¹Quando saía do templo, disse-lhe um dos seus discípulos: Mestre, olha que pedras e que edifícios!

¹Kaj dum li eliris el la templo, unu el liaj discxiploj diris al li:Majstro, jen kiaj sxtonoj kaj kiaj konstruajxoj!

²Ao que Jesus lhe disse: Vês estes grandes edifícios? Não se deixará aqui pedra sobre pedra que não seja derribada.

²Kaj Jesuo diris al li:CXu vi vidas cxi tiujn grandajn konstruajxojn? ne estos lasita cxi tie sxtono sur sxtono, kiu ne estos dejxetita.

³Depois estando ele sentado no Monte das Oliveiras, defronte do templo, Pedro, Tiago, João e André perguntaram-lhe em particular:

³Kaj dum li sidis sur la monto Olivarba rekte kontraux la templo, Petro kaj Jakobo kaj Johano kaj Andreo demandis lin aparte:

⁴Dize-nos, quando sucederão essas coisas, e que sinal haverá quando todas elas estiverem para se cumprir?

⁴Diru al ni, kiam tio estos? kaj kio estas la signo, kiam cxio tio devos plenumigxi?

⁵Então Jesus começou a dizer-lhes: Acautelai-vos; ninguém vos engane;

⁵Kaj Jesuo ekparolis, kaj diris al ili:Gardu vin, ke neniu vin forlogu.

⁶muitos virão em meu nome, dizendo: Sou eu; e a muitos enganarão.

⁶Multaj venos en mia nomo, dirante:Mi estas; kaj ili forlogos multajn.

⁷Quando, porém, ouvirdes falar em guerras e rumores de guerras, não vos perturbeis; forçoso é que assim aconteça: mas ainda não é o fim.

⁷Kaj kiam vi auxdos pri militoj kaj famoj de militoj, ne maltrankviligxu; tio devas okazi; sed ankoraux ne estas la fino.

⁸Pois se levantará nação contra nação, e reino contra reino; e haverá terremotos em diversos lugares, e haverá fomes. Isso será o princípio das dores.

⁸CXar levigxos nacio kontraux nacio, kaj regno kontraux regno; estos tertremoj en diversaj lokoj, kaj estos malsatoj; tio estas komenco de suferoj.

⁹Mas olhai por vós mesmos; pois por minha causa vos hão de entregar aos sinédrios e �s sinagogas, e sereis açoitados; também sereis levados perante governadores e reis, para lhes servir de testemunho.

⁹Sed gardu vin; cxar oni transdonos vin al sinedrioj, kaj en sinagogoj vi estos skurgxitaj; kaj vi staros antaux provincestroj kaj regxoj pro mi, por atesto al ili.

¹⁰Mas importa que primeiro o evangelho seja pregado entre todas as nações.

¹⁰Kaj la evangelio devas antauxe esti predikita al cxiuj nacioj.

¹¹Quando, pois, vos conduzirem para vos entregar, não vos preocupeis com o que haveis de dizer; mas, o que vos for dado naquela hora, isso falai; porque não sois vós que falais, mas sim o Espírito Santo.

¹¹Kaj kiam oni forkondukos kaj transdonos vin, ne antauxzorgu, kion vi parolos; sed kio ajn estos donita al vi en tiu horo, tion parolu; cxar la parolanto estas ne vi, sed la Sankta Spirito.

¹²Um irmão entregará � morte a seu irmão, e um pai a seu filho; e filhos se levantarão contra os pais e os matarão.

¹²Kaj frato transdonos fraton al morto, kaj patro filon; kaj levigxos gefiloj kontraux gepatroj kaj mortigos ilin.

¹³E sereis odiados de todos por causa do meu nome; mas aquele que perseverar até o fim, esse será salvo.

¹³Kaj vi estos malamataj de cxiuj pro mia nomo; sed kiu persistos gxis la fino, tiu estos savita.

¹⁴Ora, quando vós virdes a abominação da desolação estar onde não deve estar (quem lê, entenda), então os que estiverem na Judéia fujam para os montes;

¹⁴Sed kiam vi vidos la abomenindajxon de dezerteco starantan tie, kie ne decas (la leganto komprenu), tiam kiuj estas en Judujo, tiuj forkuru al la montoj;

¹⁵quem estiver no eirado não desça, nem entre para tirar alguma coisa da sua casa;

¹⁵kaj kiu estas sur la tegmento, tiu ne malsupreniru, nek eniru, por preni ion el sia domo;

¹⁶e quem estiver no campo não volte atrás para buscar a sua capa.

¹⁶kaj kiu estas sur la kampo, tiu ne revenu, por preni sian mantelon.

¹⁷Mas ai das que estiverem grávidas, e das que amamentarem naqueles dias!

¹⁷Sed ve al la gravedulinoj kaj al la sucxigantinoj en tiuj tagoj!

¹⁸Orai, pois, para que isto não suceda no inverno;

¹⁸Kaj pregxu, ke tio ne okazu en vintro.

