¹Disse Balaão a Balaque: Edifica-me aqui sete altares e prepara-me aqui sete novilhos e sete carneiros.

¹Þá mælti Bíleam við Balak: ,,Gjör þú mér hér sjö ölturu og fá mér hingað sjö uxa og sjö hrúta.``

²Fez, pois, Balaque como Balaão dissera; e Balaque e Balaão ofereceram um novilho e um carneiro sobre cada altar.

²Og Balak gjörði sem Bíleam sagði, og Balak og Bíleam fórnuðu uxa og hrút á altari hverju.

³Então Balaão disse a Balaque: Fica aqui em pé junto ao teu holocausto, e eu irei; porventura o Senhor me sairá ao encontro, e o que ele me mostrar, eu to direi. E foi a um lugar alto.

³Bíleam sagði við Balak: ,,Statt þú hér hjá brennifórn þinni, ég ætla að ganga burt. Vera má að Drottinn kunni að koma til móts við mig, en hvað sem hann birtir mér, skal ég tjá þér.`` Fór hann þá upp á skóglausa hæð.

⁴E quando Deus se encontrou com Balaão, este lhe disse: Preparei os sete altares, e ofereci um novilho e um carneiro sobre cada altar.

⁴Og Guð kom til móts við Bíleam, og Bíleam sagði við hann: ,,Ég hefi búið sjö ölturu og fórnað uxa og hrút á hverju altari.``

⁵Então o senhor pôs uma palavra na boca de Balaão, e disse: Volta para Balaque, e assim falarás.

⁵Drottinn lagði þá Bíleam orð í munn og sagði: ,,Far þú aftur til Balaks, og mæl svo sem ég segi þér.``

⁶Voltou, pois, para ele, e eis que estava em pé junto ao seu holocausto, ele e todos os príncipes de Moabe.

⁶Fór hann þá aftur til hans. Og sjá, hann stóð hjá brennifórn sinni og allir höfðingjar Móabs með honum.

⁷Então proferiu Balaão a sua parábola, dizendo: De Arã me mandou trazer Balaque, o rei de Moabe, desde as montanhas do Oriente, dizendo: Vem, amaldiçoa-me a Jacó; vem, denuncia a Israel.

⁷Flutti hann þá kvæði sitt og mælti: Til Mesópótamíu lét Balak sækja mig, konungur Móabs, til hinna austlægu fjalla. ,,Kom þú, bölva Jakob fyrir mig, kom þú, formæl Ísrael!``

⁸Como amaldiçoarei a quem Deus não amaldiçoou? e como denunciarei a quem o Senhor não denunciou?

⁸Hvernig má ég biðja bölbæna þeim, er Guð eigi biður bölbæna, og hvernig má ég formæla þeim, er Drottinn eigi formælir?

⁹Pois do cume das penhas o vejo, e dos outeiros o contemplo; eis que é um povo que habita só, e entre as nações não será contado.

⁹Af fjallstindinum sé ég hann, og af hæðunum lít ég hann. Hann er þjóðflokkur, sem býr einn sér og telur sig eigi meðal hinna þjóðanna.

¹⁰Quem poderá contar o pó de Jacó e o número da quarta parte de Israel? Que eu morra a morte dos justos, e seja o meu fim como o deles.

¹⁰Hver mun telja mega duft Jakobs, og hver mun fá tölu komið á fjöld Ísraels? Deyi önd mín dauða réttlátra og verði endalok mín sem þeirra.

¹¹Então disse Balaque a Balaão: Que me fizeste? Chamei-te para amaldiçoares os meus inimigos, e eis que inteiramente os abençoaste.

¹¹Þá sagði Balak við Bíleam: ,,Hvað hefir þú gjört mér? Ég fékk þig til þess að biðja óvinum mínum bölbæna, og sjá, þú hefir margblessað þá.``

¹²E ele respondeu: Porventura não terei cuidado de falar o que o Senhor me puser na boca?

¹²En Bíleam svaraði og sagði: ,,Hvort hlýt ég eigi að mæla það eitt, er Drottinn leggur mér í munn?``

¹³Então Balaque lhe disse: Rogo-te que venhas comigo a outro lugar, donde o poderás ver; verás somente a última parte dele, mas a todo ele não verás; e amaldiçoa-mo dali.

¹³Þá sagði Balak við Bíleam: ,,Kom með mér á annan stað, þar er þú mátt sjá þá, _ þó munt þú aðeins fá séð ysta hluta þeirra, alla munt þú eigi sjá þá, _ og bið þeim þar bölbæna fyrir mig.``

¹⁴Assim o levou ao campo de Zofim, ao cume de Pisga; e edificou sete altares, e ofereceu um novilho e um carneiro sobre cada altar.

¹⁴Og hann tók hann með sér upp á Njósnarvöll, upp á Pisgatind, og reisti þar sjö ölturu og fórnaði.

