1Aos anciãos, pois, que há entre vós, rogo eu, que sou ancião com eles e testemunha dos sofrimentos de Cristo, e participante da glória que se há de revelar:
1¶ He whakahau tenei naku ki nga kaumatua i roto i a koutou, he hoa kaumatua hoki ahau, he kaiwhakaatu mo nga mamae o te Karaiti, kua whiwhi tahi nei hoki ki te kororia e whakakite mai i muri:
2Apascentai o rebanho de Deus, que está entre vós, não por força, mas espontaneamente segundo a vontade de Deus; nem por torpe ganância, mas de boa vontade;
2Whangainga te kahui a te Atua i roto i a koutou; kaua e ngakaukore ina tirotiro, engari kia hihiko; kaua mo te taonga he, engari i runga i te ngakau nui;
3nem como dominadores sobre os que vos foram confiados, mas servindo de exemplo ao rebanho.
3Kaua ano hoki e whakatupu rangatira ki ta te Atua wahi, engari hei tauira koutou ki te kahui.
4E, quando se manifestar o sumo Pastor, recebereis a imarcescível coroa da glória.
4A kia puta mai te tino Hepara, ka whiwhi koutou ki te karauna kororia e kore e pirau.
5Semelhantemente vós, os mais moços, sede sujeitos aos mais velhos. E cingi-vos todos de humildade uns para com os outros, porque Deus resiste aos soberbos, mas dá graça aos humildes.
5¶ Me koutou ano hoki, e nga taitamariki, kia ngohengohe ki nga kaumatua. Kia ngohengohe ano hoki koutou katoa, tetahi ki tetahi, ko te ngakau papaku ano hei whitiki mo koutou: no te mea hoki e pakeke ana te Atua ki te hunga whakapehapeha, ka hoatu ia e ia he aroha noa ki te hunga papaku.
6Humilhai-vos, pois, debaixo da potente mão de Deus, para que a seu tempo vos exalte;
6Na, whakapapaku iho koutou i raro i te ringaringa kaha o te Atua, kia whakateiteitia ake ai koutou e ia i te wa e pai ai:
7lançando sobre ele toda a vossa ansiedade, porque ele tem cuidado de vós.
7Maka atu o koutou manukanuka katoa ki runga ki a ia; e whakaaro ana hoki ia ki a koutou.
8Sede sóbrios, vigiai. O vosso adversário, o Diabo, anda em derredor, rugindo como leão, e procurando a quem possa tragar;
8¶ Kia mataara, kai matapopore; kei te haereere hoki to koutou hoa whawhai, te rewera, ano he raiona e ngengere ana, e rapu ana i te tangata hei horomanga mana:
9ao qual resisti firmes na fé, sabendo que os mesmos sofrimentos estão-se cumprindo entre os vossos irmãos no mundo.
9Kia u ki te whakapono, ka tu atu ai ki a ia; me te mahara ano ka rite aua mamae nei ano i o koutou teina i te ao.
10E o Deus de toda a graça, que em Cristo vos chamou � sua eterna glória, depois de haverdes sofrido por um pouco, ele mesmo vos há de aperfeiçoar, confirmar e fortalecer.
10¶ Na ma te Atua o nga mahi aroha noa katoa, i karangatia ai koutou ki tona kororia mutungakore i roto i a Karaiti Ihu, ka oti koutou te whakamamae i tenei wa iti nei, mana koutou e mea kia tino rite, mana e whakau, mana e whakakaha, mana e whakapu mau.
11A ele seja o domínio para todo o sempre. Amém.
11Waiho atu i a ia te kororia me te kaha ake ake. Amine.
12Por Silvano, nosso fiel irmão, como o considero, escravo abreviadamente, exortando e testificando que esta é a verdadeira graça de Deus; nela permanecei firmes.
12Kua tuhituhia atu nei e ahau etahi kupu torutoru, hei maunga atu ma Hirawanu: he teina pono ia no koutou ki toku whakaaro: he whakahau atu tenei, he whakaatu naku, ko te tino aroha noa tenei o te Atua e tu nei koutou.
13A vossa co-eleita em Babilônia vos saúda, como também meu filho Marcos.
13Tenei te oha atu nei ki a koutou te hahi i Papurona, i whiriwhiria ngatahitia nei koutou; me taku tamaiti ano hoki me Maka.
14Saudai-vos uns aos outros com ósculo de amor. Paz seja com todos vós que estais em Cristo.
14Oha atu tetahi ki tetahi, hei te kihi aroha ano. Kia tau te rangimarie ki a koutou katoa i roto i a Karaiti Ihu. Amine.