¹⁹porque naqueles dias haverá uma tribulação tal, qual nunca houve desde o princípio da criação, que Deus criou, até agora, nem jamais haverá.

¹⁹CXar tiuj tagoj estos tagoj de aflikto tia, kia ne estis de la komenco de la kreo, kiun Dio kreis, gxis nun, kaj neniam estos.

²⁰Se o Senhor não abreviasse aqueles dias, ninguém se salvaria mas ele, por causa dos eleitos que escolheu, abreviou aqueles dias.

²⁰Kaj se la Eternulo ne malplilongigus la tagojn, neniu karno estus savita; sed pro la elektitoj, kiujn Li elektis, Li malplilongigis la tagojn.

²¹Então, se alguém vos disser: Eis aqui o Cristo! ou: Ei-lo ali! não acrediteis.

²¹Kaj tiam se iu diros al vi:Jen cxi tie la Kristo, aux, Jen tie; ne kredu;

²²Porque hão de surgir falsos cristos e falsos profetas, e farão sinais e prodígios para enganar, se possível, até os escolhidos.

²²cxar levigxos falsaj kristoj kaj falsaj profetoj, kaj faros signojn kaj miraklojn, por erarigi, se eble, la elektitojn.

²³Ficai vós, pois, de sobreaviso; eis que de antemão vos tenho dito tudo.

²³Sed gardu vin; jen mi cxion antauxdiris al vi.

²⁴Mas naqueles dias, depois daquela tribulação, o sol escurecerá, e a lua não dará a sua luz;

²⁴Sed en tiuj tagoj, post tiu aflikto, la suno mallumigxos kaj la luno ne donos sian lumon,

²⁵as estrelas cairão do céu, e os poderes que estão nos céus, serão abalados.

²⁵kaj la steloj falados el la cxielo, kaj la potencoj, kiuj estas en la cxieloj, sxanceligxos.

²⁶Então verão vir o Filho do homem nas nuvens, com grande poder e glória.

²⁶Kaj tiam oni vidos la Filon de homo, venantan en nuboj kun granda potenco kaj gloro.

²⁷E logo enviará os seus anjos, e ajuntará os seus eleitos, desde os quatro ventos, desde a extremidade da terra até a extremidade do céu.

²⁷Kaj tiam li elsendos la angxelojn kaj kolektos siajn elektitojn el la kvar ventoj, de la limo de la tero gxis la limo de la cxielo.

²⁸Da figueira, pois, aprendei a parábola: Quando já o seu ramo se torna tenro e brota folhas, sabeis que está próximo o verão.

²⁸De la figarbo lernu gxian parabolon:kiam gxia brancxo jam moligxas kaj aperigas foliojn, vi scias, ke la somero estas proksima;

²⁹Assim também vós, quando virdes sucederem essas coisas, sabei que ele está próximo, mesmo �s portas.

²⁹tiel same vi, kiam vi vidos, ke tio okazas, tiam sciu, ke li estas proksima, cxe la pordoj.

³⁰Em verdade vos digo que não passará esta geração, até que todas essas coisas aconteçam.

³⁰Vere mi diras al vi:CXi tiu generacio ne forpasos, antaux ol cxio tio farigxos.

³¹Passará o céu e a terra, mas as minhas palavras não passarão.

³¹La cxielo kaj la tero forpasos, sed miaj vortoj ne forpasos.

³²Quanto, porém, ao dia e � hora, ninguém sabe, nem os anjos no céu nem o Filho, senão o Pai.

³²Sed pri tiu tago kaj la horo scias neniu, ecx ne la angxeloj en la cxielo, nek la Filo, sed nur la Patro.

³³Olhai! vigiai! porque não sabeis quando chegará o tempo.

³³Gardu vin, viglu kaj pregxu; cxar vi ne scias, kiam estos la gxusta tempo.

³⁴É como se um homem, devendo viajar, ao deixar a sua casa, desse autoridade aos seus servos, a cada um o seu trabalho, e ordenasse também ao porteiro que vigiasse.

³⁴Kiel homo forvojagxinta, kiu lasis sian domon kaj donis auxtoritaton al siaj sklavoj, al cxiu lian propran laboron, kaj ordonis al la pordisto, ke li viglu:

³⁵Vigiai, pois; porque não sabeis quando virá o senhor da casa; se � tarde, se � meia-noite, se ao cantar do galo, se pela manhã;

³⁵vi do viglu; cxar vi ne scias, kiam venos la domomastro, cxu vespere, cxu noktomeze, cxu cxe la kokokrio, cxu frumatene;

³⁶para que, vindo de improviso, não vos ache dormindo.

³⁶por ke li ne venu subite kaj ne trovu vin dormantaj.

³⁷O que vos digo a vós, a todos o digo: Vigiai.

³⁷Kaj kion mi diras al vi, tion mi diras al cxiuj:Viglu.