¹⁵Disse Balaão a Balaque: Fica aqui em pé junto ao teu holocausto, enquanto eu vou ali ao encontro do Senhor.

¹⁵Þá mælti Bíleam við Balak: ,,Statt þú hér hjá brennifórn þinni, meðan ég fer þangað til móts við Guð.``

¹⁶E, encontrando-se o Senhor com Balaão, pôs-lhe na boca uma palavra, e disse: Volta para Balaque, e assim falarás.

¹⁶Drottinn kom til móts við Bíleam og lagði honum orð í munn og sagði: ,,Far þú aftur til Balaks, og mæl svo sem ég segi þér.``

¹⁷Voltou, pois, para ele, e eis que estava em pé junto ao seu holocausto, e os príncipes de Moabe com ele. Perguntou-lhe, pois, Balaque: Que falou o Senhor?

¹⁷Gekk hann þá til hans, og sjá, hann stóð hjá brennifórn sinni og höfðingjar Móabs með honum. Og Balak mælti við hann: ,,Hvað sagði Drottinn?``

¹⁸Então proferiu Balaão a sua parábola, dizendo: Levanta-te, Balaque, e ouve; escuta-me, filho de Zipor;

¹⁸Flutti Bíleam þá kvæði sitt og mælti: Rís þú upp, Balak, og hlýð á! Hlusta þú á mig, Sippórs sonur!

¹⁹Deus não é homem, para que minta; nem filho do homem, para que se arrependa. Porventura, tendo ele dito, não o fará? ou, havendo falado, não o cumprirá?

¹⁹Guð er ekki maður, að hann ljúgi, né sonur manns, að hann sjái sig um hönd. Skyldi hann segja nokkuð og gjöra það eigi, tala nokkuð og efna það eigi?

²⁰Eis que recebi mandado de abençoar; pois ele tem abençoado, e eu não o posso revogar.

²⁰Sjá, að blessa var mér falið, fyrir því blessa ég og tek það eigi aftur.

²¹Não se observa iniqüidade em Jacó, nem se vê maldade em Israel; o senhor seu Deus é com ele, no meio dele se ouve a aclamação dum rei;

²¹Eigi sést óheill með Jakob, né heldur má mein líta með Ísrael. Drottinn, Guð hans, er með honum, og konungsfögnuður er hjá honum.

²²É Deus que os vem tirando do Egito; as suas forças são como as do boi selvagem.

²²Sá Guð, sem leiddi þá af Egyptalandi, er honum sem horn vísundarins.

²³Contra Jacó, pois, não há encantamento, nem adivinhação contra Israel. Agora se dirá de Jacó e de Israel: Que coisas Deus tem feito!

²³Því að eigi er galdur með Jakob né fjölkynngi með Ísrael. Nú verður það eitt sagt um Jakob og Ísrael: Hversu mikla hluti hefir Guð gjört!

²⁴Eis que o povo se levanta como leoa, e se ergue como leão; não se deitará até que devore a presa, e beba o sangue dos que foram mortos:

²⁴Hann er þjóðflokkur, sem rís upp eins og ljónynja og reisir sig sem ljón, hann leggst ekki niður fyrr en hann hefir etið bráð og drukkið blóð veginna manna.

²⁵Então Balaque disse a Balaão: Nem o amaldiçoes, nem tampouco o abençoes:

²⁵Þá sagði Balak við Bíleam: ,,Þú skalt hvorki biðja honum bölbæna né blessa hann.``

²⁶Respondeu, porém, Balaão a Balaque: Não te falei eu, dizendo: Tudo o que o Senhor falar, isso tenho de fazer?

²⁶En Bíleam svaraði og sagði við Balak: ,,Hefi ég ekki sagt þér: ,Allt það, sem Drottinn býður, það mun ég gjöra`?``

²⁷Tornou Balaque a Balaão: Vem agora, e te levarei a outro lugar; porventura parecerá bem aos olhos de Deus que dali mo amaldiçoes.

²⁷Þá mælti Balak við Bíleam: ,,Kom þú, ég vil fara með þig á annan stað. Vera má að Guði þóknist, að þú biðjir þeim þar bölbæna fyrir mig.``

²⁸Então Balaque levou Balaão ao cume de Peor, que dá para o deserto.

²⁸Tók Balak þá Bíleam með sér upp á Peórtind, sem mænir yfir öræfin.

²⁹E Balaão disse a Balaque: Edifica-me aqui sete altares, e prepara-me aqui sete novilhos e sete carneiros.

²⁹Þá mælti Bíleam við Balak: ,,Gjör þú mér hér sjö ölturu og fá mér hingað sjö uxa og sjö hrúta.``Og Balak gjörði sem Bíleam mælti og fórnaði uxa og hrút á altari hverju.

³⁰Balaque, pois, fez como dissera Balaão; e ofereceu um novilho e um carneiro sobre cada altar.

³⁰Og Balak gjörði sem Bíleam mælti og fórnaði uxa og hrút á altari hverju.