1Agora, pois, ouve, ó Jacó, servo meu, ó Israel, a quem escolhi.
1—Cherabihak lâex aj Israel ralal xcßajolex laj Jacob laj cßanjel chicuu. Lâex li sicßbil êru inban.
2Assim diz o Senhor que te criou e te formou desde o ventre, e que te ajudará: Não temas, ó Jacó, servo meu, e tu, Jesurum, a quem escolhi.
2Lâin li Kâcuaß Dios. Lâin quinyoßobtesin êre. Chalen saß lê yoßlajic lâin xintenkßan êre. Mexxucuac, lâex aj cßanjel chicuu. Lâex sicßbil êru ut rarôquex inban.
3Porque derramarei água sobre o sedento, e correntes sobre a terra seca; derramarei o meu Espírito sobre a tua posteridade, e a minha bênção sobre a tua descendência;
3Lâin tinqßue li haß saß li chaki chßochß ut tinqßueheb li nimaß. Tinqßue lin musikß reheb lê ralal êcßajol ut tincuosobtesiheb.
4e brotarão como a erva, como salgueiros junto �s correntes de águas.
4Teßtâmk lê ralal êcßajol joß nak natam li pim saß li cßalebâl. Chanchanakeb li cheß li naqßui chire li nimaß.
5Este dirá: Eu sou do Senhor; e aquele se chamará do nome de Jacó; e aquele outro escreverá na própria mão: Eu sou do Senhor; e por sobrenome tomará o nome de Israel.
5Cuanqueb li teßxye, “Lâin rehin li Kâcuaß.” Ut cuanqueb cuißchic li teßxye, “Lâin rehin laj Jacob.” Ut cuanqueb li teßxtzßîba chiruheb xtel “Lâin rehin li Kâcuaß” ut teßxye nak aßan xcomoneb laj Israel.—
6Assim diz o Senhor, Rei de Israel, seu Redentor, o Senhor dos exércitos: Eu sou o primeiro, e eu sou o último, e fora de mim não há Deus.
6Li Kâcuaß li nimajcual Dios, lix Reyeb laj Israel ut laj Colol reheb naxye chi joßcaßin: —Lâin ac cuanquin ajcuiß chak nak toj mâjiß nayîbâc li ruchichßochß. Ut cuânkin ajcuiß saß rosoßjic. Mâcßaß junak chic dios chicuu lâin. Caßaj cuiß lâin.
7Quem há como eu? Que o proclame e o exponha perante mim! Quem tem anunciado desde os tempos antigos as coisas vindouras? Que nos anuncie as que ainda hão de vir.
7¿Ma cuan ta biß junak li quixye cßaßru tâcßulmânk chalen saß xticlajic ut li tâchâlk mokon? ¿Ma cuan ta biß junak li quiru xbânunquil li quinbânu lâin nak quinxakabeb lin tenamit saß xnaßajeb junxil? Cui cuan junak, xyehak chak cßaßru tâcßulmânk mokon.
8Não vos assombreis, nem temais; porventura não vo-lo declarei há muito tempo, e não vo-lo anunciei? Vós sois as minhas testemunhas! Acaso há outro Deus além de mim? Não, não há Rocha; não conheço nenhuma.
8Ex intenamit, mexxucuac. Lâex nequenau nak chalen chak junxil lâin quinchßolob xyâlal cßaßru tâcßulmânk. ¿Ma cuan ta biß junak chic Dios chicuu lâin? Lâex nequenau nak mâcßaß chic junak dios chicuu lâin. Caßaj cuiß lâin.—
9Todos os artífices de imagens esculpidas são nada; e as suas coisas mais desejáveis são de nenhum préstimo; e suas próprias testemunhas nada vêem nem entendem, para que eles sejam confundidos.
9Eb li nequeßyîban re li yîbanbil dios mâcßaß nequeßoc cuiß. Ut lix dioseb li nequeßxyîb mâcßaß nequeßoc cuiß. Eb aßan nequeßxnau nak li cßaßru nequeßxbânu, aßan ajcuiß nabalakßin reheb xban nak lix dioseb incßaß nequeßiloc ut mâcßaß nequeßxnau.
10Quem forma um deus, e funde uma imagem de escultura, que é de nenhum préstimo?
10Li ani naxyîb junak xdios riqßuin cheß malaj ut riqßuin chßîchß mâcßaß na-oc cuiß.
11Eis que todos os seus seguidores ficarão confundidos; e os artífices são apenas homens; ajuntem-se todos, e se apresentem; assombrar-se-ão, e serão juntamente confundidos.
