¹Disse mais o Senhor a Moisés:

¹Drottinn talaði við Móse og sagði:

²Faze-te duas trombetas de prata; de obra batida as farás, e elas te servirão para convocares a congregação, e para ordenares a partida dos arraiais.

²,,Gjör þér tvo lúðra af silfri. Með drifnu smíði skalt þú gjöra þá. Skalt þú hafa þá til að kalla saman söfnuðinn og þá er herinn tekur sig upp.

³Quando se tocarem as trombetas, toda a congregação se ajuntará a ti � porta da tenda da revelação.

³Og þegar blásið er í þá báða, skal allur söfnuðurinn koma saman hjá þér fyrir dyrum samfundatjaldsins.

⁴Mas quando se tocar uma só, a ti se congregarão os príncipes, os cabeças dos milhares de Israel.

⁴En sé eigi blásið nema í annan þeirra, þá skulu foringjarnir koma til þín, höfuðsmenn Ísraels þúsunda.

⁵Quando se tocar retinindo, partirão os arraiais que estão acampados da banda do oriente.

⁵Þegar þér blásið hvellt, skal herinn, sem tjaldar að austanverðu, leggja upp.

⁶Mas quando se tocar retinindo, pela segunda, vez, partirão os arraiais que estão acampados da banda do sul; para as partidas dos arraiais se tocará retinindo.

⁶Og þegar þér blásið hvellt í annað sinn, skal herinn, sem tjaldar að sunnanverðu, leggja upp. Skal blása hvellt, þegar leggja skal upp.

⁷Mas quando se houver de reunir a congregação, tocar-se-á sem retinir:

⁷En þegar safna á saman söfnuðinum, skuluð þér blása, en þó eigi hvellt.

⁸Os filhos de Arão, sacerdotes, tocarão as trombetas; e isto vos será por estatuto perpétuo nas vossas gerações.

⁸Synir Arons, prestarnir, skulu blása í lúðrana, og skal það vera ævarandi lögmál fyrir yður frá kyni til kyns.

⁹Ora, quando na vossa terra sairdes � guerra contra o inimigo que vos estiver oprimindo, fareis retinir as trombetas; e perante o Senhor vosso Deus sereis tidos em memória, e sereis salvos dos vossos inimigos.

⁹Þá er þér farið í stríð í landi yðar móti óvinum yðar, sem á yður herja, skuluð þér blása hvellt í lúðrana, og mun yðar minnst verða af Drottni, Guði yðar, og þér frelsaðir verða frá fjandmönnum yðar.

¹⁰Semelhantemente, no dia da vossa alegria, nas vossas festas fixas, e nos princípios dos vossos meses, tocareis as trombetas sobre os vossos holocaustos, e sobre os sacrifícios de vossas ofertas pacíficas; e eles vos serão por memorial perante vosso Deus. Eu sou o Senhor vosso Deus.

¹⁰Á gleðidögum yðar, á löghátíðum yðar og í mánaðarbyrjun skuluð þér og blása í lúðrana við brennifórnir yðar og heillafórnir, og skulu þeir vera yður til minningar frammi fyrir Guði yðar. Ég er Drottinn, Guð yðar.``

¹¹Ora, aconteceu, no segundo ano, no segundo mês, aos vinte do mês, que a nuvem se alçou de sobre o tabernáculo da congregação.

¹¹Á öðru ári, í öðrum mánuðinum, á tuttugasta degi mánaðarins hófst skýið upp frá sáttmálsbúðinni.

¹²Partiram, pois, os filhos de Israel do deserto de Sinai para as suas jornadas; e a nuvem parou ,no deserto de Parã.

¹²Tóku Ísraelsmenn sig þá upp eftir röð úr Sínaí-eyðimörk, og skýið nam staðar í Paran-eyðimörk.

¹³Assim iniciaram a primeira caminhada, � ordem do Senhor por intermédio de Moisés:

¹³Þannig lögðu þeir upp í fyrsta skiptið að boði Drottins, er Móse flutti.

¹⁴partiu primeiramente o estandarte do arraial dos filhos de Judá segundo os seus exércitos; sobre o seu exército estava Nasom, filho de Aminadabe;

¹⁴Tók merki herbúða Júda sona sig fyrst upp eftir hersveitum þeirra, en fyrir her hans var Nakson Ammínadabsson.

¹⁵sobre o exército da tribo dos filhos de Issacar, Netanel, filho de Zuar;

¹⁵Og fyrir her ættkvíslar Íssakars sona var Netanel Súarsson.

¹⁶e sobre o exército da tribo dos filhos de Zebulom, Eliabe, filho de Helom.

¹⁶Og fyrir her ættkvíslar Sebúlons sona var Elíab Helónsson.

¹⁷Então o tabernáculo foi desarmado, e os filhos de Gérson e os filhos de Merári partiram, levando o tabernáculo.

¹⁷Er búðin var ofan tekin, tóku Gersons synir og Merarí synir sig upp. Báru þeir búðina.

¹⁸Depois partiu o estandarte do arraial de Rúben segundo os seus exércitos; sobre o seu exército estava Elizur, filho de Sedeur;

¹⁸Merki Rúbens herbúða tók sig upp eftir hersveitum þeirra, en fyrir her hans var Elísúr Sedeúrsson.

