1Pois o Senhor se compadecerá de Jacó, e ainda escolherá a Israel e os porá na sua própria terra; e ajuntar-se-ão com eles os estrangeiros, e se apegarão � casa de Jacó.
1Li Kâcuaß târil xtokßobâl ruheb laj Israel, li ralal xcßajol laj Jacob. Tixsicß cuißchic ruheb ut tixcßameb cuißchic saß lix naßajeb. Ut eb li jalaneb xtenamiteb teßchâlk chi cuânc aran rochbeneb.
2E os povos os receberão, e os levarão aos seus lugares; e a casa de Israel os possuirá por servos e por servas, na terra do Senhor e cativarão aqueles que os cativaram, e dominarão os seus opressores.
2Eb li jalaneb xtenamiteb teßxtenkßaheb laj Israel chi sukßîc saß lix naßajeb. Nak cuanqueb chic aran, eb li jalaneb xtenamiteb teßcßanjelak chiruheb laj Israel joß môs saß li naßajej li quiqßueheß reheb xban li Kâcuaß. Eb li queßnumta saß xbêneb laj Israel junxil, aßan eb chic li teßchapekß ut teßcßanjelak chiruheb laj Israel. Eb laj Israel chic teßtaklânk saß xbêneb li queßrahobtesin reheb junxil.
3No dia em que Deus vier a dar-te descanso do teu trabalho, e do teu tremor, e da dura servidão com que te fizeram servir,
3Ex aj Israel, li Kâcuaß texqßue chi hilânc chiru li cacuil cßanjel ut li xiu ut li raylal li yôquex chixcßulbal.
4proferirás esta parábola contra o rei de Babilônia, e dirás: Como cessou o opressor! como cessou a tirania!
4Saß eb li cutan aßan lâex têseße lix reyeb laj Babilonia ut têye: —Qßuehomak retal chanru nak qui-isîc xcuanquil li quirahobtesin ke. Qßuehomak retal chanru nak quisacheß xlokßal li tenamit li cßajoß xchßinaßusal nak quicuan.
5Já quebrantou o Senhor o bastão dos ímpios e o cetro dos dominadores;
5Li Kâcuaß quixsach xcuanquileb li nequeßtaklan saß mâusilal. Ut quirisi xcuanquileb li nequeßnumta saß xbêneb li tenamit.
6cetro que feria os povos com furor, com açoites incessantes, e que em ira dominava as nações com uma perseguição irresistível.
6Li Dios quixsach xcuanquileb li queßtacuasin reheb li tenamit saß joskßil. Quixsach xcuanquileb li incßaß queßxcanab xrahobtesinquileb li tenamit. Rajlal queßxsicß xyâlal chanru nak teßxchßißchßißi.
7Toda a terra descansa, e está sossegada! Rompem em brados de júbilo.
7Anakcuan eb li tenamit cuanqueb saß tuktûquil usilal ut nequeßbichan xban xsahil xchßôleb.
8Até as faias se alegram sobre ti, e os cedros do Líbano, dizendo: Desde que tu caiste ninguém sobe contra nós para nos cortar.
8Li cheß ciprés ut li chacalteß li cuan Líbano nequeßsahoß saß xchßôleb ut nequeßxye, “Chalen nak quisacheß ru lix reyeb laj Babilonia mâ ani chic nequeßtßanoc ke,” chanqueb.—
9O Seol desde o profundo se turbou por ti, para sair ao teu encontro na tua vinda; ele despertou por ti os mortos, todos os que eram príncipes da terra, e fez levantar dos seus tronos todos os que eram reis das nações.
9Chanchan nak queßsach xchßôleb li camenak nak queßril nak yô chi cuulac lix reyeb laj Babilonia saß xnaßajeb li camenak. Chanchan nak quilajeßcuacli saß li cßojaribâl li queßcuan chokß xreyeb li qßuila tenamit chixcßulbal lix reyeb laj Babilonia.
10Estes todos responderão, e te dirão: Tu também estás fraco como nós, e te tornaste semelhante a nós.
10Teßâtinak ut teßxye: —At xreyeb laj Babilonia, xsacheß lâ cuanquil joß nak xsach kacuanquil lâo. Juntakßêto anakcuan, chaßakeb.
11Está derrubada até o Seol a tua pompa, o som dos teus alaúdes; os bichinhos debaixo de ti se estendem e os bichos te cobrem.
