1Ah! Ariel, Ariel, cidade onde Davi acampou! Acrescentai ano a ano; completem as festas o seu ciclo.
1Raylal tâchâlk saß xbên li tenamit Jerusalén, li nequeßxye ajcuiß Ariel re, li tenamit li quicuan cuiß laj David. Xbânuhakeb cuan cuib oxibak chihab lix ninkßeheb.
2Então porei Ariel em aperto, e haverá pranto e lamentação; e ela será para mim como Ariel.
2Chirix aßan li Dios tixqßue li raylal saß xbên li tenamit Jerusalén. Teßyotßekß xchßôleb ut teßyâbak ut chixjunil li tenamit chanchanak jun li artal li junelic cuan quicß saß xbên.
3Acamparei contra ti em redor, e te sitiarei com baluartes, e levantarei tranqueiras contra ti.
3Li Kâcuaß tixcanabeb li xicß nequeßiloc reheb chixsutbal li tenamit. Teßxyîb lix muhebâleb chi xjun sutam ut teßpletik riqßuineb li cuanqueb saß li tenamit.
4Então serás abatida, falarás de debaixo da terra, e a tua fala desde o pó sairá fraca; e será a tua voz debaixo da terra, como a dum necromante, e a tua fala assobiará desde o pó.
4Li tenamit Jerusalén tâcubsîk xcuanquil ut tßantßôkeb saß chßochß. Saß has teßâtinak saß li chßochß. Chanchanak jun li musikßej.
5E a multidão dos teus inimigos será como o pó miúdo, e a multidão dos terríveis como a pragana que passa; e isso acontecerá num momento, repentinamente.
5Abanan li Kâcuaß saß junpât tixqßue chixtojbal lix mâqueb li xicß nequeßiloc reheb laj Jerusalén. Chanchanakeb li poks malaj ut lix mokoj ixim li nacßameß chi junpât xban li ikß.
6Da parte do Senhor dos exércitos será ela visitada com trovões, e com terremotos, e grande ruído, como tufão, e tempestade, e labareda de fogo consumidor.
6Chi mâcßaß saß xchßôleb aßan, li Kâcuaß li nimajcual Dios tixsacheb ru li xicß nequeßiloc reheb laj Israel. Tâcuânk li chokînc ut li câk ut li hîc. Ut tâcuânk ajcuiß li câk-sut-ikß ut li xam re sachoc.
7E como o sonho e uma visão de noite será a multidão de todas as nações que hão de pelejar contra Ariel, sim a multidão de todos os que pelejarem contra ela e contra a sua fortaleza e a puserem em aperto.
7Ut chixjunileb li tenamit li yôqueb chi pletic riqßuineb laj Jerusalén joß eb li nequeßrahobtesin reheb telajeßosokß. Chanchanakeb li matcß malaj ut jun li visión chiru kßojyîn li yal nanumeß.
8Será também como o faminto que sonha que está a comer, mas, acordando, sente-se vazio; ou como o sedento que sonha que está a beber, mas, acordando, desfalecido se acha, e ainda com sede; assim será a multidão de todas as nações que pelejarem contra o monte Sião.
8Chanchanakeb li tâtzßocâk ut naxmatqßue nak yô chi cuaßac. Abanan nak na-aj ru tâtzßocâk. Malaj ut chanchanakeb li tâchakik re. Naxmatqßue nak yô chi ucßac. Abanan nak na-aj ru, târaj ucßac. Joßcan teßxcßul li qßuila tenamit li nequeßpletic saß li tzûl Sión.
9Pasmai, e maravilhai-vos; cegai-vos e ficai cegos; bêbedos estão, mas não de vinho, andam cambaleando, mas não de bebida forte.
9Lâex aj Jerusalén, canâkex saß lê tôntil naßleb. Chanchanakex li mutzß ut chanchanakex li calajenak usta incßaß tex-ucßak vino. Taclôkex usta incßaß yôkex chi calâc.
10Porque o Senhor derramou sobre vós um espírito de profundo sono, e fechou os vossos olhos, os profetas; e vendou as vossas cabeças, os videntes.
10Li Kâcuaß xsach lê naßleb. Chanchan yôquex chi cuârc. Eb li profeta, aßaneb raj li nequeßqßuehoc xnaßlebeb li tenamit. Abanan li Dios quixsach lix naßlebeb. Chanchan nak quixtzßap li ruheb riqßuin tßicr.
11Pelo que toda visão vos é como as palavras dum livro selado que se dá ao que sabe ler, dizendo: Ora lê isto; e ele responde: Não posso, porque está selado.
11Chêru lâex, li visión chanchan li âtin tzßîbanbil saß junak hu tzßaptzßo chi us. Cui têqßue li hu re junak naxnau iloc ru hu ut têye re nak târil xsaß chêru, li jun aßan tixye êre: “Incßaß naru xban nak tzßaptzßo li hu”.
12Ou dá-se o livro ao que não sabe ler, dizendo: Ora lê isto; e ele responde: Não sei ler.
12Ut cui ta têye re junak incßaß naxnau iloc ru hu: “Il xsaß li hu aßin”, aßan tixye êre: “Lâin incßaß ninnau iloc ru hu”, chaßak.
