1Então Jó respondeu:
1¶ Ano ra ko Hopa; i mea ia.
2Como tens ajudado ao que não tem força e sustentado o braço que não tem vigor!
2He hapai pehea tau i te kahakore? He whakaora pehea tau i te ringa ngoikore?
3como tens aconselhado ao que não tem sabedoria, e plenamente tens revelado o verdadeiro conhecimento!
3Ka tae tau whakatakoto whakaaro ma te whakaarokore! Te nui o tau whakaatu tikanga!
4Para quem proferiste palavras? E de quem é o espírito que saiu de ti?
4I puaki ki a wai au kupu? No wai te wairua i puta mai ra i a koe?
5Os mortos tremem debaixo das águas, com os que ali habitam.
5¶ E wiri ana nga tupapaku i raro i te wai, me nga mea ano e noho ana i reira.
6O Seol está nu perante Deus, e não há coberta para o Abadom.
6E takoto kau ana te reinga i tona aroaro, kahore hoki he hipoki mo te whakangaro.
7Ele estende o norte sobre o vazio; suspende a terra sobre o nada.
7E horahia atu ana e ia te raki ki runga ki te wahi takoto kau, whakairihia ana e ia te whenua ki runga ki te kahore noa iho.
8Prende as águas em suas densas nuvens, e a nuvem não se rasga debaixo delas.
8E takaia ana e ia nga wai ki roto ki ana kapua matotoru; a kahore te kapua e pakaru i raro i a ratou.
9Encobre a face do seu trono, e sobre ele estende a sua nuvem.
9E kaiponuhia ana e ia a mua o tona torona, horahia ana e ia tana kapua ki runga.
10Marcou um limite circular sobre a superfície das águas, onde a luz e as trevas se confinam.
10He mea karapoti nana nga wai, rohe rawa, a tae noa ki te mutunga mai o te marama me te pouri.
11As colunas do céu tremem, e se espantam da sua ameaça.
11Wiri ana nga pou o te rangi, miharo ana ki tana whakatupehupehu.
12Com o seu poder fez sossegar o mar, e com o seu entendimento abateu a Raabe.
12Ko tona kaha hei whakakorikori i te moana, maru ana te whakakake i tona matauranga.
13Pelo seu sopro ornou o céu; a sua mão traspassou a serpente veloz.
13Na tona wairua i whakapaipai nga rangi; na tona ringa i wero te nakahi tere.
14Eis que essas coisas são apenas as orlas dos seus caminhos; e quão pequeno é o sussurro que dele, ouvimos! Mas o trovão do seu poder, quem o poderá entender?
14Na, he pito enei no ona ara; ano te iti o te wahi ona e rangona ana! Ko te whatitiri ia o tona kaha, ko wai ka matau?