11Eb li nequeßyîban re li yîbanbil dios aßin xutânal teßêlk joß ajcuiß li nequeßlokßonin re xban nak yal cuînkeb li queßyîban re. Nak teßxchßutub ribeb saß rakleb âtin, sachsôkeb xchßôl ut xutânal teßêlk.
12O ferreiro faz o machado, e trabalha nas brasas, e o forja com martelos, e o forja com o seu forte braço; ademais ele tem fome, e a sua força falta; não bebe água, e desfalece.
12Junak laj tenol chßîchß naxqßue lix chßîchß saß xam re tixyîb li cßaßru naraj. Riqßuin xmetzßêu naxten chi martillo. Abanan cui incßaß tâtzacânk, tâlajk lix metzßêu. Cui incßaß tâucßak, incßaß chic tixcuy cßanjelac.
13O carpinteiro estende a régua sobre um pau, e com lápis esboça um deus; dá-lhe forma com o cepilho; torna a esboçá-lo com o compasso; finalmente dá-lhe forma � semelhança dum homem, segundo a beleza dum homem, para habitar numa casa.
13Ut junak laj pechß naxbis riqßuin bisleb li cßaßru naraj xyîbanquil ut naxtzßîba retalil. Naxjiß ru lix cheß riqßuin chßîchß. Naxqßue retalil li jalam ûch ut naxyîb joß rilobâl li cuînk re nak chßinaßus tâêlk re tixqßue saß rochoch.
14Um homem corta para si cedros, ou toma um cipreste, ou um carvalho; assim escolhe dentre as árvores do bosque; planta uma faia, e a chuva a faz crescer.
14Naxtßan li cheß chacalteß malaj ut li ciprés ut li ji li naqßui saß qßuicheß saß xyânkeb li nînki cheß. Malaj ut narau li chaj ut li hab naqßuiresin re.
15Então ela serve ao homem para queimar: da madeira toma uma parte e com isso se aquenta; acende um fogo e assa o pão; também faz um deus e se prostra diante dele; fabrica uma imagem de escultura, e se ajoelha diante dela.
15Li cuînk naxyocß li cheß chokß xsiß ut riqßuin aßan naxkßixna rib. Naxtzßab lix xam re tixyîb lix caxlan cua. Ut riqßuin ajcuiß li cheß aßan naxyîb lix dios re tixlokßoni. Naxyîb lix jalam ûch ut naxcuikßib rib chiru.
16Ele queima a metade no fogo, e com isso prepara a carne para comer; faz um assado, e dele se farta; também se aquenta, e diz: Ah! já me aquentei, já vi o fogo.
16Jun jachal li cheß naxcßat chokß xsiß ut aran naxcßub lix tzacaêmk. Naxpom lix tib ut naxtiu toj nacßojla xchßôl. Nakßixin chiru li xam ut naxye: —Cßajoß xsahil li xam. Xinxkßixna, chan.
17Então do resto faz para si um deus, uma imagem de escultura; ajoelha-se diante dela, prostra-se, e lhe dirige a sua súplica dizendo: Livra-me porquanto tu és o meu deus.
17Riqßuin li jun jachal chic naxyîb jun li jalam ûch chokß xdios. Naxcuikßib rib chiru ut naxlokßoni. Natijoc ut natzßâman chiru ut naxye re li jalam ûch aßan: —Lâat lin dios. Chinâcol, chan.
18Nada sabem, nem entendem; porque se lhe untaram os olhos, para que não vejam, e o coração, para que não entendam.
18Eb li nequeßyîban re li dios aßan incßaß nequeßxtau xyâlal xban nak chanchaneb li mutzß. Incßaß nequeßraj xtaubal xyâlal xban nak mâcßaßeb xnaßleb.
19E nenhum deles reflete; e não têm conhecimento nem entendimento para dizer: Metade queimei no fogo, e assei pão sobre as suas brasas; fiz um assado e dele comi; e faria eu do resto uma abominação? ajoelhar-me-ei ao que saiu duma árvore?
19Li cuînk li quiyîban re mâcßaß xnaßleb. Incßaß nacßoxlac chi moco naru tixye, “Jun jachal li cheß xincßat. Xinyîb lin tzacaêmk ut xinpom lin tib ut xincuaßac. ¿Ma tinyîb ta biß li dios cheß li mâcßaß na-oc cuiß riqßuin li jun jachal chic? ¿Ma naru ta biß tincuikßib cuib chiru jun tokolak li cheß?”
20Apascenta-se de cinza. O seu coração enganado o desviou, de maneira que não pode livrar a sua alma, nem dizer: Porventura não há uma mentira na minha mão direita?
