1Das profundezas clamo a ti, ó Senhor.
1Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.
2Senhor, escuta a minha voz; estejam os teus ouvidos atentos � voz das minhas súplicas.
2Mia Sinjoro, auxskultu mian vocxon; Viaj oreloj atentu la vocxon de mia petego.
3Se tu, Senhor, observares as iniqüidades, Senhor, quem subsistirá?
3Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?
4Mas contigo está o perdão, para que sejas temido.
4Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.
5Aguardo ao Senhor; a minha alma o aguarda, e espero na sua palavra.
5Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.
6A minha alma anseia pelo Senhor, mais do que os guardas pelo romper da manhã, sim, mais do que os guardas pela manhã.
6Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.
7Espera, ó Israel, no Senhor! pois com o Senhor há benignidade, e com ele há copiosa redenção;
7Izrael fidu la Eternulon; CXar cxe la Eternulo estas favorkoreco Kaj cxe Li estas granda liberigo.
8e ele remirá a Israel de todas as suas iniqüidades.
8Kaj Li liberigos Izraelon De cxiuj liaj pekoj.