1Ai de ti que despojas, e que não foste despojado; e que procedes perfidamente, e que não foste tratado perfidamente! quando acabares de destruir, serás destruído; e, quando acabares de tratar perfidamente, perfidamente te tratarão.
1Raylal tâchâlk saß êbên lâex li xicß nequex-iloc ke. Lâex li nequex-elkßan ut nequexbalakßin ke. Lâex mâ ani xeßelkßan re li cßaßru êre chi moco xexbalakßîc. Abanan tâcuulak xkßehil nak lâex chic tâelkßâk cßaßru êre ut texbalakßîk.
2ç Senhor, tem misericórdia de nós; por ti temos esperado. Sê tu o nosso braço cada manhã, como também a nossa salvação no tempo da tribulação.
2At Kâcuaß, chacuuxtâna taxak ku. Lâat li kayoßon. Chaqßue taxak xcacuil li kok kukß chi cuulaj cuulaj. Ut choâcol nak yôko chixcßulbal li raylal.
3Ao ruído do tumulto fogem os povos; � tua exaltação as nações são dispersas.
3Nak nacat-âtinac chi cau xyâb lâ cux eb li xnînkal ru tenamit nequeßêlelic. Nak nacat-oquen chikix, nequeßxchaßchaßi ribeb li xicß nequeßiloc ke.
4Então ajuntar-se-á o vosso despojo como ajunta a lagarta; como os gafanhotos saltam, assim sobre ele saltarão os homens.
4Tâxoquekß ut tâcßamekß chixjunil li cßaßru reheb. Chanchanakeb laj sâcß li mâcßaß chic nequeßxcanab.
5O Senhor é exalçado, pois habita nas alturas; encheu a Sião de retidão e justiça.
5Li Kâcuaß cuan saß choxa ut kßaxal nim lix cuanquil saß xbên chixjunil li cßaßru cuan. Ut tixqßueheb chi cuânc saß tîquilal ut saß châbilal li cuanqueb Sión.
6Será ele a estabilidade dos teus tempos, abundância de salvação, sabedoria, e conhecimento; e o temor do Senhor é o seu tesouro.
6Junelic naxcoleb lix tenamit ut naxqßueheb xnaßleb. Naxtenkßaheb chixtaubal ru lix yâlal. Li xxucuanquil ru li Kâcuaß, aßan li kßaxal lokß chiruheb.
7Eis que os valentes estão clamando de fora; e os embaixadores da paz estão chorando amargamente.
7Eb li cuînk li cauheb rib japjôqueb re saß eb li be. Eb li takl li queßraj nak li tenamit teßcuânk saß tuktûquil usilal yôqueb chi yâbac chi kßaxal ra saß xchßôleb.
8As estradas estão desoladas, cessam os que passam pelas veredas; alianças se rompem, testemunhas se desprezam, e não se faz caso dos homens.
8Eb li be poßinbileb. Mâ ani chic nequeßbêc saß eb li be. Incßaß chic nequeßxbânu li cßaßru xeßxye saß eb li contrato. Nequeßxkßet ban li râtineb. Mâ ani chic na-oxlokßi li ras rîtzßin.
9A terra pranteia, desfalece; o Líbano se envergonha e se murcha; Sarom se tornou como um deserto; Basã e Carmelo ficam despidos de folhas.
9Mâcßaß chic li acuîmk saß lix chßochßeb. Kßaxal ra saß xchßôl li naßajej. Quicßuteß xxutân li tenamit Líbano. Ut li ru takßa Sarón quisukßisîc chaki chßochß. Mâcßaß chic xxak li cheß li cuan Basán, chi moco cuan xxak li cheß li cuan saß li tzûl Carmelo.
10Agora me levantarei, diz o Senhor; agora me erguerei; agora serei exaltado.
10Li Kâcuaß quixye reheb li xnînkal ru tenamit: —Anakcuan lâin tincßut lin cuanquil chêru ut tâqßuehekß inlokßal.
11Concebeis palha, produzis restolho; e o vosso fôlego é um fogo que vos devorará.
11Lâex nequeßcßûb ru li cßaßru nequebânu. Abanan mâcßaß rajbal li nequecßûb ru xbânunquil. Yal riqßuin lin musikß tinsach ruheb joß nak li qßuim ut li mul nacßateß xban xam.
12E os povos serão como as queimas de cal, como espinhos cortados que são queimados no fogo.
12Eb li tenamit teßsachekß ru. Chanchanakeb li chun li nacßateß. Chanchanakeb li qßuix nak teßcßatekß. Junes cha chic tâcanâk.
13Ouvi, vós os que estais longe, o que tenho feito; e vós, que estais vizinhos, reconhecei o meu poder.
13Lâex li cuanquex chi najt, cherabihak resil li cßaßru xinbânu. Lâex li cuanquex chi nachß cheqßuehak retal lin cuanquil, chan li Dios.
14Os pecadores de Sião se assombraram; o tremor apoderou-se dos ímpios. Quem dentre nós pode habitar com o fogo consumidor? quem dentre nós pode habitar com as labaredas eternas?
