¹Outra vez começou a ensinar � beira do mar. E reuniu-se a ele tão grande multidão que ele entrou num barco e sentou-se nele, sobre o mar; e todo o povo estava em terra junto do mar.

¹Kaj denove li komencis instrui apud la maro. Kaj kolektigxis al li tre granda homamaso tiel, ke li eniris en sxipeton, kaj sidis sur la maro; kaj la tuta homamaso estis sur la tero apud la maro.

²Então lhes ensinava muitas coisas por parábolas, e lhes dizia no seu ensino:

²Kaj li multe instruis ilin per paraboloj, kaj diris al ili en sia instruado:

³Ouvi: Eis que o semeador saiu a semear;

³Auxskultu:jen semisto eliris, por semi;

⁴e aconteceu que, quando semeava, uma parte da semente caiu � beira do caminho, e vieram as aves e a comeram.

⁴kaj dum li semis, iuj semoj falis apud la vojo, kaj la birdoj venis kaj formangxis ilin.

⁵Outra caiu no solo pedregoso, onde não havia muita terra: e logo nasceu, porque não tinha terra profunda;

⁵Kaj aliaj falis sur sxtonan lokon, kie ili ne havis multe da tero; kaj tuj ili ekkreskis, cxar ili ne havis profundecon de tero;

⁶mas, saindo o sol, queimou-se; e, porque não tinha raiz, secou-se.

⁶kaj kiam la suno levigxis, ili brulsekigxis, kaj cxar ili ne havis radikon, ili forvelkis.

⁷E outra caiu entre espinhos; e cresceram os espinhos, e a sufocaram; e não deu fruto.

⁷Kaj aliaj falis inter dornojn, kaj la dornoj kreskis kaj sufokis ilin, kaj ili ne donis frukton.

⁸Mas outras caíram em boa terra e, vingando e crescendo, davam fruto; e um grão produzia trinta, outro sessenta, e outro cem.

⁸Kaj aliaj falis en la bonan teron, kaj donis frukton, kreskante kaj multobligxante, kaj produktis tridekoble kaj sesdekoble kaj centoble.

⁹E disse-lhes: Quem tem ouvidos para ouvir, ouça.

⁹Kaj li diris:Kiu havas orelojn por auxdi, tiu auxdu.

¹⁰Quando se achou só, os que estavam ao redor dele, com os doze, interrogaram-no acerca da parábola.

¹⁰Kaj kiam li estis sola, tiuj, kiuj alestis kune kun la dek du, demandis lin pri la paraboloj.

¹¹E ele lhes disse: A vós é confiado o mistério do reino de Deus, mas aos de fora tudo se lhes diz por parábolas;

¹¹Kaj li diris al ili:Al vi estas donite scii la misteron de la regno de Dio; sed al tiuj, kiuj estas ekstere, cxio estas farata per paraboloj;

¹²para que vendo, vejam, e não percebam; e ouvindo, ouçam, e não entendam; para que não se convertam e sejam perdoados.

¹²por ke, vidante, ili vidu, sed ne rimarku; kaj auxdante, ili auxdu, sed ne komprenu; por ke neniam ili konvertigxu kaj pardonigxu.

¹³Disse-lhes ainda: Não percebeis esta parábola? como pois entendereis todas as parábolas?

¹³Kaj li diris al ili:CXu vi ne scias cxi tiun parabolon? kiel do vi povos kompreni cxiujn parabolojn?

¹⁴O semeador semeia a palavra.

¹⁴La semisto semas la vorton.

¹⁵E os que estão junto do caminho são aqueles em quem a palavra é semeada; mas, tendo-a eles ouvido, vem logo Satanás e tira a palavra que neles foi semeada.

¹⁵Jen do tiuj, kiuj estas apud la vojo, kie estas semata la vorto; kaj kiam ili auxdis, tuj venas Satano, kaj forprenas la vorton, en ili semitan.

¹⁶Do mesmo modo, aqueles que foram semeados nos lugares pedregosos são os que, ouvindo a palavra, imediatamente com alegria a recebem;

¹⁶Kaj tiel same jen la semitaj cxe la sxtonaj lokoj:ili auxdas la vorton, kaj tuj kun gxojo akceptas gxin;

¹⁷mas não têm raiz em si mesmos, antes são de pouca duração; depois, sobrevindo tribulação ou perseguição por causa da palavra, logo se escandalizam.

¹⁷kaj ili ne havas en si radikon, sed restas nur portempe; kiam do venas sufero aux persekuto pro la vorto, tuj ili falpusxigxas.

¹⁸Outros ainda são aqueles que foram semeados entre os espinhos; estes são os que ouvem a palavra;

¹⁸Kaj jen la semitaj cxe la dornoj:tiuj, kiuj auxdis la vorton;

¹⁹mas os cuidados do mundo, a sedução das riquezas e a cobiça doutras coisas, entrando, sufocam a palavra, e ela fica infrutífera.

¹⁹sed la zorgoj de la mondo kaj la trompo de ricxo kaj la deziroj al aliaj aferoj, enirante, sufokas la vorton, kaj gxi farigxas senfrukta.

²⁰Aqueles outros que foram semeados em boa terra são os que ouvem a palavra e a recebem, e dão fruto, a trinta, a sessenta, e a cem, por um.

²⁰Kaj jen la semitaj cxe la bona tero:tiuj, kiuj auxdas la vorton kaj akceptas gxin, kaj donas frukton, jen tridekoble, kaj jen sesdekoble, kaj jen centoble.