11Junxil quiqßueheß âlokßal riqßuin arpa, abanan mâcßaß chic lâ lokßal. Xnujâc lâ tibel chi motzoß. Chanchan nak yocyôcat saß xbêneb li motzoß.
12Como caíste do céu, ó estrela da manhã, filha da alva! como foste lançado por terra tu que prostravas as nações!
12Chanchanat laj Lucero li qui-isîc saß choxa. Lâat chanchanat raj li cak chahim li nalemtzßun ekßela xban nak cßajoß lâ lokßal junxil. Catnumta saß xbêneb li tenamit ut cacuêchaniheb. Abanan qui-isîc lâ cuanquil joß laj Lucero nak quicuteß chak saß ruchichßochß.
13E tu dizias no teu coração: Eu subirei ao céu; acima das estrelas de Deus exaltarei o meu trono; e no monte da congregação me assentarei, nas extremidades do norte;
13Lâat cacßoxla nak kßaxal nim âcuanquil. Caye saß âchßôl: —Tintakekß toj saß choxa ut tinqßue lin cßojaribâl saß xbêneb li chahim li quixyîb li Dios. Tincßojlâk saß li tzûl li nacana saß li norte bar nequeßxchßutub cuiß ribeb chixlokßoninquil lix dioseb.
14subirei acima das alturas das nuvens, e serei semelhante ao Altíssimo.
14Tinxic toj takecß toj jun pacßal li chok. Chanchanakin li nimajcual Dios, chancat.
15Contudo levado serás ao Seol, ao mais profundo do abismo.
15Abanan quicubsîc lâ cuanquil ut catcuteß toj takßa saß li chamal jul cuanqueb cuiß li camenak.
16Os que te virem te contemplarão, considerar-te-ão, e dirão: É este o varão que fazia estremecer a terra, e que fazia tremer os reinos?
16Eb li tenamit yôkeb châcaßyanquil. Teßsach xchßôleb chirilbal cßaßru xacßul. Teßxye: —¿Ma mâcuaß ta biß aßin li cuînk li quiqßuehoc re li ruchichßochß chi ecßânc? ¿Ma mâcuaß ta biß xban li cuînk aßin nak nequeßsicsot xban xxiuheb li tenamit?
17Que punha o mundo como um deserto, e assolava as suas cidades? que a seus cativos não deixava ir soltos para suas casas?
17¿Ma mâcuaß ta biß aßin li cuînk li quisachoc ruheb li xnînkal ru tenamit ut quixsukßisi li qßuicheß chokß chaki chßochß? ¿Ma mâcuaß ta biß aßin li cuînk li incßaß quirachßabeb li cristian li queßcßameß chi prêxil? chanqueb.
18Todos os reis das nações, todos eles, dormem com glória, cada um no seu túmulo.
18Chixjunileb lix reyeb li tenamit queßmukeß saß xyâlal ut aran yôqueb chi hilânc chi xjûnkaleb saß lix muklebâleb.
19Mas tu és lançado da tua sepultura, como um renovo abominável, coberto de mortos atravessados a espada, como os que descem �s pedras da cova, como cadáver pisado aos pés.
19Abanan lâat incßaß catmukeß saß xyâlal. Xattzßekeß joß nak natzßekman li rukß cheß. Tzßektzßôcat saß xyânkeb li queßcamsîc chi chßîchß. Tatcutekß saß chamal jul rochbeneb joß eb li camenak li yekßinbileb.
20Com eles não te reunirás na sepultura; porque destruíste a tua terra e mataste o teu povo. Que a descendência dos malignos não seja nomeada para sempre!
20Lâat incßaß tatmukekß joß nak xeßmukeß li jun chßol chic rey xban nak xasach ru lâ tenamit ut xacamsiheb li cristian. Ut mâ ani chic tâjulticânk reheb lâ cualal âcßajol xban li mâusilal xabânu.
21Preparai a matança para os filhos por causa da maldade de seus pais, para que não se levantem, e possuam a terra, e encham o mundo de cidades.
21Ex tenamit, cauresihomak êrib ut têcamsiheb li ralal xcßajol li rey aßin xban li mâusilal li queßxbânu lix yucuaßeb. Eb aßan incßaß teßrêchani li naßajej chi moco teßxyîb li xnînkal ru tenamit saß ruchichßochß.
22Levantar-me-ei contra eles, diz o Senhor dos exércitos, e exterminarei de Babilônia o nome, e os sobreviventes, o filho, e o neto, diz o Senhor.