14Eb li nequeßxbânu li mâusilal li cuanqueb Sión cßajoß nak nequeßxucuac. Nequeßsicsot xbaneb xiu ut nequeßxye: —¿Ani ta biß târûk tâcolekß chiru li xam li lochlo chi junelic? ¿Ani ta biß târûk tâcolekß chiru li Kâcuaß nak târakok âtin saß kabên? chanqueb.
15Aquele que anda em justiça, e fala com retidão; aquele que rejeita o ganho da opressão; que sacode as mãos para não receber peitas; o que tapa os ouvidos para não ouvir falar do derramamento de sangue, e fecha os olhos para não ver o mal;
15Naru texcolekß cui nequex-âtinac saß xyâlal ut nequebânu li tîquilal. Mêrelkßa li cßaßru reheb li nebaß ut mêqßue êrib chi tuminâc. Mêjunaji êrib riqßuineb li nequeßxcßûb ru xbânunquil li mâusilal ut li camsînc.
16este habitará nas alturas; as fortalezas das rochas serão o seu alto refúgio; dar-se-lhe-á o seu pão; as suas águas serão certas.
16Li ani naxbânu li us, aßan tâcolekß. Mâcßaß tixcßul. Chanchan nak cuan saß jun naßajej najt xteram li nequeßxcol cuiß ribeb li tenamit. Ut junelic tâcuânk xcua rucßa.
17Os teus olhos verão o rei na sua formosura, e verão a terra que se estende em amplidão.
17Saß jun cutan tâoc cuißchic saß xcuanquil lê rey ut têril lix lokßal. Ut nimak chic lê tenamit. Najt tâcuulak lix nubâl.
18O teu coração meditará no terror, dizendo: Onde está aquele que serviu de escrivão? onde está o que pesou o tributo? onde está o que contou as torres?
18Tâjulticokß êre chanru nak xiu xiu quexcuan rubeleb xcuanquil li jalan tenamit. Ut têye: —¿Bar cuan laj tzßîb? ¿Bar cuan laj titzßol toj? Ut, ¿bar cuan li quitaklan saß eb li cab li nequeßxcol cuiß rib? ¿Cßaßru queßxcßul?—
19Não verás mais aquele povo feroz, povo de fala obscura, que não se pode compreender, e de língua tão estranha que não se pode entender.
19Incßaß chic texcuânk saß xyânkeb li tenamit li kßaxal kßetkßeteb. Incßaß chic têril ruheb li nequeßâtinac saß jalan âtinobâl li incßaß nequetau ru.
20Olha para Sião, a cidade das nossas festas solenes; os teus olhos verão a Jerusalém, habitação quieta, tenda que não será removida, cujas estacas nunca serão arrancadas, e das suas cordas nenhuma se quebrará.
20Ilomak li tenamit Sión li noconinkßeîc cuiß. Têril li tenamit Jerusalén. Tuktûk chic ru chixjunil. Chanchanak jun li nimla muhebâl tßicr li incßaß chic tâjalmânk xnaßaj. Incßaß chic tâisîk li cheß li nachapoc re saß chßochß, chi moco tâtßupekß li cßâm li nachapoc re.
21Mas o Senhor ali estará conosco em majestade, nesse lugar de largos rios e correntes, no qual não entrará barco de remo, nem por ele passará navio grande.
21Ut li Kâcuaß li kßaxal nim xcuanquil cuânk kiqßuin ut toxcol. Chanchanak jun li nimaß nim ru ut tuktu ru. Ut mâ jun li xicß na-iloc ke târûk tâxic saß li nimaß aßan saß lix jucub chikachßißchßißinquil.
22Porque o Senhor é o nosso juiz; o Senhor é nosso legislador; o Senhor é o nosso rei; ele nos salvará.
22Li Kâcuaß Dios, aßan li târakok âtin saß kabên. Aßan tâqßuehok ke li chakßrab. Li Kâcuaß, aßan li karey ut aßan ajcuiß li tâcolok ke.
23As tuas cordas ficaram frouxas; elas não puderam ter firme o seu mastro, nem servir para estender a vela; então a presa de abundantes despojos se repartirá; e ate os coxos participarão da presa.
23Lix jucubeb li xicß nequeßiloc ke mâcßaß nequeßoc cuiß. Xplojoß lix cßâmal li cheß li nachapoc re li nimla tßicr ut incßaß chic naru xhelbal. Lâo takêchani li cßaßru reheb. Chikajunilo totzßakônk. Usta yêk rok junak tixcßul li cßaßru re.Mâ ani chic tixye “yajin”. Ut li Kâcuaß tixcuy tixsach lix mâqueb li cuanqueb Jerusalén. Mâ ani chic tâyajêrk xban nak cuybil chic lix mâqueb li cuanqueb Jerusalén.
24E morador nenhum dirá: Enfermo estou; o povo que nela habitar será perdoado da sua iniqüidade.
24Mâ ani chic tixye “yajin”. Ut li Kâcuaß tixcuy tixsach lix mâqueb li cuanqueb Jerusalén. Mâ ani chic tâyajêrk xban nak cuybil chic lix mâqueb li cuanqueb Jerusalén.