²¹Disse-lhes mais: Vem porventura a candeia para se meter debaixo do alqueire, ou debaixo da cama? não é antes para se colocar no velador?

²¹Kaj li diris al ili:CXu lampo enportigxas, por esti metita sub grenmezurilon aux sub liton, kaj ne por stari sur la lampingo?

²²Porque nada está encoberto senão para ser manifesto; e nada foi escondido senão para vir � luz.

²²CXar nenio estas kasxita krom por tio, ke gxi estu malkasxita; nek io estas sekreta krom por tio, ke gxi estu aperigita.

²³Se alguém tem ouvidos para ouvir, ouça.

²³Se iu havas orelojn por auxdi, tiu auxdu.

²⁴Também lhes disse: Atendei ao que ouvis. Com a medida com que medis vos medirão a vós, e ainda se vos acrescentará.

²⁴Kaj li diris al ili:Atentu, kion vi auxdas; per kia mezuro vi mezuras, laux tiu sama oni mezuros al vi, kaj ecx faros al vi aldonon.

²⁵Pois ao que tem, ser-lhe-á dado; e ao que não tem, até aquilo que tem ser-lhe-á tirado.

²⁵CXar al tiu, kiu havas, estos donite; sed for de tiu, kiu ne havas, estos prenita ecx tio, kion li havas.

²⁶Disse também: O reino de Deus é assim como se um homem lançasse semente � terra,

²⁶Kaj li diris:Tia estas la regno de Dio, kvazaux homo jxetus semojn sur la teron,

²⁷e dormisse e se levantasse de noite e de dia, e a semente brotasse e crescesse, sem ele saber como.

²⁷kaj dormus kaj levigxus nokte kaj tage, kaj la semoj burgxonus kaj kreskus, li ne scias kiel.

²⁸A terra por si mesma produz fruto, primeiro a erva, depois a espiga, e por último o grão cheio na espiga.

²⁸Auxtomate la tero donas frukton, unue folion, poste spikon, poste plenan grenon en spiko.

²⁹Mas assim que o fruto amadurecer, logo lhe mete a foice, porque é chegada a ceifa.

²⁹Sed kiam la frukto estas preta, li tuj svingas la rikoltilon, cxar venis la rikolto.

³⁰Disse ainda: A que assemelharemos o reino de Deus? ou com que parábola o representaremos?

³⁰Kaj li diris:Al kio ni komparu la regnon de Dio? aux per kia parabolo ni montru gxin?

³¹É como um grão de mostarda que, quando se semeia, é a menor de todas as sementes que há na terra;

³¹Al sinapa semeto, kiu, kiam gxi estas semita sur la teron, estas pli malgranda ol cxiuj aliaj semoj, kiuj estas sur la tero,

³²mas, tendo sido semeado, cresce e faz-se a maior de todas as hortaliças e cria grandes ramos, de tal modo que as aves do céu podem aninhar-se � sua sombra.

³²tamen semite, kreskas kaj farigxas pli granda ol cxiuj legomoj, kaj elmetas grandajn brancxojn, tiel ke sub gxia ombro povas eklogxi la birdoj de la cxielo.

³³E com muitas parábolas tais lhes dirigia a palavra, conforme podiam compreender.

³³Kaj per multaj tiaj paraboloj li parolis al ili la vorton laux tio, kiel ili povis auxskulti;

³⁴E sem parábola não lhes falava; mas em particular explicava tudo a seus discípulos.

³⁴kaj sen parabolo li ne parolis al ili; sed private li klarigis cxion al siaj discxiploj.

³⁵Naquele dia, quando já era tarde, disse-lhes: Passemos para o outro lado.

³⁵Kaj en tiu tago, kiam vesperigxis, li diris al ili:Ni transiru al la alia bordo.

³⁶E eles, deixando a multidão, o levaram consigo, assim como estava, no barco; e havia com ele também outros barcos.

³⁶Kaj forsendinte la homamason, ili kondukis lin kun si, kiel li estis en la sxipeto. Kaj aliaj sxipetoj akompanis lin.

³⁷E se levantou grande tempestade de vento, e as ondas batiam dentro do barco, de modo que já se enchia.

³⁷Kaj okazis granda ventego, kaj ondoj batis en la sxipeton, tiel ke la sxipeto estis jam plenigxanta.

³⁸Ele, porém, estava na popa dormindo sobre a almofada; e despertaram-no, e lhe perguntaram: Mestre, não se te dá que pereçamos?

³⁸Kaj li estis dormanta en la posta parto sur la kuseno; kaj ili vekis lin, kaj diris al li:Majstro, cxu vi ne zorgas pri tio, ke ni pereas?

³⁹E ele, levantando-se, repreendeu o vento, e disse ao mar: Cala-te, aquieta-te. E cessou o vento, e fez-se grande bonança.

³⁹Kaj vekite, li admonis la venton, kaj diris al la maro:Silentu, kvietigxu. Kaj la vento cxesigxis, kaj farigxis granda sereno.

⁴⁰Então lhes perguntou: Por que sois assim tímidos? Ainda não tendes fé?

⁴⁰Kaj li diris al ili:Kial vi estas timemaj? cxu vi ankoraux ne havas fidon?

⁴¹Encheram-se de grande temor, e diziam uns aos outros: Quem, porventura, é este, que até o vento e o mar lhe obedecem?

⁴¹Kaj ili timis treege, kaj diris unu al alia:Kiu do estas cxi tiu? cxar ecx la vento kaj la maro obeas al li.