20Chanchan nak naxcuaß li cha. Naxqßue rib chi balakßîc. Incßaß naru tixcol rib chiru li ticßtiß. Incßaß naru tixye, “moco dios ta li cuan saß lin nim ukß.”
21Lembra-te destas coisas, ó Jacó, sim, tu ó Israel; porque tu és meu servo! Eu te formei, meu servo és tu; ó Israel não te esquecerei de ti.
21Li Kâcuaß quixye: —Lâex aj Israel, lâex ralal xcßajol laj Jacob. Chijulticokß taxak êre li naßleb aßin. Lâex aj cßanjel chicuu. Lâin quinyoßobtesin êre. Lâex aj Israel, incßaß taxak tinsachk saß êchßôl.
22Apagai as tuas transgressões como a névoa, e os teus pecados como a nuvem; torna-te para mim, porque eu te remi.
22Lâin xinsachoc re lê mâc joß nak nasach li chok. Sukßinkex cuiqßuin xban nak lâin xincoloc êre.
23Cantai alegres, vós, ó céus, porque o Senhor fez isso; exultai vós, as partes mais baixas da terra; vós, montes, retumbai com júbilo; também vós, bosques, e todas as árvores em vós; porque o Senhor remiu a Jacó, e se glorificará em Israel.
23Chanchan nak tixjap re chi bichânc li choxa re xqßuebal xlokßal li Kâcuaß. Chanchan nak tixjap re li chamal li ruchichßochß, joß ajcuiß li tzûl ut chixjunil li cheß li cuan saß qßuicheß. Teßsahokß saß xchßôleb xban nak li Kâcuaß quixcßutbesi lix cuanquilal nak quixcoleb laj Israel li ralal xcßajol laj Jacob.
24Assim diz o Senhor, teu Redentor, e que te formou desde o ventre: Eu sou o Senhor que faço todas as coisas, que sozinho estendi os céus, e espraiei a terra (quem estava comigo?);
24Aßan aßin li quixye li Kâcuaß: —Lâin li Kâcuaß laj Colol êre. Lâin quinyoßobtesin êre nak toj mâjiß nequexyoßla. Lâin li Kâcuaß. Lâin quinyîban re chixjunil li cßaßru cuan. Lâin quinyîb li choxa ut quinhel ru. Mâ ani quitenkßan cue nak quinyîb li ruchichßochß.
25que desfaço os sinais dos profetas falsos, e torno loucos os adivinhos, que faço voltar para trás os sábios, e converto em loucura a sua ciência;
25Lâin nincßutbesi nak mâcßaß na-oc cuiß li cßaßru nequeßxye laj kße. Lâin ninbânun re nak incßaß na-uxman li cßaßru nequeßxye li nequeßbalakßin. Ut lâin ajcuiß nincßutbesin re nak mâcßaß xyâlal li cßaßru nequeßxye li nequeßxcßoxla nak cuanqueb xnaßleb xjuneseb.
26sou eu que confirmo a palavra do meu servo, e cumpro o conselho dos meus mensageiros; que digo de Jerusalém: Ela será habitada; e das cidades de Judá: Elas serão edificadas, e eu levantarei as suas ruínas;
26Abanan, lâin ninbânun re nak tâuxmânk li cßaßru nequeßxye laj cßanjel chicuu. Us tâêlk lix cßanjeleb li tintaklaheb. Lâin ninye nak teßcuânk cuißchic cristian saß li tenamit Jerusalén. Ut teßyîbâk cuißchic li tenamit li cuanqueb Judá, li queßsacheß junxil.
27que digo ao abismo: Seca-te, eu secarei os teus rios;
27Cui lâin tinye nak tâchakik li palau, tâchakik. Ut cui tinye nak teßchakik li nimaß, teßchakik ajcuiß.Nak lâin tinye re laj Ciro nak aßan tâcßanjelak chicuu, laj Ciro tixbânu li cßaßru nacuaj toj retal nak tixye nak li tenamit Jerusalén tâyîbâk cuißchic. Ut tixye ajcuiß nak li templo tâyîbâk cuißchic, chan li Kâcuaß.
28que digo de Ciro: Ele é meu pastor, e cumprira tudo o que me apraz; de modo que ele também diga de Jerusalém: Ela será edificada, e o fundamento do templo será lançado.
28Nak lâin tinye re laj Ciro nak aßan tâcßanjelak chicuu, laj Ciro tixbânu li cßaßru nacuaj toj retal nak tixye nak li tenamit Jerusalén tâyîbâk cuißchic. Ut tixye ajcuiß nak li templo tâyîbâk cuißchic, chan li Kâcuaß.