edzigxis kun edzino, kaj tial mi ne povas veni.

²¹Voltou o servo e contou tudo isto a seu senhor: Então o dono da casa, indignado, disse a seu servo: Sai depressa para as ruas e becos da cidade e traze aqui os pobres, os aleijados, os cegos e os coxos.

²¹Kaj la servisto revenis, kaj rakontis tion al sia mastro. Tiam ekkoleris la mastro, kaj diris al sia servisto:Eliru rapide sur la stratojn kaj irejojn de la urbo, kaj alkonduku cxi tien la malricxulojn kaj kriplulojn kaj blindulojn kaj lamulojn.

²²Depois disse o servo: Senhor, feito está como o ordenaste, e ainda há lugar.

²²Kaj la servisto diris:Sinjoro, estas farita tio, kion vi ordonis, kaj ankoraux estas loko.

²³Respondeu o senhor ao servo: Sai pelos caminhos e valados, e obriga-os a entrar, para que a minha casa se encha.

²³Kaj la sinjoro diris al la servisto:Eliru sur la vojojn kaj kamplimojn, kaj devigu ilin enveni, por ke mia domo plenigxu.

²⁴Pois eu vos digo que nenhum daqueles homens que foram convidados provará a minha ceia.

²⁴CXar mi diras al vi, ke neniu el tiuj viroj invititaj gustumos mian vespermangxon.

²⁵Ora, iam com ele grandes multidões; e, voltando-se, disse-lhes:

²⁵Kaj grandaj homamasoj iris kun li, kaj li sin turnis, kaj diris al ili:

²⁶Se alguém vier a mim, e não aborrecer a pai e mãe, a mulher e filhos, a irmãos e irmãs, e ainda também � própria vida, não pode ser meu discípulo.

²⁶Se iu venas al mi, kaj ne malamas sian patron kaj sian patrinon kaj sian edzinon kaj siajn infanojn kaj fratojn kaj fratinojn, kaj ecx ankaux sian vivon, li ne povas esti mia discxiplo.

²⁷Quem não leva a sua cruz e não me segue, não pode ser meu discípulo.

²⁷Kiu ne portas sian krucon kaj ne sekvas min, tiu ne povas esti mia discxiplo.

²⁸Pois qual de vós, querendo edificar uma torre, não se senta primeiro a calcular as despesas, para ver se tem com que a acabar?

²⁸CXar kiu el vi, dezirante konstrui turon, unue ne sidigxas, por kalkuli la koston, cxu li havas suficxe, por fini gxin?

²⁹Para não acontecer que, depois de haver posto os alicerces, e não a podendo acabar, todos os que a virem comecem a zombar dele,

²⁹Por ke, kiam li metis la fundamenton kaj ne povas gxin fini, cxiuj vidantoj ne komencu moki lin,

³⁰dizendo: Este homem começou a edificar e não pode acabar.

³⁰dirante:CXi tiu homo komencis konstrui, sed ne povis fini.

³¹Ou qual é o rei que, indo entrar em guerra contra outro rei, não se senta primeiro a consultar se com dez mil pode sair ao encontro do que vem contra ele com vinte mil?

³¹Kaj kiu regxo, ekirante, por renkonti en batalo alian regxon, unue ne sidigxos, por konsiligxi, cxu li povas kun dek mil renkonti tiun, kiu venas kontraux li kun dudek mil?

³²No caso contrário, enquanto o outro ainda está longe, manda embaixadores, e pede condições de paz.

³²Aux alie, dum la alia estas tre malproksime, li alsendas ambasadorojn kaj demandas pri paco.

³³Assim, pois, todo aquele dentre vós que não renuncia a tudo quanto possui, não pode ser meu discípulo.

³³Kiu do el vi ne forlasas cxiujn siajn posedajxojn, tiu ne povas esti mia discxiplo.

³⁴Bom é o sal; mas se o sal se tornar insípido, com que se há de restaurar-lhe o sabor?

³⁴Salo do estas bona, sed se ecx la salo sengustigxis, per kio gxi estos spicata?

³⁵Não presta nem para terra, nem para adubo; lançam-no fora. Quem tem ouvidos para ouvir, ouça.

³⁵GXi tauxgas nek por la tero nek por sterkejo; oni gxin forjxetas. Kiu havas orelojn por auxdi, tiu auxdu.