1A ti levanto os meus olhos, ó tu que estás entronizado nos céus.
1Kanto de suprenirado. Al Vi mi levas miajn okulojn, Ho Vi, kiu sidas en la cxielo!
2Eis que assim como os olhos dos servos atentam para a mão do seu senhor, e os olhos da serva para a mão de sua senhora, assim os nossos olhos atentam para o Senhor nosso Deus, até que ele se compadeça de nós.
2Jen kiel la okuloj de sklavoj estas direktitaj al la mano de iliaj sinjoroj, Kiel la okuloj de sklavino al la mano de sxia sinjorino, Tiel niaj okuloj estas direktitaj al la Eternulo, nia Dio, GXis Li korfavoros nin.
3Compadece-te de nós, ó Senhor, compadece-te de nós, pois estamos sobremodo fartos de desprezo.
3Korfavoru nin, ho Eternulo, korfavoru nin; CXar ni suferis suficxe da malestimo.
4A nossa alma está sobremodo farta da zomabaria dos arrogantes, e do desprezo dos soberbos.
4Tute plenigxis nia animo De la insultado de arogantuloj, De la malhonorado de fieruloj.