13Por isso o Senhor disse: Pois que este povo se aproxima de mim, e com a sua boca e com os seus lábios me honra, mas tem afastado para longe de mim o seu coração, e o seu temor para comigo consiste em mandamentos de homens, aprendidos de cor;
13Li Kâcuaß quixye: —Li tenamit aßin niquineßxlokßoni yal riqßuin xtzßûmal reheb. Moco nequeßxbânu ta chi anchal xchßôleb. Mâcßaß rajbal nak niquineßxlokßoni xban nak li cßaßru nequeßxbânu re inlokßoninquil, aßan yal jun chakßrab qßuebil xbaneb li cuînk.
14portanto eis que continuarei a fazer uma obra maravilhosa com este povo, sim uma obra maravilhosa e um assombro; e a sabedoria dos seus sábios perecerá, e o entendimento dos seus entendidos se esconderá.
14Joßcan nak lâin tinbânu jun li sachba chßôlej xiu xiu rilbal riqßuineb li tenamit aßin. Eb li cuanqueb xnaßleb mâcßaßak chic xnaßlebeb ut eb li sêbeb xchßôl incßaß chic sêbak xchßôleb, chan li Dios.
15Ai dos que escondem profundamente o seu propósito do Senhor, e fazem as suas obras �s escuras, e dizem: Quem nos vê? e quem nos conhece?
15Raylal tâchâlk saß xbêneb li nequeßxcßoxla xbânunquil chi mukmu chiru li Kâcuaß li cßaßru nequeßxcßûb ru xbânunquil. Nequeßxcßoxla nak mâ ani na-iloc reheb. Saß xchßôleb aßan nak mâ ani nanaßoc re li cßaßru nequeßxbânu.
16Vós tudo perverteis! Acaso o oleiro há de ser reputado como barro, de modo que a obra diga do seu artífice: Ele não me fez; e o vaso formado diga de quem o formou: Ele não tem entendimento?
16Kßaxal cuißchic nanumta lê mâusilal. Lâex incßaß nequeßtau xyâlal. ¿Ma naxkßax ta biß xlokßal laj pacßonel li cuc? Junak li cuc incßaß târûk tixye re laj pacßol re, “Mâcuaß lâat xatyîban cue”. Chi moco târûk tixye, “Incßaß nacanau cßaßru yôcat chixbânunquil”.
17Porventura dentro ainda de muito pouco tempo não se converterá o Líbano em campo fértil? e o campo fértil não se reputará por um bosque?
17Chi sêb nacuulac xkßehil nak li qßuicheß re Líbano tâsukßisîk chokß xnaßaj li acuîmk. Ut li xnaßaj li acuîmk tâsukßisîk chokß qßuicheß.
18Naquele dia os surdos ouvirão as palavras do livro, e dentre a escuridão e dentre as trevas os olhos dos cegos a verão.
18Saß eb li cutan aßan eb li chanchaneb tzßap xic teßrabi nak tâilekß xsaß li hu saß xxiqueb. Ut eb li chanchaneb mutzß teßxtau chic ru lix yâlal. Incßaß chic teßcuânk chi sachso xnaßlebeb.
19E os mansos terão cada vez mais gozo no Senhor, e os pobres dentre os homens se alegrarão no santo de Israel.
19Ut eb li tûlaneb teßsahokß cuißchic xchßôl riqßuin li Kâcuaß. Eb li nebaß teßsahokß xchßôl riqßuin li Kâcuaß lix Dios Santo laj Israel.
20Porque o opressor é reduzido a nada, e não existe mais o escarnecedor, e todos os que se dão � iniqüidade são desarraigados;
20Eb li nequeßrahobtesin teßsachekß ruheb. Ut eb li nequeßhoboc teßosokß. Chixjunileb li nequeßxbânu mâusilal telajeßosokß.
21os que fazem por culpado o homem numa causa, os que armam laços ao que repreende na porta, e os que por um nada desviam o justo.
21Li Dios tixsach ruheb li nequeßkßaban ut tixsach ajcuiß ruheb li nequeßbalakßin re laj rakol âtin. Ut tixsach ajcuiß ruheb li nequeßxsicß xyâlal re nak incßaß târakekß âtin saß tîquilal saß xbêneb li mâcßaßeb xmâc.
22Portanto o Senhor, que remiu a Abraão, assim diz acerca da casa de Jacó: Jacó não será agora envergonhado, nem agora se descorará a sua face.
22Joßcan nak li Kâcuaß li quicoloc re laj Abraham, naxye chi joßcaßin: —Ex ralal xcßajol laj Jacob, incßaß chic tâcßutekß lê xutân, chi moco texsakquirinokß xban lê xiu.
23Mas quando virem seus filhos a obra das minhas mãos no meio deles, santificarão o meu nome; sim santificarão ao Santo de Jacó, e temerão ao Deus de Israel.
23Nak teßril lê ralal êcßajol li cßaßru xinbânu lâin, teßxqßue retal nak lâin santin ut tineßxlokßoni lâin lix Dioseb laj Israel, li ralal xcßajol laj Jacob. Ut teßxxucua cuu.Ut eb li incßaß nequeßxtau xyâlal teßxtau chic ru ut eb li junes cuechßînc nequeßxbânu teßxcßul lix kßusbaleb.
24E os errados de espírito virão a ter entendimento, e os murmuradores aprenderão instrução.
24Ut eb li incßaß nequeßxtau xyâlal teßxtau chic ru ut eb li junes cuechßînc nequeßxbânu teßxcßul lix kßusbaleb.