22Li Kâcuaß li nimajcual Dios quixye: —Lâin tinsacheb ru. Tinsach li nimla tenamit Babilonia. Mâ ani chic tâcanâk chi yoßyo, chi moco li ralal xcßajol. Lâin li Kâcuaß li nimajcual Dios ninyehoc re aßin.
23E reduzi-la-ei a uma possessão do ouriço, e a lagoas de águas; e varrê-la-ei com a vassoura da destruição, diz o Senhor dos exércitos.
23Lâin tinsukßisi li tenamit Babilonia chokß xnaßajeb li cuarom. Tinsukßisi chokß xsâb haß. Chanchan mesunbil tâcanâk li naßajej nak tinsach ru, chan li nimajcual Dios.
24O Senhor dos exércitos jurou, dizendo: Como pensei, assim sucederá, e como determinei, assim se efetuará.
24Ac xye riqßuin juramento li nimajcual Dios li âtin aßin: —Relic chi yâl nak tâcßulmânk joß xincßûb ru lâin. Tâcßulmânk joß xinye lâin.
25Quebrantarei o assírio na minha terra e nas minhas montanhas o pisarei; então o seu jugo se apartará deles e a sua carga se desviará dos seus ombros.
25Lâin tinsach ruheb laj Asiria li cuanqueb saß xnaßajeb laj Israel lin tenamit. Tinyekßiheb saß cuok aran saß eb lin tzûl. Tojoßnak tincuisi li âlal îk li xeßxqßue saß xbêneb laj Israel lin tenamit.
26Este é o conselho que foi determinado sobre toda a terra; e esta é a mão que está estendida sobre todas as nações.
26Aßan aßin li xincßûb ru xbânunquil saß li ruchichßochß. Aßan aßin xinteneb saß xbêneb li xnînkal ru tenamit, chan li Kâcuaß.
27Pois o Senhor dos exércitos o determinou, e quem o invalidará? A sua mão estendida está, e quem a fará voltar atrás?
27Li Kâcuaß li nimajcual Dios xteneban chak re aßin. ¿Ani ta biß târûk tâpoßok re li quixye? Cui li Kâcuaß quixye nak tixbânu chi joßcan, ¿ani ta biß târûk tâjalok re lix cßaßux?
28No ano em que morreu o rei Acaz, veio este oráculo.
28Saß li chihab nak quicam li rey Acaz, laj Isaías quixye li esilal aßin:
29Não te alegres, ó Filístia toda, por ser quebrada a vara que te feria; porque da raiz da cobra sairá um basilisco, e o seu fruto será uma serpente voadora.
29Lâex aj filisteo, misahoß saß êchßôl nak xtokeß li cheß li xexsaqßueß cuiß. Nak nacam jun li cßantiß, nachal chokß rêkaj jun chic li cßantiß kßaxal yibru chiru li quicuan junxil. Nak tâmok lix mol li cßantiß, tâyoßlâk jun li cßantiß li napiscßoc. Li cßantiß aßan kßaxal xiu xiu.
30E os primogênitos dos pobres serão apascentados, e os necessitados se deitarão seguros; mas farei morrer de fome a tua raiz, e será destruído o teu restante.
30Eb li nebaß teßxtau lix tzacaêmkeb usta kßaxal nebaßeb. Eb li mâcßaß cuan reheb teßhilânk chi tuktu xchßôleb. Aban li Kâcuaß tixtakla jun li cueßej saß êbên lâex aj filisteo ut telajexcâmk chêjunilex.
31Uiva, ó porta; grita, ó cidade; tu, ó Filístia, estás toda derretida; porque do norte vem fumaça; e não há vacilante nas suas fileiras.
31Japomak êre chi yâbac chêjunilex lâex aj filisteo. Nabaleb li soldado xeßchal saß li norte chi pletic êriqßuin. Chanchan li sib. Ut mâ jun reheb tâêlk saß xyânkeb lix comon.¿Cßaßru tâyehekß reheb laj filisteo li nequeßchal kiqßuin? Takaye reheb nak li Kâcuaß quixxakab saß xnaßaj li tenamit Sión ut eb lix tenamit, li rahobtesinbileb, teßcolekß aran.
32Que se responderá pois aos mensageiros do povo? Que o Senhor fundou a Sião, e que nela acharão refúgio os aflitos do seu povo.
32¿Cßaßru tâyehekß reheb laj filisteo li nequeßchal kiqßuin? Takaye reheb nak li Kâcuaß quixxakab saß xnaßaj li tenamit Sión ut eb lix tenamit, li rahobtesinbileb, teßcolekß aran.