¹⁹sobre o exército da tribo dos filhos de Simeão, Selumiel, filho de Zurisadai;

¹⁹Og fyrir her ættkvíslar Símeons sona var Selúmíel Súrísaddaíson.

²⁰e sobre o exército da tribo dos filhos de Gade, Eliasafe, filho de Deuel.

²⁰Og fyrir her ættkvíslar Gaðs sona var Eljasaf Degúelsson.

²¹Então partiram os coatitas, levando o santuário; e os outros erigiam o tabernáculo, enquanto estes vinham.

²¹Þá tóku Kahatítar sig upp. Báru þeir hina helgu dóma. En búðin skyldi sett upp, áður en þeir kæmu.

²²Depois partiu o estandarte do arraial dos filhos de Efraim segundo os seus exércitos; sobre o seu exército estava Elisama, filho de Amiúde;

²²Merki herbúða Efraíms sona tók sig upp eftir hersveitum þeirra, en fyrir her hans var Elísama Ammíhúdsson.

²³sobre o exército da tribo dos filhos de Manassés, Gamaliel, filho de Pedazur;

²³Og fyrir her ættkvíslar Manasse sona var Gamlíel Pedasúrsson.

²⁴e sobre o exército da tribo dos filhos de Benjamim, Abidã, filho de Gideôni.

²⁴Og fyrir her ættkvíslar Benjamíns sona var Abídan Gídeóníson.

²⁵Então partiu o estandarte do arraial dos filhos de Dã, que era a retaguarda de todos os arraiais, segundo os seus exércitos; sobre o seu exército estava Aiezer, filho de Amisadai;

²⁵Merki herbúða Dans sona tók sig upp eftir hersveitum þeirra. Fór það síðast allra herbúðanna, en fyrir her hans var Akíeser Ammísaddaíson.

²⁶sobre o exército da tribo dos filhos de Aser, Pagiel, filho de Ocrã;

²⁶Og fyrir her ættkvíslar Assers sona var Pagíel Ókransson.

²⁷e sobre o exército da tribo dos filhos de Naftali, Airá, filho de Enã.

²⁷Og fyrir her ættkvíslar Naftalí sona var Akíra Enansson.

²⁸Tal era a ordem de partida dos filhos de Israel segundo os seus exércitos, quando partiam.

²⁸Þessi var röðin á Ísraelsmönnum eftir hersveitum þeirra, er þeir lögðu upp.

²⁹Disse então Moisés a Hobabe, filho de Reuel, o midianita, sogro de Moisés: Nós caminhamos para aquele lugar de que o Senhor disse: Vo-lo darei. Vai conosco, e te faremos bem; porque o Senhor falou bem acerca de Israel.

²⁹Þá sagði Móse við Hóbab Regúelsson Midíaníta, tengdaföður Móse: ,,Vér leggjum nú upp áleiðis til þess staðar, sem Drottinn hét, að hann mundi gefa oss. Kom þú með oss, og munum vér gjöra vel við þig, því að Drottinn hefir heitið Ísrael góðu.``

³⁰Respondeu ele: Não irei; antes irei � minha terra e � minha parentela.

³⁰Hóbab svaraði: ,,Eigi vil ég fara, heldur mun ég halda heim í land mitt og til ættfólks míns.``

³¹Tornou-lhe Moisés: Ora, não nos deixes, porquanto sabes onde devamos acampar no deserto; de olhos nos serviras.

³¹En Móse sagði: ,,Eigi mátt þú yfirgefa oss, af því að þú veist, hvar vér getum tjaldað í eyðimörkinni, og skalt þú vera oss sem auga.

³²Se, pois, vieres conosco, o bem que o Senhor nos fizer, também nós faremos a ti.

³²Og farir þú með oss og oss hlotnast þau gæði, sem Drottinn vill veita oss, þá munum vér gjöra vel við þig.``

³³Assim partiram do monte do Senhor caminho de três dias; e a arca do pacto do Senhor ia adiante deles, para lhes buscar lugar de descanso.

³³Héldu þeir nú frá fjalli Drottins þrjár dagleiðir, en sáttmálsörk Drottins fór á undan þeim þrjár dagleiðir til þess að velja hvíldarstað handa þeim.

³⁴E a nuvem do Senhor ia sobre eles de dia, quando partiam do arraial.

³⁴Og ský Drottins var yfir þeim á daginn, er þeir tóku sig upp úr herbúðunum.

³⁵Quando, pois, a arca partia, dizia Moisés: Levanta-te, Senhor, e dissipados sejam os teus inimigos, e fujam diante de ti os que te odeiam.

³⁵En er örkin tók sig upp, sagði Móse: ,,Rís þú upp, Drottinn, svo að óvinir þínir tvístrist og fjendur þínir flýi fyrir þér.``Og er hún nam staðar, sagði hann: ,,Hverf þú aftur, Drottinn, til hinna tíu þúsund þúsunda Ísraels.``

³⁶E, quando ela pousava, dizia: Volta, ó Senhor, para os muitos milhares de Israel.

³⁶Og er hún nam staðar, sagði hann: ,,Hverf þú aftur, Drottinn, til hinna tíu þúsund þúsunda Ísraels.``